Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 479-498 από 518
-
Το περσιζνόν τ' αχούλ' κανείς 'κι πεγεινέφκετ' α
(1939)Ερμηνεία: Το περσινό το μυαλό κανενός δεν τ' αρέσει -
Το πολλά το γέλος έχ' και το κλάψιμον
(1939)Το πολύ το γέλιο έχει και το κλάψιμο. Η πίστη στο γνωμικό υπαγόρευε κάθε φορά που γελούσαν πολύ να λένε: Σε καλόν έμουν! Πολλά εγελάσαμε -
Το σίδερον ζεστον κοπανίεται
(1939)Δεν πρέπει ν' αφήσει κανείς να του ξεφύγει ευνοϊκή περίσταση για την επιτυχία κάθε δουλειάς -
Το τσιλίδ' μερ' καικά ρουζ' εκείνο το καικά κάεται
(1939)Ερμηνεία: Μόνο εκείνος που παθαίνει την ατυχία ή το δυστύχημα, εκείνος δοκιμάζει τη σχετική πίκρα σ'όλη της την ένταση και έκταση -
Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι
(1939) -
Τον Άγιο που έχω ξέρω την δόξα του
(1939) -
Τον Άεν τάξον και το μωρον μη τά' εις
(1939)Στον Άγιο κάνε τάμα και στο μωρό μην υπόσχεσαι. Στον Άγιο μπορεί και να μην πάς, ή ν' αναβάλεις το τάμα ενώ στο παιδί δε μπορείς, ούτε ν' αναβάλεις. -
Τον Άεν τιναν έχω, την δόξαν -ατ' εξέρω
(1939)Το λένε για να υποστηρίξουν δικό τους άνθρωπο, σε περίπτωση που τον συκοφαντούν άλλοι, ή για να εκφράσουν την απογοήτευσή τους ή και την κάποια ειρωνεία τους για την αναξιότητά του -
Τον άρκον (ή τον λύκον) ετραβαγγέλιζαν – ατον κ' εκείνος ερώνανεν: τη ποπά τα πρόγατα μερ' κές επήγαν
(1939)Λέγεται ειρωνικά για αμετανόητους και αδιόρθωτους που ενώ τους συμβουλεύουν και τους νουθετούν οι διαθέσεις τους όμως δείχνουν ότι επιμένουν στα ελαττώματά τους -
Τον άρκον έστειλαν – ατον σα ξύλα κ' εγρούλεψεν τ' ορμάν
(1939)Για απρόσεχτους κι αδέξιους που τους αναθέτουν κάποια δουλειά και τα κάνουν ... κεραμυδαριό -
Τον άρκον εδέκαν – ατον τριαντάφυλλον κ' εκείνος εσέγκεν – ασον κώλον ατ'
(1939)Λέγεται σαρκαστικά για κείνους που δεν ξέρουν ή δεν καταλαβαίνουν την αξία ενός αντικειμένου οποιουδήποτε που του προσφέρουν ή που τους τυχαίνει -
Τον γάιδαρον π' ακλοθά, τ' πα θα μυρίχκεται
(1939)Για τις βλαβερές συνέπειες που έχουν οι κακές συναναστροφές -
Τον γάιδαρον π' ακλοθά, τα πορδία
(1939)Για τις βλαβερές συνέπειες που έχουν οι κακές συναναστροφές -
Τον δάβολον οξοπίσ΄ τσαρούχα φορίζ' άτον
(1939)Ερμηνεία: Τον διάβολο ανάποδα του βάλει τα τσαρούχια -
Τον καλόν τάζ'νε και παίρν'νε, τον κακόν τάζ'νε και χάν'νε
(1939)Τον καλό τάζουν και τον παίρνουν, τον κακό τάζουν και τον ξεφορτώνονται