Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Τ έξου μήλον κόκκινον και τ' απέσ εν σκωληκιάριν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των έξωθεν μεν δοκούντων ευεκτείν έσψθεν δε πασχόντων χρονίαν νόσον -
Τ ομμάτια μ επέμναν 'ς σον δρόμον
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τα όμματα μου διατελούσιν εστραμμένα προς την οδόν -
Τ' άγρια τα μουχτερά τα σjόνjα ημερεύουνε
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τας ύς αι χιόνες τιθασσεύσουσιν (είτε δαμάζουσιν). Ερμηνία : Επί των τέως μεν ατιθάσσωνκαι θρασέων, ήδη δ' υπό δυστυχίας τεταπεινωμένων -
Τ' αγά έτον το γαΐχ, εδίβαμ άτο
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Του διοικητού ην η λέμβος, παρήλθεν ο καιρός εκείνος -
Τ' αγίας Κερεκής τ' άψιμον
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Της Αγίας Κυριακής το πυρ. Ερμηνεία: Επί κακοτρόπων και δυστρόπων παιδίων -
Τ' αδέλφια όνταν εντουσύσεναν, οι παλαλοί εξαιρούσαν
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί της ταχείας διαλλαγής εριζώντων αδελφών -
Τ' αλέγου το ουράδιν αν στέκη, θεά στέκω κ εγώ.
Βαλαβάνης, Ι. (1918) -
Τ' ανθρωπόπουλα πριν πεινασείν μαγερεύουν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Οι φρόνιμοι των ανθρώπων πριν η πεινώσι μαγειρεύουσι -
Τ' αρνία και τα πρόγατα να κλαίουν που κ' έχουν μάνναν και κύρην
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τα πρόβατα και τ' αρνιά κλαιέτωσαν ουκ έχοντα μητέρα ουδέ πατέρα -
Τ' αρνία και τα πρόγατα να κλαίουν που κ' έχουν μάνναν και κύρην
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Κατ' αίγας αγρίας -
Τ' αψύν τ' οξύδιν το σκεύος άχτι χαλάνει
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Τ' αψύν τ' οξύδιν το σκεύος άχτι χαλάνει
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Τ' έναν κοχίζει και τ' άλλο φτύρκεται
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Το μέν βήττει, το δέ πτάρνυται. Ερμηνεία: Επί των πάντων επιληψίμων