Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 7501-7520 από 142579

Παναγία

Οι Λιμνιώτες θέλησαν να πάρουνε το νερό της Παναγίας προ 30ετίας, γιατί σκεφτήκανε οτι δεν αξίζει να δυστυχάη η πολιτεία κι εκεί να χύνωνται τα νερά. Αλλά όταν ετοίμασαν όλα τα κιούγκια, σωλήνες, σταμάτησε το νερό τρία χρόνια ούτε σταγόνα. Μόνο του ξανάρθε.

Ιωαννίδου, Μ. (1941)
Η Παναγία η Καψοδεματούσα κι ο Άη Γιάννης ο Σπασοκάδης

Την 2 Ιουλιου η Εκκλησία εορτάζει την Κατάθεσιν της εσθήτος της Θεοτόκου ήν ο λαός εορτάζει υπό το όνομα της Παναγίας. Σ' ένα χωργιό την ημέρα εκείνη εθέρισαν, γιτί ήταν ανάγκη και εφέραν τα δεμάτια 'ς τ' αλώνια για ναν τα αλωνίσουνε. Τη νύχτα έπιασε φωτιά κια εκάηκαν τα δεμάτια. Οι χωρικοί απέδωκαν τημ πυρκαϊα σε θάμα της Παναγίας γιατί εδουλέψανε εκέινη την ημέρα και γι' αυτό τη λένε Παναγία Καψοδεματούσα....

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1918)
Παναγία

Άλλη μια φορά, μας είπε η γιαγιά, πως ήρχουντο με τα καΐκια κλέφτες. Εκτύπησαν οι καμπάνες κι' όλοι από το Χωριό ετρέξανε πάνω στην Παναγία του Κάστρου να σωθούν. Επήε όλος ο κόσμος. Μια μάννα επήρε τ' άλλα παιδιά της κ' εξέχασε το μωρό στην κούνια. Μόλις έφθασε στην πόρτα του Κάστρου 'θυμήθηκε το μωρό της. Στρέφει πίσω και πάει και μόλις πρόλαβε και το πήρε και το πήε στο Κάστρο, εκτύπησε η Καμπάνα...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Παναγία

Στο θρόνο (του Μοναστηρίου του Άη Νικόλα) έχουνε και την Παναγία την Παπαντή. Είναι παλιά εικόνα, από τσι 70 του Λουκά. Την έχουνε για την ανεβρία. Τη βγάνουνε λιτανεία και τη φέρνουνε στο Κιόνι, και τότε βρέχει.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)
Παναγία

Η γιαγιά μου, η Άννα Κοντραφούρη, που έχει αποθάνει πάνω από 40 χρόνια, μας έλεγε οτι μιά φορά όπου 'τανε οι Ενετοί στη Λέρο ήτανε πάνω στο Μεροβίγλι μια βάρδια. Αυτή μόλις εθώρειε τα καράβια, τις φρεγάδες στον Πλατύ Γιαλό (= θέσις προς βορράν του Κάστρου) εκρατούσε μια μπουρού (κοχλίας κεράτινος) και μ' αυτή εφώναζε 'πο κεί και έδωνε είδησι στον κόσμο οτι έρχονται φρεγάδες στον Πλατύ Γιαλό. Μόλις...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Παναγία

Στο Βαθύ, Μητρόπολις είναι η παλιά εκκλησία των Εισοδίων. Τη λένε Πολυσπορίτισσα (ή Μισοσπορίτισσα), επειδή εκείνην την ημέραν τρώνε τα πολυσπόρια, που τα φτιάνουν από διάφορα όσπρια με γλυκούδια μέσα κι αλεύρι καβουρδιστό σαν τα κόλλυβα. Λένε πώς το έθιμο το πήραμε από τον καίρο της Παναγίας, που οι γονιοί της Ιωακείμ και Άννα έφτιαξαν από το φαΐ αυτό κι' ετρατάρανε τους φίλους τους, ότα γυρίσανε...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)
Παναγία

Η Ρεντίνα ήταν 7 χωριά σε διάφορα μέρη. Κρυφό χωριό, Παλιά Παρασκευή, Αγιοπηγή, Κουστάμπαση, Τσάτσα, Παλιοχώρια, Λυτά. Επί Τουρκοκρατίας υπήρχε η Μονή Κοιμ. Θεοτόκου. Εκεί ήταν γυμνάσιο με καθηγητάς αξίας και για ανωτέρας σπουδάς πήγαιναν εκεί. Είχε δυό υπόγειους στοάς. Η μια έβγαινε στα Παλιάμπελα, η άλλη στο Γεφύρι. Όταν οι Τούρκοι έβλεπαν αρματωλούς ν αμπαίνουν κια να μη βγαίνουν επίστευαν και...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Η Άμαρτος

Προς βορράν του Μοναστηρίου (της Αμάρτου) και απόσταση 20 περίπου λεπτών της ώρας απ’ αυτό κοντά στη θάλασσα, υπάρχει κάποιος βράχος σταλακτίτης. Κάτω απ’ αυτόν σχηματίζεται ένα είδος σπηλαίου, μέσα εις το όποιον καθώς λέγουν, ευρέθη μια μικρά εικόνα της Παναγίας. Την εικόνα αυτήν, οι κάτοικοι της Χάλκης που εταξίδευσαν τακτικά από τη Χάλκη στ’ Αμμούδι, αφήρεσαν από την σπηλαιώδη αυτήν κατοικίαν της...

Αμβροσιάδης, Αντώνης (1930)
Παναγία

Τα κουκούλια πιθαίνουν (όχι ψοφούν) γιατ' ειν' από της Παναγιάς τ' αχείλη. Καμμια φορά που βγήκαν αρχή, αυτά τα κουκούλια, 'βηκαν από της Παναγιάς τ' αχείλη, έσκασε τ' αχείλη τσ' κ' έγειρε σπόρος η λεγιναν κουκούλια, κι ύστερα φυλάουν τώρα ο κόσμος κουκούλια και ότι ψοφούν, τα λέμε πεθαίνουν, που 'ναι 'πό τη Παναΐα.

Ξανθάκης, Ι. (1922)
Παναγία

Η Παναγία νείρεψε μια φορά, μια γυναίκα, πως στο τάδε μέρος είναι εικόνισμα, μόνο να πάη να σκάψη να το πάρη. Η γυναίκα το είπε κι επήρε τα εργαλεία της κι επήγε κι έσκαφτε. Πέρασε ένας και λέει : “Μωρέ σα θα βρή αυτή εικόνισμα της Παναγίας εκεί που σκάφτει, εγώ να γκαρίξω σα γάϊδαρος” Και πραγματικά, σα βρέθηκε το κόνισμα αυτός γκάριζε σα γάϊδαρος.

Λιουδάκη, Μαρία (1939)
Παναγία

Εις το χωριό Δεμουτσαντάτα 'ς την εκκλησία της Παναγίας τση Στεφάναις υπάρχει ένας κρίνος (χορτάρι σαν ασφέδουκλας) ξερός όλον τον χρόνο κι ανοίγει την ημέρα της εορτής κατά την ώρα την λειτουργίας. Το θαύμα βλέπουν μόνον οι ευλαβής. Και το άνοιγμα δηλοί καλή χρονιά.

Μαρκέτου, Σταυρούλα
Παναγία η Αγριώτισσα – Μηκούρι

Δεν θέλει να βλέπουν το προσωπό της. Ένας ιερεύς πήγε να την ξεσκεπάση. Πέφτει κάτω, πρίσκεται και πεθαίνει από τότε ο άρρωστος. Έκτοτε όλοι φοβούνται να δούν το πρόσωπο της.

Κοκολιού, Λ. (1961)
Παναγία

Στον παλιό καιρό πάνω στο Κάστρο ήσαν τα σπίτια. Στην Παναγιά στο Κάστρο ήτανε ένας καλόγερος που τον ελέγανε Σεραφείμ. Άμα ερχόντανε οι φρεγάδες οι τούρκικες και ανεβαίνανε οι Τούρκοι για να σκαλώσουν στους τοίχους του Κάστρου, τότες ο καλόγερος ήβλεπε την Παναγία που επήγαινε μ' ένα φροκάλι (σκούπα από βούρλα) στο χέρι και το βουτά στη στάχτη και ερράντιζε μ' αυτό εκειά που 'ρχόντανε οι Τούρκοι...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Παναγία

Έχομεν εορτήν της Παναγίας της Φανερωμένης. Την λέγομεν έτσι, διότι σε πολλούς στο χωριό εφανερώνετο στον ύπνον τους. Πιο πάλια είχαμε μιαν θαυματουργή εικόνα, ύψους κόντα ένα μέτρο. Επήγαινες κοντά, έκανες τον σταυρό σου και μόλις έσκυβες να την προσκυνήσης σε τραβούσε επάνω της σαν μαγνήτης. Όσοι ήσαν βαριά άρρωστοι τους κολλούσε επάνω της, μάλιστα μερικούς τους εσήκωνε και εις τον αέρα. Έκανε πολλούς...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Παναγία

Ήταν πέντε αδερφές. Απ' όλες αυτές οι δύο ήταν καλογριές μέσα στην Παναγία του Κάστρου. Τημ Παναγία 'θέλανε να την πατήσουνε (=καταλάβουνε) οι Τούρκοι. Πηγαίνει η Παναγία στον ύπνον της και λέει στες καλογράδες. Σηκωθήτε γιατί θα 'ρθουνε οι Τούρκοι να μας πατήσουνε. Λένε οι καλόγριες στην Παναγία : Είντα θέλεις Μαυρούκα μου; Πάνετε και 'διάσετε τους φούρνους και μαζέψετε όλη τη στάχτη. Κι αμά θα 'ρχουνται...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Επιφάνειαι Αγίων, Θαυμάσιαι βοήθειαι και θεραπείαι ή τιμωρίαι επιβαλλόμεναι υπ’ αυτών

Κάποτε ένας κάτοικος των Βαβύλων (χωριόν Χίου) είχε διορισθή ως έφορος των αρχαιοτήτων ως υπεύθυνος νόμισε καλόν να πάρη το ασημένιο φόρεμα της από τον ναόν και να το φέρη δι’ ασφάλειαν εις το σπίτι. Καθ’ ύπνον ηπειλήθη υπό της Παναγίας να το επιστρέψη εις την θέσιν του διότι θα πάθη πολλά. Την πρώτην φοράν δεν έδωσε προσοχή. Επαναλείφθη όμως η απειλή και δια δευτέραν φοράν με τόνον φοβερόν. Την άλλην...

Καλησπέρης, Λουκάς Ι. (1952)
Παναγία η Αγριώτισσα – ή Αγρά – Μηλικούρι

Κάθε 2α Φεβρουαρίου γίνεται γιορτή. Ήρχοντο δυό αγρινά κοντά στην αυλή. Το ένα το εσκότωναν και το έτρωγον στο πανηγύρι. Μιάν φοράν εσκότωσαν και τα δυό. Έκτοτε η Παναγία δεν ξανάφερε αγρινά.

Κοκολιού, Λ. (1961)
Παναγία

Ήμουνα στο στρατό και σηκώνομε πρώτος έπαιρνε το όπλο και έτρεχα μπροστά. Έπεσα να κοιμηθώ και έρχεται ένας γέρος με άσπρα γένεια και μου είπε να μη τρέχω μπροστά, αλλά να μένω τελευταίος. Εγώ όμως δεν τόβαλα σε ιδέα. Την άλλη βραδυά έρχεται και με ρίχνει μια μπάτσια και με λέει δεν παίρνεις χαμπάρι. Με λέει ξέρεις τι θα κάνης, βλέπεις αυτήν την εικόνα της Παναγίας και το Χριστό να την πάρης μαζί...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Παναγία

Στις 2 τ’ Αλωνάρη είναι της Παναγίας της Καψοχεροβολούς. (Κατάθεσις της εσθήτος της Θεοτόκου εν Βλαχέρναις). Τήνε λένε έτσι γιατί έκαψε τον παπά στ’ αλώνι μαζί με ούλα του τα χερόβολα. Ήτονε ένας παπάς τραγογένης κι είχε ούκο του το γέννημο μαζεμένο για να αλωνίσουνε. Σα μαζωχτήκανε λοιπόν εκεί, του λένε οι αλωνιστάδες : «Παπά μου, να μην αλωνίσουμε γιατί σήμερο είναι της Παναγίας. – Ου, τους λέει...

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Παναγία

Ήσανε τρείς αδερφές, δεν είχε παντρευτή καμμιά απ’ αυτές. Αυτές εκαλογέρευαν κι ανεβαίνανε καθημερινώς στην Παναγιά του Κάστρου ν’ ανάψουνε τα καντήλια. Ηκούσανε περπατησές και τρανταγμό στο τέμπλος της Ελκκλησάς. Γυρίσανε να δούνε και θωρούνε την εικόνα της Παναγίας κ’ ετρέχανε τα μάτια της. Μια αδερφή ‘πο τες τρείς ‘ρώτησε την Παναγία. – Που ‘σουνα, κυρά μου, κ’ είσαι κουρασμένη πολύ; Τη νύχτα που...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές