Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου"
-
Οπου πονεί γαδουρινα φωναζει
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου -
Οπού δεν ακού γονιού παρά γωνιάς καθίζει
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου -
Οπού χει σειέται κι' όπου δεν έχει ξειέται
Βίος, Στυλιανός ΣχολάρχουΕρμηνεία: Ο πλούσιος περιπατεί σειόμενος [σεινιάμενος κουνιάμενος] ο δε πτωχός κατατρώγεται υπό φθειρών -
Οπώχει μυίγια σκιάζζεται
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Ου άνθρουπους είναι γλυκός σαν τον μέλ' κι βαρύς σαν τ' αλάτ'
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)Ερμηνεία: Όταν αγαπάς τινά φαίνεται γλυκός, όταν δε όχι , βαρύς -
Ου αργαλειός, θέχ', ιβδουμήντα, δυο κι τς κόττας του φτερό
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)Ερμηνεία: Επί της δυσκολίας του αργαλειού -
Ου βασιλκός
Ου βασιλκός μρίζ καλά ιπιδή φύτρουσι ικεί που ήταν ου Σταυρός και τουν βλοΐσι ου Χστός. Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Ου διάουλους πλάει τρι χουρίς να 'χ γίδια
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)Ερμηνεία: Επί την δια της πονηρίας των επιτυγχόντων τι αλλά τα χιδια χανόντων αυτό -
Ουράνια σώματα
Ου ήλιους είνι κι αυτός σαν ανθρώπους κι περπατάει μέν ηλιά κι με τα φτιράτ. Έχω πουδάργια κι περπατάει άμα βασιλεύ. Αλλά λέμε οτι βασιλεύ ούτε χώνιτι, αλλά τ νύχτα φαίνιτι σα φεγγάρ' γιατί είνι σκουτάδ'. Ου κόσμος λένι οτι είνι άλλους ου ήλιους κι άλλου του φιγγάρ' αλλά είνι του ίδιου. Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Ου φτουχός όταν δλεύ' αν πνάσ' δε διακονεύ
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)Ερμηνεία: Ο εργαζόμενος ουδέποτε πεινά -
Π' ς του γονιού δεν αγροικά κακώς κακού θα πάη
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Πιτσόνης και πιτσονάκι= ο διάβολος – το διαβουλάκι.
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου -
Ποιός στραβός δεθ θέ' το φώς του;
Βίος, Στυλιανός ΣχολάρχουΕρμηνεία: Επί ανθρώπου, το ον προσφέρεται τι ευχάριστον