Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κορακίτης, Δ."
-
Σα bεινώ και δε νυστάζω, όσο θέλεις κούνα με
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, σαν έχω γω μια bαλαβάδα μέσ΄ στο νου μου και θέλω να τη gάμω, όσα θέλεις εσύ λέγε μου, εγώ δε θα σ΄ ακούσω -
Σαββατιανός βοργιάς, τη Δευτέρα κερατάς
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, ο σαββατιανός βοργιάς δεν βαστά πολύν καιρόν, παρά πέφτει (ή αλλοιώς μαϊνάρει) μέχρι της Δευτέρας, εάν όμως δεν μαϊνάρει τη Δευτέρα, τότε θα βαστάξη πολύν καιρό -
Σαν πεθάνω εγώ, φούρνος να μην καπνίση
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, μετά τον θάνατον μου δεν πάνε στο διάολο όλα και να μη μείνη ΄ρθούνι -
Σαραdαπέdε Γάννηδες ενούς κοκκόρου γνώσι
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Σήκω συ να κάτσω 'γω, σώπα συ, να λέω 'γω, μπαίνει, βγαίνει, καλώς τον αφέdη (πατέρα)
Κορακίτης, Δ. (1920)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Σκύλο τρέφεις; Θα σε φάη
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή εκείνον που ευεργετεί κανένας καμμιά φορά τυχαίνει προς κακόν του, δηλ. Αντί ο ευεργετούμενος να χρεωστή χάριν την ευεργεσίαν, πράττει τουναντίον -
Στην Πάρο βρέχει και στην Ανατολή βροdά
Κορακίτης, Δ. (1920)Ερμηνεία : Άλλα λέω γω και άλλα λες εσύ -
Στου κουφού τη bόρτα όσο θέλεις βρόdα
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή απ' όσα κι' α dου λες τόποτα δε καταλαβαίνει -
Στου κουφού τη bόρτα όσο θέλεις βρόντα
Κορακίτης, Δ. (1920)Του παλαβού όσο θέλεις φώναζέ του, όσο θέλεις δίδασκέ τονε, εκείνος θα είναι πάλι ο ίδιος. Αυτό Λέγεται για ένα γενατατζή, που δε θέλει να υποχωρήση στο γενάτι dου, παρά εξακολουθεί να γενατεύγη (επιμένη) -
Τα παιδιά ας ανατραφούν κι' οι δουλειές ας κρεμαστουν
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή τα παιδιά πρέπει να κοιτάζη κανείς κι' οι δουλειές ας μείνουν και στη μπάdα -
Την έκαμα και τάκαμενε ίσαμε το σούρτη
Κορακίτης, Δ. (1920)Την έκαμε και χεστηκένε από την dρομάρα τζή -
Το γουδί το γουδοχέρι και τυ μπογιατζή ο κόπανος
Κορακίτης, Δ. (1920)Αυτό λέγεται όταν τις επιμένει εις τους λόγους του και δεν θέλει να υποχωρήση εις την ορθήν γνώμην του άλκου. -
Το γύφτο κάνουν βασιλιά κι αυτός γυρεύγει ρείκια
Κορακίτης, Δ. (1920)Ρείκια είναι ξύλα ή καλύτερον κουτσούργια ωρισμένου δένδρου -
Το μεγάλο φίδι τρώει πάντα το μικρό
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή ο ανώτερος είναι πάντα ανώτερος και δεν μπορεί να του κάμη τίποτε ο μικρός. Είναι συνώνυμον του : το μεγαλύτερό σου σκόρδα μη φυτεύης -
Το ξύλο εβγήκε από τη bαράδεισο
Κορακίτης, Δ. (1920)Το να χτυπά τις ένα προς καλόν του δεν είναι κακό, γιατί η μόδα αυτή εβγήκε από τη bαράδεισο -
Το πολύ Κύριελέησον κι ο παπάς το βαργιέται
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή όταν πολλές φορές λέει κανένας κάτι τι γίνεται αηδία