Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 5401-5420 από 142579

Το Ζώπηον

Ο Σατσελλάρης ο Χουρδάς μούπεν : έναν μεσημέρι ηρκούμεστε που τόμ Βαθύ (τοπωνύμιον) και σαν είμεστε γκόμα στ'ανεβόλεμα (ανήφορο) της Πη(γ)ής (η κορφή του βουνού), η(δ)ίψασεν η κουνιάδα μου κι ήπηεν να ψή νερό που το πη(γ)άιν πούναιν 'κειάμεσα στο μιάλο λαγγά(δ)ι, κι ήτον μαλαμένη (στα έμμηνα) κι ηστράβωσεν της τα μμάgια το Ζώπηον του πη(γ)αgιού και (δ)εν εί(δ)ασιν 'κόμα θαράψα.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Τα στοιχειά

Άλλος πάλι έσκαφτεν κ' εβγήκανε κοκκινόσβουροι πολλοί να τον πνίξουνε. Ήτον κοντά στο δρόμο κ' επέρναν κατά τύχη ένας ξένος. Θωρεί πως είχαν οι σβούροι σε κίνδυνο τον άλλο, τρέχει τα του βουξθήξη βγάνει το μαντήλι του κτυπά ένα σβούρο. Ο σβούρος πέφτει κάτω και γίνεται ένα χρυσό φλουρί. Χτυπά ο ξένος δεξιά ζερβά και πέφτουν κάτω οι σβούροι όλο φλουριά και εννοείται πως εκάμαν κ' οι δύο την τύχην ...

Άγνωστος συλλογέας
Γεωργία

Παραμονή της πρώτης του Σιτέμπρη το βράδυ ώς άψουν οι λάμπες θα βάλωμε χάμαι το καρπούζι και το ρούδι (=ρόδι) για να 'ρθη το στοιχειό του σπιτιού τη νύχτα να φάη. Και για να 'ναι το σπίτι ολοχρονής του χρόνου γεμάτο ως το ρούδι : To έθιμο γίνεται και τώρα και βάζομε μαζί με το ρούδι και το καρπούζι και γλυκό του κουταλιού.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Όταν κτίζεται οικία, σφάζουσιν εις τα θεμέλια πετεινό ή αρνίον φια να στοιχειωθή στερειωθή το σπίτι. Εν Σύμη σφάζουσιν όρνιθα δια να μη αποκτήση η οικία στοιχειό.

Νεστορίδης, Κ. (1921)
Στην τοποθεσία Σελλάδι βλέπουν φαντάσματα. Ο Νικολός ο Σωστός είδε εκεί μια γυναίκα το μεσημέρι την τήραζε και μια στιγμή την ήχασε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)
Ο πύργος τ' Σαρακήν'

Ο πύργος τ' Σαρακήν' είναι στοιχειωμένος. Γι'αυτό όταν κανείς μπαίν' μέσα δεν πρέπ' ν'ακ'μπήσ' πουθενά, για να μην πάθ'κακό.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Κατά την εσπέραν της παραμονής του Ευαγγελισμού, και εν Ξηρομέρω την παραμονήν τη 1 Μαίου δύναται τις ν’ακούση μονότονον μουσικήν πρυσομένων χαλκών σκευών του μαγειρείου. Διότι όπως διέσωσεν η πρόληψις η τοιαύτη κρούσις δύναται ν’απομαχρύνη τα ζούδια (ζούδι=μικρόν ζώον και ιδίως ερπετόν , όφις, δε ο δύσμορτος άνθρωπος) εκ των κήπων και οιπιών μας. Διό μετά της κρούσως τα παιδιά επαναλάμβάνουσι περιερχόμενων...

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1922)
Φίδι

Όταν βρεθή ένα φίδι μέσα στο σπίτι δεν το εσκώτοναν διότι ήτον το γούρι του σπιτιού.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Το φείδι του σπιτιού

Υπάρχει πρόληψις ότι κάθε σπίτι έχει κι ένα φείδι ως προστάτην και φύλακα, οι δε εν τω οίκω οσάκις το βλέπουν δεν πρέπει να το σκοτώνουν, διότι θα ακολουθήση μεγάλο κακό στο σπίτι. Περί του φειδιού τούτου λέγεται ο εξής μύθος. Μια φορά σ’ένα σπίτι ένα φείδι έβγαινε στη γωνιά (εστίαν). Ο νοικοκύρης του σπιτιού, όταν το είδε μια ημέρα που έβγαινε το κεφάλι του από την τρούπα του απεφάσισε ναν το μαγαρίση...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1926)
Προλήψεις και δεισιδαιμονίαι στη Μαραθάσα

Πιστεύεται ότι σε ωρισμένους τόπους υπάρχουν ζώδια, που παρουσιάζονται κάποτε. Έτσι, π.χ στο παρεκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται έξω απο τον Καλοπαναγιώτη, λένε ότι υπάρχει το ''σκυλί του Αγίου Νικολάου'', που παρουσιάζεται κάποτε. Πολλοί ισχυρίζονται πως το είδαν πολλές φορές. Λένε πως είναι άσπρο.

Χριστοδουλίδης, Ν. Δ (1951)
Μικρές σαύρες με άσπρα στίγματα που γυρίζουν μέσα στα σπίτια δεν πρέπει να σκοτώνονται γιατί είναι (το γούρι) του σπιτιού.

Χειλάς, Γεώργιος (1952)
Μια λεύτερη πήεν στη βρύση, την Νεμουκούαινα, (ν)α πα΄ρει νερό εκ'ειά βζαίννει έναμ πρόσωπο (γ)υναικίστικο που τη βρύση κ'ι' ημιλούσεν της κόρης κ'ιαί κείνη (δ)εν ηθέλε (ν)α της απαντήσει. Σαν ήφεβζεν της είπεν (ν)α (γ)υρίσει (ν)α της πή τζυό λόγια. -(Ν)α σε μουζώσω θέλω, να ξανα(γ)υρίσω. Όταν πήε στο σπίτι της χτύπησε πόνος τους είπεν έπειτα η κόρη να την πάρουν στη βρύση και να την λούσουν και...

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Είμασταν στο σπίτι όλη η οικογένεια η μάνα μου κι η θεία μου. Είχαν τα δυο μικρά τα παιδιά άρρωστα και είχαμε πάρει την εικόνα της Αγίας Παρασκευής για να ξημερώση στο σπίτι επειδή ήσαν άρρωστα τα παιδιά. Ιβλέπαμε ένα βαρβάτο μαλιάρο και πάν’κάτ’τα σκάλα κόντευε να σκάση απ’το κακό του που ίβλεπε την εικόνα της Αγίας Παρασκευής και όλα τα πράγματα στ’σκάλες στ’οντάδια τα’ανακάτευε τάναποδογυρνούσε...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Στο Παρθένι σ’ένα μέρος που το λένε Κρασούζι έχει μια σπηλιά παλαιά. Τα χρόνια εκείνα ήμεινε μέσα στη σπηλιά ένας τσοπάνης. Αυτός κάθε βράδυ ήκουε κάτι και τον πείραζε και το λέγαμε το Αραπάκι του Κρασούζι. Μετά εχτίστη σπίτι εκεί κοντά κ’ επείραζε και τους ανθρώπους του σπιτιού. Μια μέρα ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε αγοράσει ένα γουρλάκι (=γουρουνάκι). Λοιπόν στη σπηλιά αυτή αποφάσισε να του κάμη...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Μια εποχή ο πατέρας τους (Χριστόφορος Μελιγκούρας) ήφερναν το άλεσμα, είχε πάει στο μύλο, στο Καστρί με το Γεώργη της Μαμαλίνας, ένα χαλκιά. Είχε ένα γαιδουράκι αυτός. Ο πατέρας τους είχε ένα μπλάρ άσπρο. Το βράδυ, τη νύχτα στις 12 πουρχόντουσαν, στον Άη Γεώργη ακριβώς κεί που πδάει το νερό τηράν έναν άνθρωπο, καθότανε την νύχτα τον εχθρό-φρουλάτισε. Από πίσω το γαιδουράκι του Μάμαλη. ‘’Βρε Γεώργη...

Ιωαννίδου, Μ. (1938)
Το οφιό

Μές στο υδραγωγείο π' φέρν' το νερό στ' Χώρα έχει στοιχειώσ' το οφιό. Τ'ς νύχτες ακουγόνται τα μουγκρητά τ'.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Η καλή του Τσακνή μου ‘πεν:μια φορά είμεστε στη Συκάτη κι ηλωνέβγαμε και η Ψαραίνα επήεν για νερό στο πη(γ)ά(δ)ιν της Συκάτης κ’ί’ ήτον μαλαμένη τα’ ευτύς ξεράτθηκεν το πη(γ)άιν, τα’ ιαί σίντας ήρτεν στο σπίτιν της, ήμεινεν ο κόσμος τρείς ημέρες (δ)ιψασμένος κι ηπα(γ)αίναν τ’σ’ ηπαίρναν νερόν που τα Σκάλια ύστερις πο τρείς ημέρες τα’σιά που κάθουντον η κόρη ήρτεν ένας Αράπης που τα σείλη του ηγγίσασιν...

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Τ' σπιτιού το φίδ' αυτό μην το πειράζετε γιατί θα πάθουμε κακό. Κάποιος θα πιθάνη απού το σπίτ' άμα θα σκοτώσουμε το φίδ'. Μια γριά παλιά έλεγε : Nα ξέραταν πόσες φορές μας απηδάει το χρόν' αυτό το φίδ' και δε μας τρώει και δε μας πειράζ. Είναι κ' ενα φιδοχόρτ' που τρώμε και δεν μας τσιμπάει το φίδ'.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1961)
Κάτω στο λόγγο (=κοιλάς κατάφυτος απο δένδρα)στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου είναι δένδρα καραμπομπιές (=τσικουδιές, τραμμυθιές) χονδρά δέντρα και ψηλά. Εκεί βγαίνει ένα φίδι μεγάλο όχι πολυ μακρύ. Έχει κεφάλι πολύ μεγάλο σαν της αγελάδας και κέρατα. Βγαίνει και λιάζεται. Ύστερα γυρίζει στην σπηλιά του. Δεν έκαμε κανένα κακό.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Στο πέρα χωριό (σήμερον Άγιος Πολύκαρπος)έβλεπεν απο πάνω απο την εκκλησία που είναι κάτι βράχοι το βράδυ, τη νύχτα, δύο τράγους κ'επαλεύγανε. Οι δυό τράγοι αυτοί ελέγανε πως ήταν το καλόν του Αγίου Παντελεήμονα και του Αγίου Πολυκάρπου.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Όταν κτίζεται οικία, σφάζουσιν εις τα θεμέλια πετεινό ή αρνίον φια να στοιχειωθή στερειωθή το σπίτι. Εν Σύμη σφάζουσιν όρνιθα δια να μη αποκτήση η οικία στοιχειό. ﻿

Στην τοποθεσία Σελλάδι βλέπουν φαντάσματα. Ο Νικολός ο Σωστός είδε εκεί μια γυναίκα το μεσημέρι την τήραζε και μια στιγμή την ήχασε. ﻿

Ο πύργος τ' Σαρακήν' Ο πύργος τ' Σαρακήν' είναι στοιχειωμένος. Γι'αυτό όταν κανείς μπαίν' μέσα δεν πρέπ' ν'ακ'μπήσ' πουθενά, για να μην πάθ'κακό. ﻿

Φίδι Όταν βρεθή ένα φίδι μέσα στο σπίτι δεν το εσκώτοναν διότι ήτον το γούρι του σπιτιού. ﻿

Μικρές σαύρες με άσπρα στίγματα που γυρίζουν μέσα στα σπίτια δεν πρέπει να σκοτώνονται γιατί είναι (το γούρι) του σπιτιού. ﻿

Το οφιό Μές στο υδραγωγείο π' φέρν' το νερό στ' Χώρα έχει στοιχειώσ' το οφιό. Τ'ς νύχτες ακουγόνται τα μουγκρητά τ'. ﻿

Όταν κτίζεται οικία, σφάζουσιν εις τα θεμέλια πετεινό ή αρνίον φια να στοιχειωθή στερειωθή το σπίτι. Εν Σύμη σφάζουσιν όρνιθα δια να μη αποκτήση η οικία στοιχειό.

Στην τοποθεσία Σελλάδι βλέπουν φαντάσματα. Ο Νικολός ο Σωστός είδε εκεί μια γυναίκα το μεσημέρι την τήραζε και μια στιγμή την ήχασε.

Ο πύργος τ' Σαρακήν'

Ο πύργος τ' Σαρακήν' είναι στοιχειωμένος. Γι'αυτό όταν κανείς μπαίν' μέσα δεν πρέπ' ν'ακ'μπήσ' πουθενά, για να μην πάθ'κακό.

Φίδι

Όταν βρεθή ένα φίδι μέσα στο σπίτι δεν το εσκώτοναν διότι ήτον το γούρι του σπιτιού.

Μικρές σαύρες με άσπρα στίγματα που γυρίζουν μέσα στα σπίτια δεν πρέπει να σκοτώνονται γιατί είναι (το γούρι) του σπιτιού.

Το οφιό

Μές στο υδραγωγείο π' φέρν' το νερό στ' Χώρα έχει στοιχειώσ' το οφιό. Τ'ς νύχτες ακουγόνται τα μουγκρητά τ'.