Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ψωμά, Ελένη"
-
Π'λιέτι η καμήλα για έναν παράν. Πούντας κι η παράς
Ψωμά, Ελένη (1939)Εξ' αιτίας της πενίας χάνει τις παλλάς καλάς περιστάσεις -
Παστρικιά Θουδώρα κουτσουλιά 'ς την πίτα
Ψωμά, Ελένη (1939)Ειρωνικώς επί ανοικοκυρεύτου και ακαθάρτου γυναικός -
Πιάσ' τον λαγό πάρ' τουν τ' ν κάπα
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί χρεώστου, όστις αποφεύγει το χρέος του -
Πιε νιρό νάνι του κιφάλ' σ' γιρό
Ψωμά, Ελένη (1939)Το νερό είναι το υγειέστερον ποτόν εις τον άνθρωπον -
Πότ' η Γιάνν' τσ' άχιστους κι τώρα τσιουρλισμένους
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί ανθρώπου ο οποίος πάντοτε αδιαθετεί -
Που δα πέσ' του μήλου; Που κάτ' απ' τ' μηλιά. Κι αν παραμυρίσ' πάλι 'ς τουν ίσκιου τ'ς θα πέσ'
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί της σωματικής και ηθικής ομοιότητας τέκνου προς τους γονείς -
Που πάη μι ουρμίνιβης μπαμπά 72 μυίγις κάνηγαν τ' γουμαριού τουν κώλου
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί παιδός το οποίον δεν υπακούει εις τον μεγαλύτερον -
Πού ήταν τού λέρουμα. Στ' ν άκρ' απ' τού τσαρούχ'
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, όστις προκαλεί άνευ λόγου ζητήματα -
Σ'κώθ'κιν η γιούφτους να χουρέψ΄ έσπασιν του νταούλ΄
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί απόρου και δυστυχούς τον (οπαίον κατατρέχει η τύχη) -
Σα σ' είπαν χέσ' ξικουλώθ'κης
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί πράξεως γενομένης συνεχώς και υπερβολικώς -
Σαν τα κακά τα προυγόνια τρώϊστι
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί μικρών αδελφών διαρκώς φιλονικούντων -
Σαράντα δικανίκια να σπάσουν 'ς τ' αλλνού τ' ράχ', σ' ν ιθική σ' δεν πουνεί
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί του αναθέτοντος κοπιαστικάς εργασίας είς άλλον χωρίς να τον υπολογίζει -
Σκαμνί πουδάρ' κι αν έσπασιν, κρανίτικου 'ς τουν τόπου
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, ο οποίος απώλεσε πράγμα τι και ευρίσκεται εις δύσκολον θέσιν προκειμένου να το αντικαταστήση