Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Το (γ) αίμα μ βράζει
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Κατέχομαι υπό (νεανική) ζέσεως, νεανιεύομαι, αγανακτώ, απολογούμαι -
Το αίμαν με το αίμαν κι πλύσκεται με το νερόν πλύσκεται
Βαλαβάνης, Ι.Αίμα αίματι ουκ εκπλύνεται άλλ' ύδατι εκπλύνεται -
Το βιό μου στη βιά μου
Βαλαβάνης, Ι. (1877) -
Το γαίμα νερό δεν γίνεται
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Δια τους συγγενείς, όσον και αν είναι εχθρός, η συγγένεια τους συμβιβάζει -
Το γαίμαν ρέμαν εγένετο
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Το αίμα ρεύμα (Δηλαδή: Ροή αίματος) εγένετο. Ερμηνεία : Επί μεγάλης ταραχής και θορύβου -
Το γεφύριν ντ' εδήβεν ο κόσμος κ' εγώ θε να διαβαίνω
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Την γέφυραν ην διήλθον πάντες καγώ διαβήσομαι -
Το γλυκύν η γλώσσα εβγάλει το φίδιν ας' σο τρυπίν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Η γλυκειά γλώσσα εξάγει (ή εκφέρει) τον όφιν της οπής -
Το γοργόν και χάριν έχει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Προτρέπουσα ταχείαν τοις εν ανάγκη παρέχειν την συνδρομήν. -
Το γουδί το γουδοχέρι
Βαλαβάνης, Ι. (1886) -
Το έξ το μήλον κόκκινον και τ' απέσ σαπεμένον
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί των έξωθεν μεν φαινομένων ωραίων και καλών πραγματικώς δε μη όντων τοιούτων -
Το κάστανον εξήβεν ας σο τσέπλουν αχτί και είπε τιού κι απόθεν εξήβα
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Το κάστανον εξήλθεν του φλοιού είπεν εμπνεύσαν ω πόθεν εξήλθον. Ερμήνια : επί των μη αναγνωριζόντων μηδέ σεβόντων εκείνους, οίτινες συντέλεσαν προς προαγωγών αυτών, μάλιστα δε και περιφρονούντωντρόπον τινά αυτούς. -
Το καλόν ντ' εποίκες με εις σο μυτίμ μ' έγκες ατό
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Το καλόν (την ευεργεσίαν) ην εποίησας με, των ρινών μου εξήνεγκες (εξέβαλες). Ερμηνεία: Επί των μικρά μεν ωφελησάντων μείζω δε βλαψάντων