Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 98-117 από 257
-
Μ' ό,τι δάσκαλο καΐσης, τέδοια γράμματα θα μάθης
(1932)Παρεμφερής: Ει χωλώ παροικήσεις, υποσκάζειν μαθήσει -
Μαάρι τσάτ' τα Σάατα να 'τον οι μέρες ούλες
(1934)Κατά παν Σάββατον ημέραν της εψήσεως των άρτων υπάρχει ασύγκριτος ευημερίας -
Με τα ουρούνια καϊζεις πίτυρα θα φάης
(1934)Ερμηνεία: Η κακή συναναστρωφή εξευτελίζει τον άνθρωπον -
Μη ο Άουστος χειμώνας μη ο Μάρτης καλοτσαίρι.
(1934)Όσον και αν ο Άυγουστος δεικνύη σημεία χειμώνος και ο Μάρτιος του θέρους, δεν είναι ταύτα η σταθερά και οριστική κατάστασις. Ορθή μετεωρολογική μαρατήρησις. Ιδ. Π.Π. 2. 627, 13 -
Μηγ γελάσης τσαι 'ελαστής, μηκ καταϊκάσης τσαι καταϊκαστής
(1934)Επί της ανταποδόσεως των κακών πράξεων -
Μιάλα καράβια, μιάλα τσίντυνα
(1934)Αναλόγως της υψηλής κοινωνικής θέσεώς του έχει τις και τας βαρείας υποχρεώσεις και ενοχλήσεις -
Μοναχός σου χόρευγε τσ' όσο θέλεις ππήα
(1934)Μακράν των φθονερών ομμάτων των άλλων είναι τις ελεύθερος να συμπεριφέρεται ως θέλει -
Μουλαριού τσαι ΄υναίκας μη πιστεύγεσαι ποτέ
(1934)Ο ημίονος και η γυνή κατηγορούνται δι΄ υποκρισίαν -
Να 'είρου τσαι το τσερατάμ να πάρου τσαι τοβ βου του!
(1934)Ερμηνεία: Επί συρροής πολλών αδικημάτων εναντίον αθώου αλλ' ατυχούς ανθρώπου -
Να ΄ρκεσαι τσαί να μυρίζης
(1934)Ερμηνεία: Προς τους καθιστώντας οχληράν την παρουσίαν των εις μίαν συναναστροφήν λόγω της συχνής και φορτικής επισκέψεώς των -
Να σε κλοτσά το μουλάρι, αμμέ να σε κλοτσά τσ' ο γάαρος!
(1934)Επί των αναξίων ανθρώπων οίτινες δεικνύουν υπερβολικήν αυθάδειαν -
Να τηθ θάλασσα τσαί 'ούττα, να τσαί τη στεριά τσαί κούτλα
(1934)Λέγεται ως δίλημμα ειρωνικόν προς τους απαιτούντας τα αδύνατα, έχει δε ακόλουθον αρχήν. Πλοίαρχος τις Κάσιος ονόμ. Φελούτζης έκλεψε και εφόρτωσε το πλοιάριον του με γαϊδούρια εκ της παρά την Ρόδον Χάλκης. Συλληφθείς υπεχρεώθη ... -
Νά 'σαι σού, νά 'ής εσού.... τίαν είες εσού, τίαν ήξερεις εσού
(1934)Λέγεται επί περιπτώσεων, τάς οποίας δέν αντιλαμβάνονται καλώς οι ξένοι εκτός τών αμέσως ενδιαφερομένων -
Ντρέττο, σε θέλω, σύντεχνε, μη κάνης κουλλουρίες
(1934)Επίκλησις να είναι τις ειλικρινέστερος εις τους λόγους και τα σκέψεις του, δια να μη τιμωρηθή εις το τέλος