Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος"
-
Ου γάμους προυσδιάβινι κι η γριά σουρλουτουμπάνιζη
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Δηλαδή αφού έφυγε η γαμήλίος πομπή διεσκέδαζς χορεύουσα η γραία. Περί ποιούντος τι εν ου δεόντι χρόνω, κατόπιν εορτής -
Ου πνιγμένους απ' τ' σκούφια τ' πιάνιτι
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Ο εν απελπιστική θέσει ευρισκόμνενος ζητεί βοήθειαν και από τα πλέον ασήμαντα πράγματα -
Ούλα τα δάχτ'λα τάχου όντα
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Όλα τα παιδιά μου δι' εμέ είναι ίσης αξίας, εξ ίσου τ' αγαπώ. Λέγεται εκ μέρους των γονέων -
Ούλου γω στου μύλου...να κι' ου μυλουνάς
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Ούτε το διάβολο να ιδής, κουμπάρε μου, ούτε το σταυρό σ' να κάμ' ς!
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)Ερμηνεία: Προκειμένου περί ανθρώπων αχαρακτηρίστων και ασυνειδήτων, οι οποίοι κατά την κοινήν έκφρασιν, δεν έχουν ίσιο κρέας απάνω τους. Με τους ανθρώπους αυτού του είδους, όχι υποθέσεις δεν πρέπει να έχεις μαζί τους, αλλ' ... -
Πάφλαι πήις ντινικές γύρσις
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Ελέχθη από θείον προς ανηψιόν όστις διαμένας επί πολλά έτη εις Αλεξάνδρειαν επέστρεψεν απένταρος -
Πάφλας πήϊς, ντινικές γύρ'σις
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Προς αποδημήσαντα προς εύρεσιν τύχης και επανελθόντα άνευ χρημάτων -
Πέντε Ρωμιοί, δώδέκα κουμάντα
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927) -
Πήγα κι ήρθα
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Δια να παρασταθή το αφάνταστον της ταχύτητος εκμηδενίζεται η απόστασις. Πήγα κι ήρθα, καίτοι ακόμη δεν εξεκίνησε -
Πιάσε το λύκο και πάρτ' το μαλλί τ'
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)Λέγεται περί πραγμάτων που είναι αδύνατος να εκτελεσθούν -
Πρό τινων ετών μία διάδοσις, ότι στο ορεινό χωριό της Ναυπακτίας-τη ΜΙΚΡΗ ΠΑΛΟΥΚΟΒΑ-νύν ΛΕΥΚΑ- παρουσιάζεται κατά τας σκοτεινάς νύκτας εις τα γιδοπρόβατα, ένα παράξενο ξωτικό, ένας τράγος με ανθρωπίνην μορφήν, ο οποίος προκαλέι τον πανικόν και τον θάνατον των ανωτέρω ζώων, ανεστάτωσε και κατετάραξε τον κόσμον των ποιμένων.
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953) -
Προς έπαινος λέγει η γυνή. Μπα χστιανέ μ' τι ελιϊμονούν ζητάς! Ου γηριμϊις τν' άλλ' (γυναίκα) μι τα ματια. Κι εκείνος σώματ είμι πέρδικους
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Γκρεμίζω με το μάτι -
Σ' πήϊ (πάει) πέντι πέντι
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Κατετρόμαξες, εφοβήθης υπερβολικά ή φοβείσαι -
Σαν της ζάβ'τσας του δρόμου
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Πώς τα περνάς; - Σαν της ζάβτσας του δρόμου=τα περνώ αθλιώτατα -
Σένα στου λέω κι' αλλού να μην του ειπής
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)Δια της φράσεως ταύτης κατειρωνεύονται εκείνους οίτινες ενώ ώφειλον να είναι εχέμυθοι δεν εφάνησαν τοιούτοι