Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ."
-
Κοψολαίμης
Ένας Λεσιανίτης, θεριστής, πολυβασανισμένος, δούλευε στο θέρος. Κάποια στιγμή τούρθε κόλπο τρέλλας. Κι όπως θέριζε τα σιτάρια γυρίζει την κουσιά και κόβει το λαιμό του. Έκτοτες ακούγονται εκεί, λόγια μανιασμένα. Λένε, πως τα λόγια αυτά προέρχονται απο τον παλαβό τον Λεσιανίτη. Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948) -
Χαμένος
Είναι τ’ όνομα μιας σπανής Πυργιώτικης ράχης, με λίγα κέδρα. Το βουνό αυτό είναι πάντοτε καταχνιασμένο. Πολλοί άνθρωποι χαθήκανε και πεθάνανε από την πείνα πέφτοντας, στον αδιαπέραστο πέπλο της καταχνιάς. Λένε πως μια χιονάτη Νεράϊδα αρπάζει τους χαμένους και τους πάει μακριά σε σπηλιά της. Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948) -
Σγκόου
Η παράδοση αναφέρει ότι κάποιος ληστής Νικολός κυνηγημένος απο Αρβανίτες έπεσε απο βράχο της Τζιούρτζιας και σκοτώθηκε. Λένε πως ακούνε τους γόους του. Όου, όου, όου.... Έκτοτες ο βράχος νοματίστηκε στ'γκόου=σγκόου. (Σγκόου= Το Ελληνικό ''γόος'' παραφθαρμένο. Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)