Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κακριδής, Ιωάννης Θ."
-
Πουλειέται η γκαμίλα εν άσπρο! Αμ πούναι τ' άσπρο;
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Ερμηνεία: Επί πράγματος ευθυνού ή κατώτερον της αξίας του πωλουμένου, μη έχοντος όμως του λέγοντος χρήματα ικανά να το αγοράση -
Προσκυνημένο κεφάλι, τροχημένο σπαθί δεν το κόβει
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Πως δεν νηστεύεις την Τετάρτη; Έχω Πέφτες νηστεμένες!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Πολλάκις δηλαδή εξ ελλείψεως ενήστεψα άλλοτε και ημέρας καθ' αι δεν επιβάλλεται νηστείαν -
Πως, παν, αράπη τα παιδιά σου; Όσο παν και μαυρίζουνε!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Σα δεν ήξερες να υφάνης τα μασούρια τι τα σάνεις;
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Σα σκυλί, μωρέ το σμίστηκες!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου της οσμής αναλύψαντος το μαγειρευόμενον φαγητον -
Σα τσ' Φλωρέντζας τν' κόττα
Κακριδής, Ιωάννης Θ.Μετφορικώς επί τυγχάνοντος μεγάλων περιποιήσεων εκ μέρους, γονέων, συγγενούντων -
Σάμπως σου κουκούνιασε για παντρειά!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Φαίνεται ότι παντί τρόπω επιζητείς γάμον -
Σαν θέλη η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να 'χη ο πεθερός
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Σαν τ' αβγό στα δυό λιθάρια κυλάει τ' αβγό, αλλοιά στ' αβγό,κυλάει το λιθάρι, αλλοιά πάλι στ' αβγό!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Σαν το σκουλήκι στην πικροδάφνη!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Ο κακός αρέσκεται επί τοις κακοίς, όταν μάθη το σκουλήκι την πικροδάφνη, δε ζεύγει: δυσκόλως κατανικάται κακή συνήθεια