Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βεργωτής, Π."
-
Πόσοι πεθαμένοι κάθονται στ' αρρώστου το κεφάλι!
Βεργωτής, Π. (1891)Ότι πολλοί εκ των περιποιουμένων τον ασθενή αποθνήσκουν, ο δε ασθενής επιζή -
Ποιος βαστάει μέλι και δε γλείφει το δάχρυλό του
Βεργωτής, Π. (1891) -
Που με γουρούνια κάθεται με ψύλλους ασηκώνεται
Βεργωτής, Π. (1891) -
Που με γουρούνια κάθεται, με ψύλλους ασηκώνεται
Βεργωτής, Π. (1891) -
Προσκυνημένο κεφάλι δεν κόβεται
Βεργωτής, Π. (1891) -
Σακκί αδειανό δε στέκει ολόρτο
Βεργωτής, Π. (1891) -
Σε γνωρίζω σαν κάρπικο άσπρο
Βεργωτής, Π. (1891) -
Στέκει σιωπηλός και όλο αγοράζει
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Λέγεται περί εκείνων, οίτινες ακροαζόμενοι πληροφορούνται περί διαφόρων πραγμάτων αλλά δεν ομιλούν -
Στην αναβρεξιά καλό 'ν' και το χαλάζι
Βεργωτής, Π. (1891) -
Στόν κόσμο πού ζούμε άλλοι κλαίνε κι' άλλοι γελάνε
Βεργωτής, Π. (1891) -
Τ' είν' ο κάβουρας, τ' είν' η μαγερειά του
Βεργωτής, Π. (1891) -
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουνε 'πιδέξιους κώλους
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Και πράγμα θέλει τον κατάλληλον, όστος να γνωρίζη πως θα το μεταχειρισθή -
Τα μόκαμες, γειτόνισσα, στον ιδικό σου να μ' αξιώση ο Θεός διπλά να σου τα κάμω
Βεργωτής, Π. (1891)Άνευ ερμηνείας