Παροιμίες: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 1961-1980 από 135781
-
Σπίτι μου, σπιτάκι μου, πουρδουκαλυβάλι μου.
(1939)Επί τον αρεσκόμενων εις την ευτελή αυτών οίκησιν και διαύταν χάρην της ανεξαρτησίας κι ελευθερίας των. -
Σπίτι στην άκρα κ' αμπέλι στην μέση.
(1910) -
Του συντροφ'κού του βόϊδ' του τρώει ου λύκους
(1939)Διότι εκ των δύο συνεταίρων ουδέτερος φροντίζει με πόνον -
αχάλαγο σπίτι (ήταν αυτή η γυναίκα/.Τίποτα δεν καταλαβαίνει).
(1918)Από ευτράπελον διήγησην. Το μη είχον επικοινωνίαν με ξένους, μη δεχόμενον πολλούς ανθρώπους. Σιχνά λέγεται επί ανθρώπου ακοινώνητου. -
Το συντροφικό το βόιδι, εύκολα το τρώει ο λύκος
(1923)Η παροιμία είναι ειλημμένη εκ της συνήθειας της εν Ελλάδι κτηνοληψίας, σχέσεως μετελούσις της τε μισθώσεως και της εταιρείας. Πάντες οι εν κοινοπραξία διατελούντες ορκίζουσι επιμέλειαν κα φροντίδα περί την κοινήν περιουσίαν. -
Σε χάρηκε το χωριό και το σπίτ' σ' παραπάνω.
(1953)Λέγεται ειρωνικώς εις τον επιστρέφοντα εκ του ταξιδίου άνευ προκοπής. -
Δεν έχ' μάτια για σπίτ'.
(1953)Δεν έχει όρεξη και διαφέρον ουδέ προθυμίαν δια τα συμφέροντα της οικογενείας. -
Συντρουφιάτκου βίο του τρών τα σκλιά
(1960) -
Τόσο θα φκιάσω το σπίτι μου το χειμώνα!
(1956)[Το λέει] ο σκύλος, που όλο το καλοκαίρι ξεντώνεται. Μα έρχετ' ο χειμώνας και δεν έχει φκιασμένο τίποτα, και κρυώνει. -
Χωράφι όσο θωρείς και σπίτι όσο χωρείς. Σπίτι μου, σπιτάκι μου, πόρδο καλυβάκι μου Αν δεν αρέζ' κανείς το σπίτι τ', πέφτει και τον πλακώνει.
(1956)Ο γεωργός να έχει μεγάλο χωράφι και μικρό σπίτι. "Φίλος οίκος, φίλος άριστος". Ο ξενητεμένος στο σπίτι του με πόση λαχτάρα γύριζε! Ο πατέρας μου, με τι χαρά όταν επέστρεφε, έλεγε ένα από τα δύο, τριγυρισμένος από τα ...