Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ψωμά, Ελένη"
-
Θε μ' δο μ'. -Ταράξ΄ κι να σι δον σου
Ψωμά, Ελένη (1939)Δεν αρκεί μόνον να επικαλήται κανείς την θείαν βοήθειαν, αλλά πρέπει να ενεργή ο ίδιος -
Ιλάτι γνουσκοί να φάτι τ' παλαβού του βιό
Ψωμά, Ελένη (1939)Την περιουσίαν του μη σκεπτομένου καλώς επωφελούνται οι γνωστικοί. -
Ισύ 'ς του ντρο λάδ'
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου ραδιούργου και ενόχου, ο οποίος κατορθώνει να φαίνεται ειλικρινής και αθώος -
Κάθητι του χρούπ' 'ς του δρόμου κι γελάει τουν κόσμου όλουν
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί του διαρκώς κακολογούντος άλλον δια τα ελαττώματα, τα οποία έχει ο ίδιος εις μεγαλύτερον βαθμόν -
Κάθι πράγμα 'ς τουν κιρό τ' κι τ' αυγό τ'ν Πασκαλιά
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Κάθε πράξις έχει αξίαν, όταν γίνεται εις κατάλληλον περίστασιν -
Κάκ' σιν η μαχαλιώτ'ς γύρσιν τουν κώλου αλλοιώς
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί παιδίον οξυθύμου και πείσμονος -
Κάποιον δεν τουν ήθιλαν στου χουργιό, γύρβιν κι στ' παπά του σπίτ'
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί αναιδούς και πλεανέκτου -
Κάψι μι Γιάνν' κι αλειψέ μι να γιάν'
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί σκληρού, ο οποίος κατ' αρχάς μεν κάνει τον άλλον να πονέση, έπειτα δε τον περιποιείται -
Καλλύτιρα του μάτι σ' να βγη παρά τ' όνουμα σ'
Ψωμά, Ελένη (1939)Δυσκόλως εξαφανίζεται η κακή φήμη -
Καλόμαθιν η γρα 'ς τα σύκα δαφάη κι τα σκόφ' λλα
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί του ζητούντος πράγμα τι, το οποίον εσυνήθισε να λαμβάνη τακτικά -
Κανέναν δ'λειά δεν είχεν τα ζυτιάζην τα ξιζυτάζην
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί ασχολουμένων εις εργασίαν άνευ προσόδων -
Κλαίν' οι χήραις κλαίν' κι οι πατριμένις
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί του ευπορούντος μεν, αλλά μεμψιμοιρούντος ενώ άλλοι άποροι είναι αμέριμνοι -
Κοντά 'ς του στιγνό καήτι κι του χλουρό
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Εξ αιτίας του κακού, παθαίνει κι ο καλός -
Κουφόν καμπάνα κι αν λαλής τυφλόν κι' αν θυμιατίζης όλα χαμένα τ' άχεις
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί απειθούς και απροσέκτου -
Κρύτταξε μι, μι του ένα, να σι κυτάξον μι τα δυό
Ψωμά, Ελένη (1939)Αν εσύ φέρεσαι καλώς προς τους άλλους, εκείνοι θα σου φέρονται καλλίτερα -
Κρυψ' κι χούιαζε ρουπότα να μη σ' ακούν
Ψωμά, Ελένη (1939)Όταν αφ' ενός μεν θέλομεν να κρύψωμεν κάτι αφ' ετέρου δε το αποκαλύπτομεν