Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κακριδής, Ιωάννης Θ."
-
Εμείς οι Βλάχοι – όπως λάχη!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Εσύ πεθαίνεις μια βολά και μεις πεθαίνουμε κάθε ώρα
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Ετσεί που να κλείσουν δυο σπίτια έκλεισα ένα!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Όταν ακουσθή ότι δυο κακοί πανδρεύονται -
Ετσείνοι πεθάναν μια φορά, εμείς πεθαίνουμε ούλη μέρα
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Οι θανόντες απέθανον άπαξ οι ζώντες διαρκώς βασανίζονται -
Ζ'δjό, το= το ζώδιον: “κάθα άνθρωπος έχ' το ζ'δjότ'” (= την μοίραν του).
Κακριδής, Ιωάννης Θ. -
Η καλή νοικοτσυρά σε μι' άφτουρη καλύβα!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Όταν λείπουν τα μέσα, παρ' όλην την καλήν διάθεσιν δεν μπορεί να κατορθώση κανείς τίποτε -
Η κουτάλα δε θα περάση απ' τη γειτονιά μας;
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Όταν κανείς παντρεύεται εις άλλην γειτονιά, ερωτούν αν δεν θα παντρευθή κανείς και απο την ιδικήν τους -
Η ομορφιά έναι μπάλωμα κι η γνώσι έναι βασίλειο
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Η – j – ομορφιά είναι μπάλωμα κ' η γνώσι είναι βασίλειο
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Ή παππάς παππάς ή ζευγάς ζευγάς ή καθάρζος μυλωνας
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Ερμηνεία: Έκαστος εξ' ω ετάχθη -
Ήρριξέν ντου νάτθο στα μάτια του
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1925)Του έρριξε στάχτη στα μάτια, τον απεπλάνησε ώστε να μην υποπτεύση τίποτε -
Ηύρ' η τάβλα το καρφί της!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Επί ανθρώπου ο οποίος βρίσκει τον μάστορή του