Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βρόντης, Αναστάσιος"
-
Τ' αγαπάει η καρδιά του αθθρώπου, το καλύτερο του κόσμου
Βρόντης, Αναστάσιος (1939)Για όσους παινούν όλα ένα κάτι τι -
Τα λέν οι γονιοί στη γωνιά, τα λέν τα παιδιά στην κοπριά
Βρόντης, Αναστάσιος (1939)Για να μην λέγουν τα μυστικά της οικογένειας. -
Τα παλιά κονίσματα στην άκρια τα ρίχνουν
Βρόντης, Αναστάσιος (1950) -
Τάχ' η κάττα στην κοιλιάν της, με τα κείνα μουρμουρίζει
Βρόντης, Αναστάσιος (1939)Για κείνους που ζητούν με επιμονήν κάτι τι -
Τάχ' η κάττα στην κοιλιάν της, με τα κείνα μουρμουρίζει
Βρόντης, Αναστάσιος (1939)Για κείνους που ζητούν με επιμονήν κάτι τι -
Τες όμορφες γαπούν ατοί, τες άσκημες οι πετεινοί
Βρόντης, Αναστάσιος (1950) -
Τετρά(δ)η και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψης, και Κερεκή να χτενιστής, αν θέλης να προκόψης
Βρόντης, Αναστάσιος (1939) -
Το ζόριν μου επίττησε στ' ανάθεμα που σ' έχει
Βρόντης, Αναστάσιος (1939)Επίτησσε= τελείωσε. Για όσους αγνωμονούν -
Το κρίμα εγκαστρώνεται και με τον καιρόγ γεννιέται
Βρόντης, Αναστάσιος (1950)Για τις αδικίες που τιμωρούνται -
Το πρώ(ϊ)μο του Θεού και το έψιμο του καιρού
Βρόντης, ΑναστάσιοςΕπειδή στη Ρόδο λόγω της ανυδρίας μόνον τα πρώιμα προοδεύουν -
Το Σεφτέβρη θέσε να 'βρης
Βρόντης, Αναστάσιος (1950)