Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 4001-4020 από 142579
Μαύρος= ο Διάβολος. Ούτος παρίστανται πάντοτε κατά τας προλήψεις του λαού μαύρος (μέλας) παρουσιαζόμενος ενίοτε εις τους ανθρώπους υπό την μορφήν μαύρου κήτος. Ούτω και ζωγραφείται.
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
(
1888
)
Δαιμονίζομαι= προσβάλλομαι υπό του δαίμονος: δαιμονισμένος. Δαίμοντρας= δαίμονας.
Χαβιαράς, Δημοσθένης
Διάβολος
Ξωπεδώς (ο) γεν. του ξωπεδού= ο δαίμων, ο διάβολος, παρά το «έξω π’ εδώ». Λέγεται δε ευφημισμού χάρι ίνα μη αναφερθή το όνομα αυτού ως κακού κ δυσοίωνον.
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π.
(
1894
)
Διάβολος
Διάσκαντζος (ο)= διάβολος δαίμων.
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π.
(
1894
)
Κατσιπόδης: ο διάβολος, ου οι πόδες όμοιοι προς τους της κατσίκας. Κατσιποδκιά: διαβολική επήρεια, βασκανία, κακό γούρι.
Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.
Εωσφόρος, ο – οι εσφόροι= άνθρωποι κακοποιοί
Βογιατζίδης, Ι. Κ.
(
1923
)
αντίχριστος (ο)= σατανάς
Βογιατζίδης, Ι. Κ.
(
1923
)
Μακροπο(δ)ίτης (ο)= Διάβολος. Απαντά εν Μεσαορία. Συνώνυμον τοις: οξωποδάς και μακροπό(δ)ας.
Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.
Εδώ κι 50 χρόνια οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι αγγέλ’ κι οι διαβόλ’ φαίνουντι μόνο στους αγαθούς. Μάλιστα ένας αγουγιάτης στου δρόμου απάντησι ένα σκυλάκ’ κι με λίγ’ ώρα τ’ παρουσιάζιτι σα βουβαλάκ’ κι τουν ακουλούθ’σι ως του χουριό. Αμ’ ικεί μόλις άκ’σι τα κουκότια να λαλούν έγινι άφαντου. Αυτός ου άνθρουπος απ’ του φόβου τ’ έμεινε τρεβλός.
Βραχνός, Ν.
Κουτσοπόδαρος ή κουτσονούρης: ο διάβολος
Τσικόπουλος, Ι.
Η καλή gιούρα: η νεράϊδα, η διαβόλισσα. Το καλοκιουραδάκι: το διαβολάκι. (λέγεται και για τα παιδιά).
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή
(
1926
)
Στιό. Μια γένεται γάτα, μια γένεται σκλί, μια γένεται αρκούδα. Ένας είχε πεύκα στο Σαρακίνικο. Φανερώθ’κε μια αρκούδα. Γύρ’ζε μια μπροστά, πήγαινε μια πίσω ως τον Άη Λια, χάθ΄κε. Απ’ την τρομάρα του πέθανε αυτός. Για το στιό λένε το Πάτερ ημών και το πιστεύω. Η μητέρα της Δ. Κεφάλα είχε πάει στη θάλασσα να φκειάση αλάτι. Βλέπει μια γάτα. Δεν έδωσε προσοχή. Έξαφνα γένται μια αερούνα σηκώνουνται τα...
Ιωαννίδου, Μ.
(
1942
)
Οντόν επρωτοχτίσανε τον άγιο Νικόλα, στα Μύρα τση Λυκίας, ήτρεχε κόσμος κι επήγαινε κι επροσκύνανε. Καθαείς που πήγαινε εβάστανε και πράμα τάσιμο στον άγιο. Μιαν κοπανιά επηαίνανε μιαν παρέα προσκυνητάδες. Στο δρόμο τως επάντηξε μια γρά γρά κι εβάστανε ένα λαδικό, γεμάτο λάδι και τώσε λέει: «Πάρετε κι εμένα τουτονέ το λαδικό και βάλετε μιαολιά λάδι στα καντήλια, γιατί εγώ η κακομοίρα είμαι γρα και...
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
Σκατόφωλος: ο Διάβολος
Πουλάκης, Δ.
Γαμόκοτσος= δαίμων ή διάβολος, λέγονται γαμοκοτσέλοι οι δαίμονες της νυκτός και των ρυάκων εμφανιζόμενοι μάλιστα κατά το προ των Χριστουγέννων τεσσαρακονθήμερου και το μεταξύ χρ. κ θεοφανίκων δωδεκαήμερον. Το στόμα εσχηματίσθη εκ της εν Ρουμλουκίω κατ’ ευφημισμόν βωμολοχικής εκφράσης «γαμώ το κότσι τους» = ο διάβολος εκείνος μακρυά απ’ εδώ.
Τσικόπουλος, Ι.
(
1912
)
Το ξωτερικό= ο διάβολος, το διαβολικό, Το ξωτικό= ο διάβολος, το διαβολικό. «Ελλάξασί σε, καμένο, τα ξωτικά». «Μα πο (=μα γιατί) dο (του) διαβάζουσι κιόλα τίοτα εκκλησιαστικά, να μην πάει νάχη τίοτα ξωτερικό».
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή
(
1928
)
Κοτσικονούρης= ο δαίμων.
Σαμίδης
(
1905
)
Απόφανος
Καμιά φορά τη νύχτα ο άνθρωπος ακούει έτσι κάπου σαν κουβέντα. Αυτό είναι απόφανος, είναι φωνή από δαιμόνια.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1948
)
Για το διάβολο
Στο Κεφαλόβρυσο, κει κάτου στα χωράφια μας έναι κεφαλόβρυσο, αγκαλά το είδες και του λόγου σου που διάκαμε μαζί, κει βγαίνει νερό. Διάκε ένας το βράδι, για να πάρη νερό και βρήκε έναν παπά και διαβάζε με το χαρτί. Φοβήθηκε, διάκε σπίτι του, το λέει. Του λέει ο αδερφος του: ψέματα λές. – όχι – εγώ θα πάου να ιδώ – Θα πας, αλλά θα πας την ώρα που πήγα κι εγώ – Ναι την ώρα. Και πήγε και κείνος την ώρα...
Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ.
(
1938
)
Μύλος. Ο διάολος ήθελε νάρθη να μπη ςτο μύλο, είδενε λοιπόν πολλοί σταυροί κι ηφοβήθηκενε. Εστάθηκενε λοιπό απόξω από το παραθύρι και γράφει τις ψευτιές του μυλωνά. Τις ψευτιές μας ο διάολος δεν τις ξέρει, γιατί είναι απόξω, μόνο τις ακούει. Μηδέ τσι ψευτιές μας, μηδέ τσι αδικές μας.
Σιγάλας, Α.
(
1924
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση