Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου"
-
Αξαποδίτης= εξαποδίτης (εξ από δω= διάβολος). Αντίθεος= διάβολος
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου -
Απάνω στη Σικιλιά είναι μια σπηλλιά τσαί φτάννει απ’ την κορφή ως τον Λαμό τσαί ίνε πώς να ετσεί ετσυλούσαν οι λόρδοι τις λίρες τους. Τσά πολεμήσαν πολλοί να πάμ-μίσα για να τα βρούμ-με λαμιόδη μα σαν επηγαίνναν κομμάτιν κάτω εφύσαν ένας αέρας τσαί σβύννουνταν το φώς τα’ εχαννούνταν.
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Απου σγανό πουταάμ να σκιάϊσι
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)Ερμηνεία: Επί υποκριτών και υπουλων -
Ασφάνταμα= φάντασμα
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου -
Αύριον κλαίν εδώ
Βίος, Στυλιανός ΣχολάρχουΗ φράσις παρέμεινε εν παροιμία επί των κακοποιών, εφ ών θα επισκήτζη η τιμωρία θάττον η βράδιον. Η εξήγηση το παραμύθι -
Αφέντ' άη Γιώργη μ' βόηθα μι - Κούνα κι συ τα χέρια σ'
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Βασιλικός κι' αμ μαραττή τημ μυρωδιάν την έχει
Βίος, Στυλιανός ΣχολάρχουΕρμηνεία: Ο έχων προτέρημά τι και αν γηράση ή δυστυχήση θα το έχει -
Βγαίνω αφ' τον μονό
Βίος, Στυλιανός ΣχολάρχουΣημ. Μόνος = κ' σύμφωνος πορεία του δύο εζευγμένων όθεν εκ της παρεκτροπής του ενός η μεταφορά -
Βλάχουν κι κιρό ποτέ να μην πιστεύς
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Βόθα μου Παναγίαμου. Κούνησε και τα χεράκια σου
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου -
Βρουκολάκ γινόντ οι πιθαμμέν απ τς διασκιλάν οι γάτες κι τα σκλιά. Γι αυτό φούντα πιθάν κανένας η πρώτ δλειά είνι να δέσνι τ γάτα κι σου σκλί. Αυτοίν συργιανούσι 'ςτα σκουκάκια κι κεί που είνι οι πλύστις. Αυνούς λένι όττς βρίσκνι μέσ του αλεύρ οι συγγινείς ίσαμι μπουτίλια ,στουκάρα. (πλύστες = νεροχύτες)
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)