Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυπριανού, Χρύσανθος Στ."
-
Παίξε του γαδάρου λύραν να χορεύκη, βήρα βήρα
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Λέγεται επί ανοήτων ανθρώπων -
Που το γιοφύριν που ρέσσει ο κόσμος ούλλος να ρέσσης τζαι σου
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Ρέσσω = περνώ, ούλλος = όλος -
Σιύλλον λούσεις σιύλλον πλύννεις πάλαι σιυλλιές βρωμά
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Ο χαρακτήρ δεν αλλάζει -
Στείλε πελλόν τζιαι λάμνε τζιαι σου ταπισόν
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Λάμνε = πήγαινε, ταπισόν = κατόπιν του -
Στες χαρές ο πίσκοπος τζιαί στες πομπές ο δκιάκος
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Ερμηνεία: Λέγεται δι' εκείνους οι οποίοι θέλουν να απολαμβάνουν των αγαθών μόνον. Τας αντιξοότητος τους αφήνουν εις άλλους -
Στου κουφού την πόρταν όσον θέλεις βρόντα
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Να μη προσπαθή κανείς να μεταπείση τον ισχυρογνώμονα -
Τ' αρρώστου η βούκκα φαίνεται, του νηστικού χωρίζει
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Το κάθε τι φαίνεται, δεν δυνάμεθα να το κρύψωμεν -
Τα έξοδα του γάμου μας, η νύφη εν τ' αξίζει
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Όταν αγοράσωμεν κάτι το οποίο δεν έχει αξίαν -
Τα κανάτζια πώσιει ο μύλος το νερόν τα κατεβάζει
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Κανάτζια = θωπείες -
Τα μεταξωτά βρατζιά καλά ένι μα μόνον οι δεσποτάες τα φορούν
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Όλοι θέλουν τας υλικάς απολαύσεις αλλά ολίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι το επιτυγχάνουν -
Τζιείνος που εν ημπορεί να δέρη τον γάδαρον δέρνει το σάμαν
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Επί ανισχύρων -
Τζιηνούρκον εν το κόσσινον τζιαί που να το κρεμμάσω
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Ερμηνεία: Όταν προσέχωμεν κάτι, περισσότερον από ότι άξιζε -
Την κουφήν να την ησκοτώννης τον τζιαιρόν που εν μιτσιά
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Να καταπολεμώμεν το κακόν, αλλά εν τη γένεσει τα -
Το γαδούριν το μιτσίν πάντα πουλαροδείχνει
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Ο μικρός άνθρωπος όσον και αν σοβαρεύεται, θα κάνη κάτι που θα δείχνη ότι δεν έχει ωριμάσει ακόμη, μιτσίν(το) = μικρό -
Το γαούριν μιαλινίσκει τζιαί το στρατούριν μιτσιανίσκει
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Όσον τα παιδιά μεγαλώνουν, τόσον και τα έξοδα των γονέων γίνονται περισσότερα -
Το καλόν αρτίν ξεχουρίζει που την μάντραν
Κυπριανού, Χρύσανθος Στ. (1953)Λέγεται επί ανθρώπων οι οποίοι από νεαράς ηλικίας διακρίνονται ότι θα ευδοκιμήσουν