Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κούκος, Θεόδωρος Δ."
-
Πάρε άνθρωπο από σόϊ και σκυλί από μαντρί
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Σε όλες τις συναλλαγές της ζωής, είτε στην αγοράν ζώου τινός, είτε εις την εκλογήν γυναικός να προσπαθής να είναι από γένος καλόν και ως προς την προίκαν της γυναικός, ας είναι ολιγώτερα -
Πέντε μέτρα, μια κόψε
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Πρέπει καλώς να σκεπτώμεθα κι έπειτα να θέτωμεν σε εφαρμογή ένα σχεδιό μας -
Πες μου πώς σε δείρανε και ξεύρω πόσες έφαγες
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Ταύτην μεταχειρίζονται για κάθε αποτυχόντα εις την εργασίαν του, επιχείρησίν του και προσπαθεί ποικιλοτρόπως να συγκαλύψη την αποτυχίαν του -
Που πάς Μαριώ, τα βόδια που ο βικόλος δεν τα θέλει
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Δηλαδή αφού είσαι ανεπιθύμητος, τί κάθεσαι και παρακαλείς; -
Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Την μεταχειρίζονται για τους φιλαργύρους και τους σκληρούς την καρδίαν, τους οποίους όσον κι αν τους παρακαλέσης για κάτι τι τίποτε δεν κατορθώνεις -
Τ' ακριβού το βιός σε χαροκόπου χέρια
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Την λέγουν για τους φιλάργυρους οι οποίοι τίποτε δεν εξοδεύουν για κανένα σκοπόν και πεθαίνοντας σπαταλώνται τα χρήματά τους από τους κληρονόμους αφειδώς -
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν άσπρα σκέλια
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Λέγεται δι' ανθρώπους που ενδύονται και συμπεριφέρονται ύτω προσπαθούντες να φθάσουν τους πράγματι αξίους και πέφτουν όλο σε γκάφες -
Τί τα θέλεις τα σκουτιά αφού παιδιά δεν έχεις;
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Αυτή Λέγεται για ανθρώπους που σκοτώνονται διαφοροτρόπως να επιδείξουν τα παιδιά τους, ενώ στην ουσία δεν έχουν ουδεμίαν αξίαν, τα παιδιά τους -
Το αγκαθάκι που θα αγκυλώση από μικρούλι φαίνεται
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Λέγεται για τους έξυπνους ανθρώπους και τους προοδευτικούς οι οποίοι από μικράς ηλικίας φαίνονται ότι πραγματικώς είναι άξιοι και ότι θα προκόψουν στην ζωή των -
Το δε σε μέλλει μη ρωτάς ποτέ κακό μη πάθης
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Παρεμφερής προς ταυτήν είναι και η εξής: Στο ξένο μαγειριό αλάτι να μη ρίχνης -
Τρέχει η μύτη σου γαμπρέ. Τρέχει απ΄ το χειμώνα. Σέξερα κι απ' το καλοκαίρι
Κούκος, Θεόδωρος Δ. (1955)Αυτήν την μεταχειρίζονται για ανθρώπους οίτινες αποτυγχάνοντες εις μίαν εργασίαν, προφασίζονται ότι συνετέλεσαν διάφορες αιτίες ενώ στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει αυτό, αλλά η ανικανότης τούτων