Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήκος, Αστέριος"
-
Γυναίκα και χειμωνικό η τύχη τα διαλέγει
Ζήκος, Αστέριος (1892)Ερμηνεία : Όπως το χειμωνικόν (καρπούζι) δυσδιάγνωστον ούτω και η γυνή εναπόκειται εις την τύχην -
Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δε βαστούσες
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Δανείσου καλοπλέρωσε να σε ξαναδανείσουν
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Δε θάμπωσα 'ς τον ήλιο θα θαμπώσω 'ς το φεγγάρι;
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Δεν έχεις παρά δεν έχεις χαρά
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Δεν μιλά η κυράτσα νύφη έχει κόκκαλο και γλείφει
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Δεν ξερ' να μοιράσ' άχυρο σε δυό γομάρια
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Δό μ', κυρά μ', τον άντρα σ' και σύ κράτα τον κόπανο
Ζήκος, Αστέριος (1892)Ερμηνεία: Λέγεται και εκείνου όστις αιτείται τι παρά τινος, όστιςέχει άμεσον ανάγκην αυτού. Η παροιμία εγεννήθη ώς εξής: Γυνή τις χήρα ηράτο τούανδρός γειτονίδος αυτής ή φίλης της, καλοφλεγομένη δε υπό τολυ πάθους απετόλμησε ... -
Δυό αυγά 'ς τόν άρρωστο καί πέντε 'ς τή λεχώνα
Ζήκος, Αστέριος (1892) -
Δυό κεφάλια σε μια σκούφια δε χωρούν
Ζήκος, Αστέριος (1892)