Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καϊμάκης, Στυλιανός"
-
Κάθε ξύλον τον καπνόν του ξέρει
Καϊμάκης, Στυλιανός (1957)Η παροιμία αυτή λέγεται επί της περιπτώσεως που ο άνθρωπος κρατεί μέσα του τα αφορώντα τον ίδιον του εαυτόν του ζητήματα, ιδίως συμφοράς, από πνεύμα υπεριφάνου αξιοπρέπειας -
Κάθε πουλλί με την φωνήν του σιαίρεται
Καϊμάκης, Στυλιανός (1957)Η παροιμία αυτή δείχνει τον εγωισμόν του ανθρώπου, ο οποίος θεωρεί εαυτόν ανώτερον των άλλων και ευχαριστείται από τας πράξεις του, θεωρών αυτάς αξιολόγους, παραγνωρίζων τας πράξεις των άλλων -
Κατά δάσκαλον που κάθεσαι έτσι γράμματα μαθθαίννεις
Καϊμάκης, Στυλιανός (1957) -
Κατά μάναν κατά τζιύρην κατά θκειόν καραβοτζιύρην
Καϊμάκης, Στυλιανός (1957) -
Ο κάττος την κάτταν τζι η κάττα τα καττούθκια
Καϊμάκης, Στυλιανός (1957)Η παροιμία αυτή λέγεται στις περιπτώσεις που ένας καθιστά υπευθύνους τους κατωτέρους του χωρίς δισταγμό δια να αποφύγη ο ίδιος την ευθύνην πράξεως που δεν θέλει να κάμη από τεμπελιά ή ανικανότητα -
Τον Μάρτην ξύλα φύλαε μεν κάψης τα παλλούτζια
Καϊμάκης, Στυλιανός (1957)Η παροιμία αυτή δεικνύει την ανάγκην προβλέψεως, ώστε να μη μένη κανείς εκτεθειμένος, όταν τυχόν έλθουν δύσκολοι καιροί