Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ."
-
Ζήσης χρονίσης χουλιάρι κι ας είν' τζαι ζεστούν νερόν
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884) -
Η αδύνατη γης θέλει δαιμονιάρην οικοκύρη
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Δια να δυνηθή ο γεωργός να καρποφορήση (π. χ. το αμπέλι του), πρέπει να έχη τα υλικά μέσα να το εργασθή -
Η Καληκατσού τρώ τα πηλά μα η θάλασσα δεν μουρδαρεύεται
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Τον φύσει και θέσει καλά όσα και αυτά συκοφαντήσωσι δεν δύνανται να του στιγματισώσι -
Η καμήλ' αφ' τ' αυτί δεν κουτσαίνει
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Ο πλούσιος και αν τις του αρπάζη κάτι ή ζημιωθή μέρος, δεν έχει ανάγκην καταστροφής -
Η μύγια στο κεφάλι πρωτοπά
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Όμοιον του το ψάρι απ' το κεφάλι πρωτοβρωμίζει -
Ήβγεν του τού θεριστή θερίση δεν θερίση
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία : Και καλός αν είναι της, αλοίμονον αν διαδοθεί ότι είναι κακός ως τοιούτου θα τον νομίζουν οι άνθρωποι και μύρια καλά και αν κάμη. Το αυτό συμβαίνει και αν είναι κακός και πλούσιος ή πτωχός -
Ήδωκά του να γλύψη το δακτύλι μου στ' ήφαγεν το χέρι μου
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Εννοεί τους αχάριστους και καταχθόνιους, προς τους οποίους παρέχει τις μίαν εργασίαν, πιχι να νέμειτε μετά του επιδότου τα κέρδη, και αυτοί καταχρώνται το όλον -
Ήθελ' η Μαρία χορόν, ηύρε κι' άντρα χορευτή
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Ο όμοιος τους ομοίους του βρήκε -
Καυγά θέλω γειτόνισσα, κ' εγώ στα νύχια στέκομε
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Τον φύση λογομάχο ευνοεί -
Κλαίγ' όγοιος έχει τα πολλά κ' εκείνος με τα λίγα κ' εκείνος με το τίποτι ήκατσε και τραγούδα
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Και ο πλούσιος και ο ολίγα έχων προσπαθούσι να τα αυξήσωσι, ο δε πτωχός και τα οβολόν αυτού καταστρέφει -
Κόρακα, κόρακα, είντα κάμνουν τα παιδιά σου; Όσον παν μαυρίζουν
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Από παραμύθι -
Κόψε ξύλον κάμ' Αντώνη κι από Πλάτωνα Μανώλη, κι αν ειπής και για τον Γιάννη ό,τι ξύλον κόψης κάμνει
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Εννοείτον ανοήτον -
Κούκλου, κούκλου και τα' πουταμού το τράβηγμα
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884) -
Λαμιάτο βούδ' αγόραζε και γάδαρον καμπούρη, γυναίκα κοντοφάρδουλη, και σκύλο μακρομούρη
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884) -
Λιγοκέρδαινε και μη φυράς
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία: Ομοία το: “Κάλλια δέκα και στο χέρι” -
Μηδ΄ αποσπερινός θυμός τα τάχο δεν θωρείται
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Μ. (1884)Ερμηνεία : Άμα παρέλθη χρόνος ο θυμός καταπαύει