Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βεργωτής, Π."
-
Είπ' ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Εκατό χρονώνε άθρωπο είδα, μά εκταό χρονώνε πλούτια δεν είδα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Επέθανε κι΄ ακούστηκε
Βεργωτής, Π. (1891) -
Επήε για μαμμή κι έκατσε για λεχώνα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Ευγενικίν εκφράζανε κι οπούχε απηλογήθη
Βεργωτής, Π. (1891) -
Εψώνισε καβελάρης
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Λέγεται όταν ένας απατηθή εις ψώνισμα, διότι πάνω από τ' άλογο δεν βλέπει κανείς τι ψωνίζει -
Ζώη κ' κόττα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Η αλήθεια είναι μια και πολλά τα ψέματα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Η αλήθεια ήν ο Θεός
Βεργωτής, Π. (1891) -
Η θάλασσα τα φέρνει, η θάλασσα τα παίρνει
Βεργωτής, Π. (1891)Όπου λείπει ερμηνεία, ουδ' εις το χειρόγραφον υπάρχει -
Η νύχτα έχει αυτιά κι η μέρα μάτια
Βεργωτής, Π. (1891)Την μεν νύκτα εύκολα ακούεται, την δ' ημέραν εύκολα βλέπεται. -
Η σκύλα από τη βιάσι της γιννάει τυφλά κουτάβια
Βεργωτής, Π. (1891) -
Ήθελές τα κ' επαθές τα γειά σου Γιάννη, μπαρμπαφέστα
Βεργωτής, Π. (1891)Μπαρμπαφέστα = ακατάστατος -
Ήρταμε στα εικοσιτέσσερα
Βεργωτής, Π. (1891)Εφιλονικήσαμεν τόσον έντε παρ' ολίγον να έλθωμεν εις χείρας -
Ήρτε στολισμένος με τα δεκοχτώ του
Βεργωτής, Π. (1891)