Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κορακίτης, Δ."
-
Όποιος δεν θέλει χαλακτοπήματα κάθεται στη δουλειά dου
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όποιος διαζέται σκουdάβγει
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όποιος έχει πολύ πιπέρι βάνει και στα λάχανα!
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή σαν έχη κανένας πολλά πετά και στον αέρα -
Όποιος επρόλαβε τον Κύριον είδε
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή όποιος επρόφθασε πρώτος επήρε, οι δε άλλοι έμειναν έτσι -
Όποιος θαρεύγεται τον κώλο του χέζει τα βρακιά του
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι εις τους άλλους τες εδικές σου υποθέσεις αλλά πρέπει συ ο ίδιος να φροντίζης δι' αυτάς -
Όπου ακόσης γκρίνια εκεί ΄ναι και φτώχεια
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όπου φάει μπρός, λυπάται πίσω, κι' όπου μεθύσει βερεσέ, πλερώνει δυό φορές
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, όποιος φάει βερεσέ μπροστά, λυπάται έπειτα, άμα περάση πιά εκείνη η μέρα να πλερώση, γιατί ύστερα πιά τού φαίνεται ότι τα δώνη τζάbα τά λεφτά καί τού φαίνουdενε ξυνά, όποιος δέ δέν πλερώση αμέσως τόν dαβερνάρη όταν ... -
Οπούν απόξω στο χορό πολλά τραγούδια ξέρει
Κορακίτης, Δ. (1920)Ερμηνεία: Όταν κανένας δεν είναι εντός της υποθέσεως ότι θέλει λέει. Πχ. Είμαι κάτω στο πηγάδι εγώ και υπάρχει κίνδυνος να βουλήση και έχω και τον άλλο που κάθεται από πάνω και θέλει να μου δίνη και οδηγίες -
Πανί βρωμεί εδώ
Κορακίτης, Δ. (1920)Λέγεται όταν κανείς μιλεί αλληγορικά δηλαδή θέλει να πη εδώ κάτι βρωμεί (μυρίζει) δηλαδή κάτι συμβαίνει -
Παπούτσια να μπαλώσωμενε
Κορακίτης, Δ. (1920)Να ξεκουμπιστούμεν από δω, γρήγορα να φύγωμενε. Έλα, κυρά, παπούτσια να μπαλώσωμενε. Η φράσις αυτή είναι τυπική, αδιακρίτως γένους και αριθμού -
Σα bεινώ και δε νυστάζω, όσο θέλεις κούνα με
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, σαν έχω γω μια bαλαβάδα μέσ΄ στο νου μου και θέλω να τη gάμω, όσα θέλεις εσύ λέγε μου, εγώ δε θα σ΄ ακούσω -
Σαββατιανός βοργιάς, τη Δευτέρα κερατάς
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, ο σαββατιανός βοργιάς δεν βαστά πολύν καιρόν, παρά πέφτει (ή αλλοιώς μαϊνάρει) μέχρι της Δευτέρας, εάν όμως δεν μαϊνάρει τη Δευτέρα, τότε θα βαστάξη πολύν καιρό -
Σαν πεθάνω εγώ, φούρνος να μην καπνίση
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, μετά τον θάνατον μου δεν πάνε στο διάολο όλα και να μη μείνη ΄ρθούνι