Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 8141-8160 από 142579

Είναι μια θέση που λέγεται Δοκίμι. Εκεί βρίσκονται αρχαίες δουλεμένες πέτρες, ελληνικά πράματα. Λένε πως εδώ έβγαναν οι Έλληνες τις πέτρες, τις δούλευαν και φορτώνονταν να τις πάνε να χτίσουν κάποιο κάστρο (Παλιόκαστρο τώρα). Το ωνόμασαν Δοκίμι το μέρος, γιατί δοκιμάζονταν πως θα πάνε τα λιθάρια στον ώμο και τις ήρθε οργή και τ’ άφηναν.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Άγιος Γεώργιος Κυρήνειας

Η συνοικία Αγίου Γεωργίου Άνω Κυρήνειας λέγεται και Ρηγάτο. Εις τα θεμέλια που ανοίγονται δια να κτισθούν σπίτια ευρίσκονται διάφορα αρχαία.

Κοκολιού, Λ. (1961)
«Ο Διγενής επατήσενε του ένα πόδα στον Κορακιά και του άλλο στο φρούδι ως εσκύψενε ως ηπίειε νιρό από τον ποταμό και του απποστέρεψενε και γι’αυτό δεν τρέχει». [Ο Κορακιάς είνε ο λόφος εφιού το χωρίου Τρίωδος. Φρούδι= ο λόφος εφιού ο Πρίνες. Τον μεταξύ Τριπόδου και πρινέ χείμαρρου λέγεται ότι εξήραινεν ο Διγενής. Του Διγενή η γι’ αμάδα είτε εις τον Κορακιά από κάτω εις του Γερένυμου τη βρύσι κάτω...

Κόρκακας, Μανούσος
Τον ορμίσκον των Πρασιών τούτο την ανατολικήν παραλίαν της επαρχίας Αττικής ο λαός καλεί Πόρτο – Ράφτη δια την προ του λιμένος κειμένην νησίδα, της οποίας των κορυφών επιστέψει άγαλμα κολοσσιαίον εκ μαρμάρου παριστών ουλά ζούσαν θεότητα, η δε φαντασία του λαού παρωμοίασε τον εικονιζόμενον προς ράπτων (παράρτημα εφημερίδα Αθηνά 1888 αριθ. 89)

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1889)
Το γραμμένο άλας

Εις την κοιλάδα των Τεμπών υπάρχει βράχος, «εξ ου ωνομάσθη η πέριξ τοποθεσία το Γραμμένον άλας. Είναι δε το Γραμμένον άλας λατινική επιγραφή, κατά δε την περισωζομένην έτι λαϊκήν εκεί παράδοσιν δι’ αυτής (ούτω) αναφέρεται το καταναλωθέν άλας κατά την διάνοιξιν της διαφράγος (γράφε διασφάγος) των Τεμπών ή την κατασκευήν της αρχαίας οδού αυτών. Κανείς δε των περιηγητών των μετά μεγίστου ενθουσιασμού...

Άγνωστος συλλογέας (1912)
Πλασταρά

Γεγά μουράγια, από μεγάλες πέτρες, ερειπωμένα, βρίσκονται λίγο έξω απ’ το χωριό Καρβουλεπενίνσα του Κόζιακα. Η παράδοση αναφέρει ότι ένα Βασιλόπουλο ήρθε και κατοίκησε στο μέρος τούτο. [Πλασταρά= Όνομα βυζαντινού οφικιαλίου].

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Κωθώνι

Η γεωγραφική θέση, στην οποία υπάρχει το σημερινό χωριό Κωθώνι με τα τριγύρω σπανά και γυριστά προς τα μέσα βουνά, με το άνοιγμα του παραποταμιού Αρέντα σε σχήμα αφτιού – λαβής, δίνει την εικόνα του αρχαίου αγγείου «Κωθώνιον». Κατά την παράδοση το ερειπωμένο μεγάλο χτίσμα, άλλα παλιά ερείπια, σπασμένα πιθάρια, βυζαντινά κεραμίδια, αποτελούσαν το ανάχτορο κάποιου Βασιληά Κώθωνα που βασίλεψε εκεί στα...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Αράπηδες

Αράπηδες λέγουν ότι παρουσιάζονται σε αρχαία χαλάσματα ή σε μέρη όπου κρύπτονται θησαυροί τους οποίους φυλάγουν. «Βόσκουν τα φλωριά» ή «τις λίρες» λέγουν. Πιστεύουν ακόμη ότι όποιος ιδή τον αράπη πρέπει να μη μιλήση καθόλου, αλλά προσπερνώντας να πετάξη ένα μαντήλι πίσω του. Την άλλη ημέρα, θα το βρη γεμάτο φλουριά ή λίρες.

Μερεμέτη, Δήμητρα (1953)
Οι σπηλιές της ωραίας Ελένης

Στον Ευρώτα κει που είναι το χτήμα του Ματάλλα είναι δύο σπηλιές, μία μεγαλύτερη και μία μικρότερη. Σ’ αυτές τοις σπηλιές πήγαινε και γδυνότανε η ωραία Ελένη κ’ ύστερα έκαμνε το λουτρό της.

Φάβης, Β. (1914)
Ο γέρων Ηλίας Ι. Κουτούφαρης διηγήθηκεν εις τον κ. Λ. Ν. Πολίτην τα εξής. Στο 1859 όταν με τον πατέρα του έψιναν ασβεστοκάμινο στο Να από διάφορα μάρμαρα και ευρήματα (δηλ. από τα κόκκαλα της ιστορίας μας), τότε βρήκανε και ένα μικρό άγαλμα νεάνιδος ωραιότατον με δάφνινο στεφάνι. Σα τόδε ο πατέρας του λέγει στο γυιό του. Αυτό Λια να μην το σπάσης και το ρίξης στο καμίνι. Άφησέ το για το σπίτι που...

Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)
Παλιόκαστρο

Στα ριζά του Κόζιακα, ανάμεσα Καρβουλεπινίτσα και Ξυλοπάροικο φαντάζει απόκρημνος ατόφιος λόφος, σε σχήμα πυραμίδας, πάνω στον οποίο υπάρχουν ερείπια από μεγάλες λαξεμένες τετράπλευρες πέτρες, τοποθετημένες σε ίσια γραμμή, η μια πάνω στην άλλη. Η τοπική παράδοση αναφέρει πως στα πολύ παλιά χρόνια ήρθε εδώ στο λόφο ένας Βασιλιάς, που έκτισε παλάτι και ωχύρωσε έτσι το μέρος. [Παλιόκαστρο= Πρβλ. Καστριώτη...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Μαλεβρό και Αντίκαστρο

Επί οξείας κορυφής φρούριον. Προς βορράν και παρά την πύλην ναός ελληνικός και σπόνδυλοι με ραβδώσεις, τεμάχια γείσων και μετωπών. Πέρναγαν οι βλάχοι. Τράβηξαν κάτω τηράν τς έλειπε ένα τραγί. Γυρίζει πίσω ένας βλάχος κι ηύρε σε μια κουκουρεντιά (;) από κάτω δύο θηρία και το τραγί δεμένο και παρέκει θησαυρό που τον φύλαγαν. Εδεκεί κρέμασε την κάπα του και πήγε στους άλλους βλάχους και τους είπεν αυτά....

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)
Καθώς βαδίζει κανένας βοριοανατολικά απ’ την Τατάρνα για να πάη κατά τα Άγραφα, φτάνει σε διάσελο που χωρίζουν οι στράτες. Η μια πάει κατ’ το Κεράσοβο κι η άλλη κατά το Παλιοκάτουνο. Δοκίμι λένε το μέρος. Εκεί φαίνεται πως οι αρχαίοι είχαν κάποιο οχύρωμα. Τείχος και ογκόλιθους χτισμένο φαίνεται ανάμεσα στα πουρνάρια και τετράγωνες δουλεμένες πέτρες σπορπισμένες πανώστρατα και κατώστρατα. Αντίκρυα...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
‘Λληνότρυπις: τοπωνύμιον εν Ζηλίστη Ναυπακτίας. Υπάρχουν πράγματι εκεί τάφοι των πρ. Χρ. χρόνων εισχωρούντες αρκετά εντός της γης. Οι χωρικοί πιστεύουν, όπως άκουσαν απ’ τους παλιούς, ότι κάποτε ενέσκηψαν εις την περιφέρειαν απειροπληθή σμήνη τεραστίων κωνώπων, εις το δήγμα των οποίων οι άνθρωποι αυθωρεί απέθνησκον και ότι εν τη απελπισία των κατεσκεύασαν τις τρύπες αυτές, (δηλ. τις Ελληνότρυπες),...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)
Τα μάρμαρα του Κοκκινάγκρεμμου

Στον Κοκκινάγκρεμμο της Έμπωνας έχει ένα πολύ αρκαίον κάστρο που το λέσιν Κύταλα. Το κάστρον εφτό εχτίστην με μάρμαρα που κόψασιν οι παλιοί μας που το Πολλωνιάτικο βουνί. Τες κουβαλούσαν με τον νώμον τους οι σκλάβοι και βαστούσαν γραμμή, που τα Κουτσουάκια ίσαμε τον Κοκκινάγκρεμμο. Έναν μεσημέρι ο πρωτομάστορας εφώναξε: «Παιδκιά φτάνουσιν πια οι πέτρες». Ο ένας με τον άλλον επήρασιν είδησην κι επαρατήσαν...

Βρόντης, Αναστάσιος (1939)
Θεόχτιστο χαρακτηρίζεται κάθε φυσικός βράχος ή λίθος έχων επίφασιν τεχνικού έργου.

Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)
Ο Διγενής στην Κρήτη

Στην Κρήτη υπάρχουν πολλές παραδόσεις για τον Διγενή Ακρίτα. Στην Αξιό π.χ. διηγούνται το εξής ανέκδοτο: Ο Διγενής στάθηκε μια φορά στην κορυφή του Ψηλορείτη και πέταξε ένα μεγάλο σιδερένιο λοστό που κρατούσε, σε μια από τις κορυφές του απέναντι Ψηλορείτη όρους, που λέγεται σήμερα Κουλούκουνας, σ’ απόστασι δηλαδή 40 χιλιομέτρων. Ο λοστός χτύπησε μια από τις κορυφές του Κουλούκουνα και την γκρέμισε...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Παιδί με τρίχες στην ουρά ή στο σβέρκο

Παιδί με τρίχες θεωρείται ότι θα γίνη αντρειωμένος. Τ’ αγόρια έχουν τρίχες εις την ουρά και το σβέρκο, τα κορίτσια εις το σβέρκο και τη ράχη. Εις το χωρίον Δρυμώνα μια γυναίκα εγέννησε αγόρι με μικρή ουρά οπίσω και τρίχες. Το παιδί αυτό, όπου έπιανε, εγάντσωνε τα δάκτυλά του τόσο γερά, ώστε με δυσκολία τα απεχώριζαν. Αλλά σε επτά μήνες απέθανε. Λένε ότι έπρεπε να το πάη η μάννα του σ’ ένα βουνό με...

Κασιμάτης, Ιωάννης Π. (1958)
Ο Όσιος Χριστόδουλος ήρθε πρώτα στη Λέρο κι’ από τη Λέρο επήε στην Πάτινο. Εμπαρκάρησε από το Παρθένι, έχει ένα βράχο στην άκρη στη θάλασσα όπου ακούμπησε τη χέρα ντου κ’ έμεινε πάνω το σημάδι ως σήμερα. Μετά έρριξε το ράσο ντου πάνω στη θάλασσα κ’ επέρασε στην Πάτινο.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Ο Διγενής επάτησενε τον ένα πόδα’ς τον Κορακιά και τον άλλο ‘ς το φρούδι κ’ έσκυψενε κ’ ήπιενε νερό απού τον ποταμό και τον αποστείρωξενε και γιαυτό δεν τρέχει. (Ο Κορακιάς είναι ο λόφος εφ’ ου το χωρίον Τριπόδος. Φρούδι ο λόφος εφ’ ου ο Πρινές. Τον μεταξύ Τριπόδος και και Πρινέ χείμαρον λέγεται ότι εξηρανεν ο Διγενής.)

Σταυρακάκης, Ιωάννης (1909)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Θεόχτιστο χαρακτηρίζεται κάθε φυσικός βράχος ή λίθος έχων επίφασιν τεχνικού έργου. ﻿

Θεόχτιστο χαρακτηρίζεται κάθε φυσικός βράχος ή λίθος έχων επίφασιν τεχνικού έργου.