Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Τολ λύκον ερώτεσαν “πρόγ(γ)ατα οριάγεις;” και έκλαψεν, ερώτεσάν άτον “γιατί κλαίς” και είπεν: η τύχη μ' ατό εν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ο λύκος ερωτηθείς “πρόβατα φυλάτεις;” έκλαψεν ερωτηθείς δε διατί κλαίεις είπεν “η εμή τύχη τούται το έστιν (ή που καταστάς ουκ άξιος εδείχθειν; -
Τολ λύκον ερώτεσαν “πρόγ(γ)ατα οριάγεις;” και έκλαψεν, ερώτεσάν άτον “γιατί κλαίς” και είπεν: που εβαλέτε με και κ εφάνθα άξιος
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ο λύκος ερωτηθείς “πρόβατα φυλάτεις;” έκλαψεν ερωτηθείς δε διατί κλαίεις είπεν “η εμή τύχη τούται το έστιν (ή που καταστάς ουκ άξιος εδείχθειν; -
Τολ λύκον ερώτεσαν, Πρόβατα ωριάγεις; και εκείνος ασ σηγ χαράν τ' έκλαψεν
Βαλαβάνης, Ι.Έτρεξαν τα δάκρυα -
Τολ λύκον ετριβαγγέλψαν κ' εκείνος έλεεν πόπα τ απρά(γ)ματα σ' εμέρ είναι
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί του λύκου ενεγένωσκον τα ευαγγέλια (όπως δήλον ότι παύσηται της ολεθρίας διαθέσεως), ο δ' έλεγεν “ιερεύ που σοι τα πρόβατα” -
Τον άγγελον ατ αντίδωρον κί δί
Βαλαβάνης, Ι.Ουδέ τώ αγγέλω αυτούθ αντίδωρον δίδωσι. Ερμηνεία: Επί των άγαν φιλαργύρων -
Τον άγη – Γιώρην κουρτά μετά πλακία
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τον άγιον Γεώργιον καταβροχθίζει μετά των πλακίων -
Τον άγιον και τον φτωχόν να τάγης έναν έν.
Παναγιωτίδης, Δ.Α.; Βαλαβάνης, Ι. (1919)Τω αγίω τε και τω πτωχώ τάσσειν (υπισχνείσθαι) ταύτο. Αμφότεροι δυσαπαλάκτως έχουσιν του ταχθέντος. -
Τον άγιον τιναν έχω την δόξαν ατ' εξέρω
Βαλαβάνης, Ι. (1874)οίδα την δόξαν του αγίου, ον έχω. Ερμηνεία: Λεγομένη επί καλού και επί κακού, ου ταις ιδιότητας γιγνώσκει ολίγων των παροιμιών. Και ο απόστολος Παύλος λέγει “Οίδα ωπειπιστεύκας” -
Τον άρκον έστειλαν κ' σόρος (για ξύλα) κ' εφορτώθεν όλον τ' όρος
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Η άρκτος εις το δάσος πεμφθείσα προς ξυλείαν εφορτώθη όλον το δάσος -
Τον άρκον εδώκαν πετσίν να χασουρλαεύη, κι εκράτεσεν άτο οσογ κόπον ατ
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Επί των καταχρωμένων τη ανατεθείση αυτοίς εργασία -
Τον βίον ερώτεσαν, πού θά πάς και είπεν σόν βίον
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί νέων ευτυχημάτων των πλουσίων -
Τον γυρευόν εποίκαν βασιλέαν και ξαν γυρευός έτον
Βαλαβάνης, Ι. (1886)Ο επαίτης εις βασιλείαν καταστάς αυθίς επαίτης ην. Επί των δι΄ άγαν φειδωλίας πλουτισάντων, αύθις δεν πενιχρώς λίαν διαιτωμένεν. Ερμηνεία : «Πίθηκος εν πορφύρα», «παρ ότι οι φαύλοι καν καλόυς περιβληθώσι όμως» -
Τον τεμιρτζήν με το ξυλομάκελλον έθάψαν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τον σιδηρουργόν ξύλινη μακέλλη έθαψαν. Ερμηνία : Παροιμία δηλούσα οτι οι μερχόμενοι τέχνην τινα αμελούσι χρήσασθαι υπέρ αυτών τοις της τέχνης προϊούσι. -
Τον τεμιρτζήν με το ξυλομάκελλον ποιήσαι
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Σημείωση : Αλλαχού λέγουσι “τσαγγάρης εξυπόλητος ράπτης παραλυμένος.