Προστέθηκαν πρόσφατα

Επήρες τα σχαρίκια

Βαλαβάνης, Ι. (1919)

Ειρωνική προς αγγελούντα μη δέον.

Έσβησεν το οσπίτι μ.

Βαλαβάνης, Ι. (1918)

Κατεστράφην άρδην.

Δεν καν' σταυρό άνθρουπουςστου σπίτ' αυτνού.

Λουκόπουλος, Δ. (1926)

Σπίτι από να χωρής και χωράφια όσο μπορείς.

άγνωστος (1929)

Έπεσε το σπήτι και με πλάκωσε.

άγνωστος (1918)

Φερ. Μεταφ. επί απροσδοκήτω δυσαρέστω ακούσματι.

Σπήτια, σπήτια καίονται και σπήτια δεν το νοιώθουν.

Κατζιούλης, Π. (1928)

Σιμώτερα ν το σπήτι, πέρι το κελλάρι.

Κατζιούλης, Π. (128)

Αν τον πεθαμένο χρειάζονται τέσσεροι να τονε βγάλουνε από το σπίτι του, στοχάσου τον ζωντανόνε.

Πολίτης, Ν. (1918)

Τ' οσπίτι Ιανουγάριν. Όποιος προγεύεται στο σπίτι, δειπνάει στο μύλο. Ο καθείς το σπίτι του για αφεντικά το έχει. Εκατό χρόνων άνθρωπο βλέπεις, μα εκατό χρόνων σπίτι δε βλέπεις. Κακές δουλειές τα λίγα σπίτια. Σιμώτερα το σπίτι παρά το κελλάρι Όποιος δεν έχει σπίτι είναι γείτονας όλου του κόσμου. Όποιος πουλάει το σπίτι του, γελάν τα κεραμίδια. Κάλλιο κρομύδια στο σπίτ μου, κα γκλυστιά στο σπίdι των άλλων. Σα στου μπαμπά του το σπίτι. Μέσα στο σπίτι του τον βοηθούν και τα κεραμίδια.

Πολίτης, Ν. (1918)

Με χοντρό καπνό στο χέρι, και στο σπίτι ο Θός το ξέρει. Έχει σπίτι ανοιχτό. Σπίτι μ έναν πάτο και να είναι και γεμάτο. Δυό σπίτια ήθελα καούνε, και κάηκ' ένα. Κάλλιο στο σπίτι μου δούλος, παρά αλλού κι αφέντης. Οιυ θα πας Πανάγο μου, που το σπίτι είναι δικό μου! Ο βαρεμένος του σπιτιού κληρονόμος γίνεται. Ο σπίτι που χτίζεται με σκατά, με κάτουρο θα γκρεμισθή. Σπιτάκι μου σπιγαδερό, και σταμουλιά ας μυρίζη. Σπίτια και σπίτια καίονται, και σπίτια δεν το νιώθουν. Το σπίτι καταντήσανε σα χώρα κουρδεμένη.

Πολίτης, Ν. (1918)

Οσπιτανόν ο παπάς άγια λείψανα κ' έχ'.

Παπαδόπουλος, Α.Α. (1931)

Ο σπιτήσιος παπάς δεν έχει άγια λείψανα, ήτοι ο παπάς δια το σπίτι του δεν έχει κλπ.

Το καινούργιο σπίτι τομ πρώτο χρόνο δος το του οχτρού σου να καθήση, τον δεύτερο του φίλου σου και τον τρίτον κάθησε ο ίδιος!

Κορύλλος, Χ. (1926)

Σπίτι όσο χωρείς και χωράφι όσο θωρείς.

Μέγας, Γ. (1946)

Όποιος πουλάει το σπίτι του, γελάνε και τα πλακοδόκερα.

Πετρόπουλος, Π. (1930)

Χτίσε το σπίτι σου καλά, μην πέση και σε πλακώση.

Λουκάτος, Δ. (1952)

Τα σκαρίκια, Ραμαντάνη, έκαμι η γουμάρα πλάρι

Τζόρτζανος, Α. (1940)

Το καινόργιο σπίτι, τον πρώτο χρόνο τ' οχτρού σου, το δεύτερο του δικού σου, και τον τρίτο του λόγου σου.

Λουκάτος, Δ. (1952)

Επειδή τα νέα σπίτια έχουν υγρασία κ' ελλείψεις, καλό είναι ν' αργή κανείς να κατοική ο ίδιος μέσα.

Παίρνω τα σχαρίκια

Άγνωστος (1919)

Κυρίως σημαίνει λαμβάνω δώρα παράτινος χαρμόσυνα αγγέλλων. Δλδ είναι απλώς αγγέλλω χαρμόσυνον.

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, πορδαλιστηράκι μου!

Φραγκάκη, Ευαγγελία (1949)

Ο συχαριάτης ήρθε κι ο πολίτης έμεννε

Μυστακίδης, Ν. (1919)

Παροιμίες: Πρόσφατες εγγραφές

Επήρες τα σχαρίκια ﻿

Έσβησεν το οσπίτι μ. ﻿

Δεν καν' σταυρό άνθρουπουςστου σπίτ' αυτνού. ﻿

Σπίτι από να χωρής και χωράφια όσο μπορείς. ﻿

Έπεσε το σπήτι και με πλάκωσε. ﻿

Σπήτια, σπήτια καίονται και σπήτια δεν το νοιώθουν. ﻿

Σιμώτερα ν το σπήτι, πέρι το κελλάρι. ﻿

Αν τον πεθαμένο χρειάζονται τέσσεροι να τονε βγάλουνε από το σπίτι του, στοχάσου τον ζωντανόνε. ﻿

Οσπιτανόν ο παπάς άγια λείψανα κ' έχ'. ﻿

Το καινούργιο σπίτι τομ πρώτο χρόνο δος το του οχτρού σου να καθήση, τον δεύτερο του φίλου σου και τον τρίτον κάθησε ο ίδιος! ﻿

Σπίτι όσο χωρείς και χωράφι όσο θωρείς. ﻿

Όποιος πουλάει το σπίτι του, γελάνε και τα πλακοδόκερα. ﻿

Χτίσε το σπίτι σου καλά, μην πέση και σε πλακώση. ﻿

Τα σκαρίκια, Ραμαντάνη, έκαμι η γουμάρα πλάρι ﻿

Το καινόργιο σπίτι, τον πρώτο χρόνο τ' οχτρού σου, το δεύτερο του δικού σου, και τον τρίτο του λόγου σου. ﻿

Παίρνω τα σχαρίκια ﻿

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, πορδαλιστηράκι μου! ﻿

Ο συχαριάτης ήρθε κι ο πολίτης έμεννε ﻿

Επήρες τα σχαρίκια

Έσβησεν το οσπίτι μ.

Δεν καν' σταυρό άνθρουπουςστου σπίτ' αυτνού.

Σπίτι από να χωρής και χωράφια όσο μπορείς.

Έπεσε το σπήτι και με πλάκωσε.

Σπήτια, σπήτια καίονται και σπήτια δεν το νοιώθουν.

Σιμώτερα ν το σπήτι, πέρι το κελλάρι.

Αν τον πεθαμένο χρειάζονται τέσσεροι να τονε βγάλουνε από το σπίτι του, στοχάσου τον ζωντανόνε.

Οσπιτανόν ο παπάς άγια λείψανα κ' έχ'.

Το καινούργιο σπίτι τομ πρώτο χρόνο δος το του οχτρού σου να καθήση, τον δεύτερο του φίλου σου και τον τρίτον κάθησε ο ίδιος!

Σπίτι όσο χωρείς και χωράφι όσο θωρείς.

Όποιος πουλάει το σπίτι του, γελάνε και τα πλακοδόκερα.

Χτίσε το σπίτι σου καλά, μην πέση και σε πλακώση.

Τα σκαρίκια, Ραμαντάνη, έκαμι η γουμάρα πλάρι

Το καινόργιο σπίτι, τον πρώτο χρόνο τ' οχτρού σου, το δεύτερο του δικού σου, και τον τρίτο του λόγου σου.

Παίρνω τα σχαρίκια

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, πορδαλιστηράκι μου!

Ο συχαριάτης ήρθε κι ο πολίτης έμεννε