Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Τογ γάϊδαρό σ δέσον δυνατά κι αν κι φεβ μη φεβ
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Πρόσδεσον τον όνον σου ασφαλώς και ει μη φεύξεται, μη φύγη -
Τογ καλόγερον ερώτεσαν “Καλόγερε γυναίκαν θέλεις;” Εκείνος είπεν “οντάν ρωτατέμε, πάγω να σκάνω”
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Τοι γάμου τα καθαρά πάντα γυρεύει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τον του γάμου καθαρόν (δηλ. Οιτινον) άροτν αεί ζητά. Ερμηνεία : Επί των μη αυτάρκων -
Τολ λύκον ερώτεσαν “πρόγ(γ)ατα οριάγεις;” και έκλαψεν, ερώτεσάν άτον “γιατί κλαίς” και είπεν: η τύχη μ' ατό εν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ο λύκος ερωτηθείς “πρόβατα φυλάτεις;” έκλαψεν ερωτηθείς δε διατί κλαίεις είπεν “η εμή τύχη τούται το έστιν (ή που καταστάς ουκ άξιος εδείχθειν; -
Τολ λύκον ερώτεσαν “πρόγ(γ)ατα οριάγεις;” και έκλαψεν, ερώτεσάν άτον “γιατί κλαίς” και είπεν: που εβαλέτε με και κ εφάνθα άξιος
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ο λύκος ερωτηθείς “πρόβατα φυλάτεις;” έκλαψεν ερωτηθείς δε διατί κλαίεις είπεν “η εμή τύχη τούται το έστιν (ή που καταστάς ουκ άξιος εδείχθειν; -
Τολ λύκον ερώτεσαν, Πρόβατα ωριάγεις; και εκείνος ασ σηγ χαράν τ' έκλαψεν
Βαλαβάνης, Ι.Έτρεξαν τα δάκρυα -
Τολ λύκον ετριβαγγέλψαν κ' εκείνος έλεεν πόπα τ απρά(γ)ματα σ' εμέρ είναι
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί του λύκου ενεγένωσκον τα ευαγγέλια (όπως δήλον ότι παύσηται της ολεθρίας διαθέσεως), ο δ' έλεγεν “ιερεύ που σοι τα πρόβατα” -
Τον άγγελον ατ αντίδωρον κί δί
Βαλαβάνης, Ι.Ουδέ τώ αγγέλω αυτούθ αντίδωρον δίδωσι. Ερμηνεία: Επί των άγαν φιλαργύρων -
Τον άγη – Γιώρην κουρτά μετά πλακία
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τον άγιον Γεώργιον καταβροχθίζει μετά των πλακίων -
Τον άγιον και τον φτωχόν να τάγης έναν έν.
Παναγιωτίδης, Δ.Α.; Βαλαβάνης, Ι. (1919)Τω αγίω τε και τω πτωχώ τάσσειν (υπισχνείσθαι) ταύτο. Αμφότεροι δυσαπαλάκτως έχουσιν του ταχθέντος. -
Τον άγιον τιναν έχω την δόξαν ατ' εξέρω
Βαλαβάνης, Ι. (1874)οίδα την δόξαν του αγίου, ον έχω. Ερμηνεία: Λεγομένη επί καλού και επί κακού, ου ταις ιδιότητας γιγνώσκει ολίγων των παροιμιών. Και ο απόστολος Παύλος λέγει “Οίδα ωπειπιστεύκας” -
Τον άρκον έστειλαν κ' σόρος (για ξύλα) κ' εφορτώθεν όλον τ' όρος
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Η άρκτος εις το δάσος πεμφθείσα προς ξυλείαν εφορτώθη όλον το δάσος