• Ο κάττος την κάτταν τζι η κάττα τα καττούθκια 

    Καϊμάκης, Στυλιανός (1957)
    Η παροιμία αυτή λέγεται στις περιπτώσεις που ένας καθιστά υπευθύνους τους κατωτέρους του χωρίς δισταγμό δια να αποφύγη ο ίδιος την ευθύνην πράξεως που δεν θέλει να κάμη από τεμπελιά ή ανικανότητα
  • Τον Μάρτην ξύλα φύλαε μεν κάψης τα παλλούτζια 

    Καϊμάκης, Στυλιανός (1957)
    Η παροιμία αυτή δεικνύει την ανάγκην προβλέψεως, ώστε να μη μένη κανείς εκτεθειμένος, όταν τυχόν έλθουν δύσκολοι καιροί