Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κακριδής, Ιωάννης Θ."
-
Ελαλάκιασ' η γλώσσα μου από τα μάγγανα
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Εμένα κι στσυλιά θα με φάνε αυτ' το βράδιν;
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Τι θα πρωτοκάνω από τις πολλές δουλειές -
Εμείς γυρίζουμ΄ εδώ σαν τ΄ άλογο στ΄ αλώνι !
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Επί των διαρκώς εργαζομένων και δη χειρονακτικών μονότονον εργασίαν -
Εμείς είπαμε να μήν τά βγάλουμε στή λάκκα τ' άπλυτά μας!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Να μην αποκαλύψωμεν τά ελαττώματά μας -
Εμείς κουβεντιάζουμε τσ άλλος αγοράζει μπόλιες πέρα τσείθε
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Εμείς οι Βλάχοι – όπως λάχη!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Εσύ πεθαίνεις μια βολά και μεις πεθαίνουμε κάθε ώρα
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924) -
Ετσεί που να κλείσουν δυο σπίτια έκλεισα ένα!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Όταν ακουσθή ότι δυο κακοί πανδρεύονται -
Ετσείνοι πεθάναν μια φορά, εμείς πεθαίνουμε ούλη μέρα
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Οι θανόντες απέθανον άπαξ οι ζώντες διαρκώς βασανίζονται -
Ζ'δjό, το= το ζώδιον: “κάθα άνθρωπος έχ' το ζ'δjότ'” (= την μοίραν του).
Κακριδής, Ιωάννης Θ. -
Η καλή νοικοτσυρά σε μι' άφτουρη καλύβα!
Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)Όταν λείπουν τα μέσα, παρ' όλην την καλήν διάθεσιν δεν μπορεί να κατορθώση κανείς τίποτε