Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Αλλοιά στου νιό που δέρνιτι στου γέρου π' κ'μάτι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί συμπτωμάτων που είναι κινδυνώδη -
Αλλού 'ν' ου παπάς κι αλλού τα ράσα τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων που δεν έχουν τάξιν εις τα πράγματά των -
Αλλού τα καρκαλίσματα κι αλλού γιννούν οι κόττις
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνου που νομίζει ότι γνωρίζει εκείνο που αγνοεί, αυταπατάται -
Αλοί 'ς τουν παντιχούμινου 'ς τ' γειτουνιάς του δείπνου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Καθένας για τον εαυτό του φροντίζει και καλότυχοι εκείνοι που δεν περιμένουν απ' άλλους τι. Η ελπίς τίνος μάταια -
Αλοί που το 'χ' η κούτρα τ' να κατ'βάζ' ψείρες
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Άνευ τύχης ή άνευ προσόντων καμίαν καλυτέρευσιν της ζωής δεν πρέπει να αναμένη τις, η κακή φύσις δεν μεταβάλλεται -
Αλοί τουν δέρν 'ν δικουχτώ κι' δεν τουν δέρν' ου νους τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Αλουγάριαστους πραμματιφτής, καθάριους διακουνιάρ'ς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνων που αφεύκτως θα πτωχύνουν -
Αλουνίζ' παλιούρια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων που αγωνίζονται ματαίως και προς βλάβην των -
Αμ' έπο κι αμ' έργο
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Αμ' έπου κι αμ' έργου, πάει στα Γιάννενα κι ήρθε τ' ν ίδια μέρα, ερμηνεία: επί αμέσως εκτελουμένων εργασιών -
Αμαρτία εξομολογημένη, ουκ έστιν αμαρτία
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Τόκανα τώρα κί σ' ζητάου να μί σ'χουρέης, αμαρτία 'ξουμουλουγημέν' ουκ έστιν αμαρτία. Επί ομολογούντων τα σφάλματά των -
Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Τούμ πλάκουσαν πουλλές δυστυχίες τούγ καημένου, πληρών' τα κακά πόκαν' ου πατέρας τ'. αμαρτίαι γουνέων πιδεύουν τέκνα π' λέει κι ου λόγους -
Αν γρατσ' νάη του κ' νάβ' αξίζ' τοθ τουμάρ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Αν τις ικανός έχη ελαττώματα, έχει όμως και ικανότητα -
Αν δε 'δης μι τα μάτια σ' πουτέ να μημ π'στεύ'ς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνων που πρέπει ιδίοις όμμασι να διαβαβαιώνωνται -
Αν δε βάλ'ς λάδ' στου καντήλ' διν γκαίει
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Άνευ τροφής αδύνατος η διατήρησις των σωματικών μας δυνάμεων, άνευ ποτού η ευθυμία αδύνατος -
Αν δε βρέξ' θα σταλάξ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν κέρδος τι οιονδήποτε εν πάση περιπτώσει είναι εξησφαλισμένον και βέβαιον -
Αν δεγ κλάψ' του πιδί δεν του β'ζάν' η μάννα τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Αν δεμ πινέσ'ς του σπίτ' σ'; Πέφτ' κι σι πλακών'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνων που επαινούν αυταρέσκως τα εαυτών