Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Το καμέλιν ερώτησαν γιατί η γούλα σ' εν ζαρόν; και είπεν “και ποίον μέρος του κορμί μ' εν ίσον;
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Δηλαδή ερωτηθείσα η κάμηλος διατί σοι σκολιός ο τράχηλος απεκρίνατο τι δε μοι του σώματος ίσον. Ερμηνεία: Επί των ουχί ένα αλλά πλείστα ελαττώματα εχόντων -
Το καράβιν μερέαν μερέαν πάγει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Ούτε σια της πλώρας ούτε δια την πρύμης -
Το κεφάλιν που δεν κι έσει κλίνειν
Βαλαβάνης, Ι. -
Το κολογκύθιν 'ς εμόν ρο κεφάλιν έσπασεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Η κολοκύνθη επί της εμής κεφαλής εθραύσθη -
Το κορίτσιν ντ' απραγιώνει 'ς ση πεθερούδ στείλαν άτο ς σου κορού.
Βαλαβάνης, Ι. (1918) -
Το λύκον ετραυαγέλιζαν κ' εκε΄νος έλεεν του πόπα τα αιίδια α κι' αν πάνγε
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες άλλα διανοούνται και λέγουσι ενώ άλλα συμβουλεύσουσι εις αυτούς -
Το λώμαν ετιμεσέμ με κι ο κύρη μ' κ' ετίμεσέμ μ'
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Υπό της εσθήτος ετιμήθην, υπό δε του πατρός ούκ ετιμήθην -
Το μαλλί μ εσκώθεν απάν
Βαλαβάνης, Ι. -
Το μαλλίν ατουν κ εταίριασεν
Βαλαβάνης, Ι. (1918)Η θρίξ αυτών ου συνεβιβάσθη. Επί των ου δυνάμενων συμπνόνα είναι. -
Το μήλο απ' όξω είναι κόκκινο και μέσα χει σκουλήκια
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ίσως κάνταυθα “Ενδοθι μεντών Εκάβην έκτωθι την Ελένκος” -
Το μυτίν ατ τρέσ'
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Το μωρόν ους να κι κλαίει τσιτσίν κι δίγν άτο
Βαλαβάνης, Ι. (1877)