Σχόλια / Περίσταση εκφοράς
Κατά την παράδοσιν, μια αλεπού, ιδούσα ένα κριάρι, το παρηκολουθεί εκ του μακρόθεν, αναμένουσα να πέσουν οι όρχεις του. Έβλεπε οτι εκινούντο προς όλας τα κατευθύνσεις, ωσάν να επρόκειτο να εκτιναχθούν μακράν. Τέλος εκουράσθη να παρακολουθή ασκόπως και είπεν: “Του κριαριού κουνιούνται, αλλά δεν πέφτουν”. Η παροιμία λέγεται επί ασκόπου και αδίκου αναμονής, ιδίως κατόπιν εσφαλμένων εντυπώσεων
