Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βεργωτής, Π."
-
Άνθρωπος τ' ανθρώπου μοιάζει και το πράμα του πραμάτου
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άντρα μου – Γυναίκά μου – Κι αν μπορέσης χώρισ' τους
Βεργωτής, Π. (1891)Ότι όταν συνδέονται δι' αγπάπης οι σύζυγοι αδύνατον να εισχωρήση η διχόνοια -
Άντρα φύτευέ μου αμπέλια και λινάρι μη μου σπέρης, τι αν το σπείρης και το βγάλω μεσ' στον κ... θα στο βάλω
Βεργωτής, Π. (1891)Επί εσάτης φυγοπονίας και εσάτης θρασύτητος -
Άντρας είσαι, φόβο δίνεις, κι' όθεν πας κλωτσιές μαζώνεις
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άντρας πούν' ο άντρας μου, κουβαλιάς κι αμίλητος
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άπου πρώτα κελλάρης κι ύστερα ηγούμενος, ξέρει ο ηγούμενος τι κάνει ο κελλάρης
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άσπρα μαλλιά της κεφαλής, κακά μαντάτα της ψωλής
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άσπρα στο πουγγί, ψάρια στο βουνό
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άσπρος ήλιος μαύρη μέρα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άσπρος ήλιος, μαύρη μέρα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Άσπρος σκύλος μαύρος σκύλος
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Επί τιμωρίας ενόχων και αθώων αδιακρίτως -
Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Όταν αδιακρίτως τιμωρούνται αθώοι ς' ένοχοι -
Αγκαστρώνει με το μάτι
Βεργωτής, Π. (1891) -
Αγλοί από κείονε πού λείπει από τό γάμο του
Βεργωτής, Π. (1891) -
Αγλοιά 'πό κείνονε, που λειώνει από το γάμο του
Βεργωτής, Π. (1891) -
Αγλοιά 'χ' τον άντρα το ζεστό που τον πιάσουν δυό σπασμένοι
Βεργωτής, Π. (1891) -
Αγόρασε καβελάρης
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Λέγεται όταν ένας απατηθή εις ψώνισμα, διότι πάνω από τ' άλογο δεν βλέπει κανείς τι ψωνίζει -
Αγόρασε την αρρώστια
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Λέγεται όταν ένας χωρίς ανάγκην αποφεύγει να προφυλαχθή και ασθενεί ως εκ τούτου