Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σαμίδης"
-
Το ξένο ψωνί είναι γλυκό
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Λέγεται δια τα παιδιά και δια τση αγαπώντας την αδικίαν -
Το οκνόν όταν τον έχεις, τον προφήτην τι τον θέλεις;
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Η οκνηρία φέρει την πενίαν αφεύκτης και δεν είναι προφητείας ανάγκη -
Το παγαίνει όλο ζήτη
Σαμίδης (1912) -
Το πονηρό πουλί πιάνεται από την μύτην
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Δια τον νομίζοντα εαυτον ευφυή και εμπίπτοντα εις παγίδα τινα -
Το πονηρό πουλί πιάνεται με τα δυό ποδάρια
Σαμίδης (1912) -
Το πρόσωπο του ανθρώπου είναι σπαθί
Σαμίδης (1912) -
Το πρόσωπον είναι σπαθί και κόβγει τες κοβέντες
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Το πρόσωπον είναι πάντοτε σεβαστον -
Το ρόδον κάμει αγκάθι και τ' αγκάθι κάμει ρόδον
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία : Από καλόν άνθρωπον γεννιέται κακός κ΄από κακό καλός -
Το σιτάρι θα γυρίση θα γυρίση εις τον μύλον θα καταντήση
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Λέγεται δι' υπόθεσιν, ήτις οποίας φάσεις και αν λάβη θα λήξη εκεί ένθα πρέπει να καταλήξη -
Το ψέμα είναι το αλάτι της αλήθειας
Σαμίδης (1912) -
Τον γάδαρον δεν τον ρωτουν, όταν τον σαμαρώνουν
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Οι μεγάλοι επιβάλλουσι την θέλησιν αυτών επί τους μικρούς ανεξετάστως -
Τον γκαβό στο στραβοχώρι πρωτομάστορα τον κάμουν
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Όπου αμάθεια και απειρία εκεί πρωτίστως και η ημιμάθεια -
Τον εαυτό το βγάζεις τάρα
Σαμίδης (1912)Ερμηνεία: Προς τον κατηγορούντα άλλους κ' δεικνύοντας τινές τι υποχρεούνται να πράξωσι -
Τον Ιούνιον αφήνουν το δρεπάνι και πιάνουν τη δουκάνη
Σαμίδης (1912)Σημείωση: δουκάνα=τοκάνη το εκ δύο χονδρών σανίδων συγκροτουμένων αλωνιστικόν όργανον, έχον υφ' εαυτό χάλικας (τσακμακόπετρες)