Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κορακίτης, Δ."
-
Ο παπάς όποιον βλέπει, εκείνο θυμιάζει
Κορακίτης, Δ. (1920)Παραδείγματος χάρη: θένε δύο μαθηταί να πάνε πεσκέσι σε ένα δάσκαλο και ντρεπούdενε και ο πατέρας των λέγει: Πάαινέ το, βρε Γιώργη, συ, μα ο παπάς όγοιο βλέπει, εκείνο θυμιάζει. -
Ο παπάς τα θαφτικά κι' ο νεκρός στ' ανάθεμα
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή ήκαμες συ τη δουλειά σου και για μένα πεdάρα δε δώνεις, παρά λες : Α δε βαργιέται. Δηλ. Ας πάη να πνιή -
Ο παράς χαλά dουνιά
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Ο τσικαλάς όπου θέλει το κολλά τ' αυτί
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή ένας ανώτερος δεν κοιτάζει ποιός έχει δίκαιο από τους διαμαχομένους, αλλά δίδει το δίκαιον εις όποιον θέλει και γενικώς, ό,τι του αρέσει του καθενός και περνά από το χέρι του δύναται να το κάνη αφού εξαρτάται από αυτόν -
Όγοιος δε θέλει να ζυμώση πέdε μέρες κοσκινίζει
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όγοιος έχει τα γένεια έχει και τα χτένια
Κορακίτης, Δ. (1920)Όποιος έχει κάτι πρέπει να έχη και τα αναγκαιούντα προς αυτό δια να το χρησιμοποιήση π.χ. Εκείνος πόχει καπνό στη τζέπη του, πρέπει να έχη και τα σπίρτα για ν' ανάβγη -
Όγοιος θέλει νάχη τη gεφαλή του ήσυχη κάθεται στ' αυγά dου
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όγοιος κάτση καλά και δε gάτση και κακά του κακού δε dου θυμάται
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όγοιος κυνηά ποτέ δε χάνει
Κορακίτης, Δ. (1920)Όποιος γυρεύγει πάdα θα βρη, ποτέ δε μένει έτσι – ζητησον και ευρήσεις -
Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γαστρωμένη
Κορακίτης, Δ. (1920)Σα dο γάμο που προτού τα συμφωνήσουνε μαλώνουνε και σκέβγουνται τι θα δώκη ο ένας και ο άλλος συbέθερος και ύστερα απ' όλα αυτά μαθαίνουνε που η νύφη που πρόκειται να κάμουνε είναι γαστρωμένη, ενώ το πρώτο που έπρεπε να ... -
Όποιος δεν θέλει χαλακτοπήματα κάθεται στη δουλειά dου
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όποιος διαζέται σκουdάβγει
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Όποιος έχει πολύ πιπέρι βάνει και στα λάχανα!
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή σαν έχη κανένας πολλά πετά και στον αέρα -
Όποιος επρόλαβε τον Κύριον είδε
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή όποιος επρόφθασε πρώτος επήρε, οι δε άλλοι έμειναν έτσι -
Όποιος θαρεύγεται τον κώλο του χέζει τα βρακιά του
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι εις τους άλλους τες εδικές σου υποθέσεις αλλά πρέπει συ ο ίδιος να φροντίζης δι' αυτάς