Προστέθηκαν πρόσφατα

Πάει καλά το σπίτι του κι έρχεται στο δικό μου.

Σακελλαρίδης, Χ. (1919)

Με το βομπάκι σπάζ' τον κόσμον

Μελανοφρύδης, Π. (1925)

Το σπίτι είναι σερνικό και δε γεννάει. Θέλει να του ρίχνης δε σου δίνει.

Κουφός, Αθ., Αικ. Αλεξανδράτου-Κουφού (1973)

Το τραγί σφάζουν κ' τη γίδα σφάζει ο κώλος

Βαξοβάνος, Λ. (1922)

Σφάζ' μι του βαμπάκι αυτός

Λουκόπουλος, Δ. (1927)

Όποιος ενεργεί εναντίον, ενώ προσποιείσας τον φύλον.

Σα με σφάξουν ας με φαν.

Νεστορίδης (1921)

Επί αδυνάτων.

Του σφάζει [σκοτώνει] με το βαμπάκι

Νεστορίδης (1921)

Επί των δόλιων και υπούλων προς τους άλλους προσφερόμενων.

Σφάζει με το βαμπάκι

Κανδηλώρος, Τ. (1923)

Έβγαλι του σφαϊότ'.

Κοντοπάνος, Α. (1915)

Εις όλα τα πρόσωπα και όλους τους χρόνους.

Τον έπιασε σφαγιό και ριπιτίδι (κόψιμο).

Μανούσος, Αντ. (1959)

Ηύραμε τη σφαγή του

Πουλάκης, Δ. (1924)

Το αδύνατον μέρος του.

Του βρήκε τη σφαγή

Ρωμαίος, Κ. (1926)

Το αδύνατον μέρος.

Τούβρε τη σφαγή του (ή το σφυγμό του)

Νεστορίδης, Κ. (1925)

Επί των εννοούντων την αδυναμίαν των άλλων.

Τον πέτυχε στη σφαγή!

Κανδηλώρος, Τ. (1923)

Τον ύβρισε καιρίως κ' τον εδαιμίησεν

Φτιάσ' πρώτα το σπίτι σου κ' έπειτα το δικό μου

Ποταγός, Ν.Ν. (1921)

Ευρήτε τον τη σφαγαρά του

Κονδυλάκης, Δ. (1923)

Η σφαγίτης φλετζ. μεταφ. το ασθενές το τρωτόν μέρος (ο σφυγμός).

Σπίτι μου σπιτάκι μου και πορδοκαλυβάκι μου.

Κολλυβάς, Χφ. (1918)

Σπίτι μου σπιτάκι μου, σπιτοκαλυβάκι μου.

Λιουδάκι, Μ. (1938)

Μόνο στο σπίτι του αναπαύεται κάποιος. Το λέει κάποιος όταν επιστρέψη κουρασμένος στο σπίτι του.

Ευρήκα τη σφαγή τουτουνού τ' ανθρώπου

Παπαϊωάννου, Κ.; Νεστορίδης (1923)

Σφαγή= Το καίριον τω λαιμή προς σφαγήν. Ευρήκα τον τρόπον να μεταχειρίζομαι τινά.

Απάν στη σπάξιν

Βαλαβάνης, Ι. (1921)

Επί της σφαγής. Σημαίνουσα την σπουδαιότητα του καιρούμ εξ ον συμβαίνει τι.

Παροιμίες: Πρόσφατες εγγραφές

Πάει καλά το σπίτι του κι έρχεται στο δικό μου. ﻿

Με το βομπάκι σπάζ' τον κόσμον ﻿

Το σπίτι είναι σερνικό και δε γεννάει. Θέλει να του ρίχνης δε σου δίνει. ﻿

Το τραγί σφάζουν κ' τη γίδα σφάζει ο κώλος ﻿

Σφάζ' μι του βαμπάκι αυτός ﻿

Σα με σφάξουν ας με φαν. ﻿

Του σφάζει [σκοτώνει] με το βαμπάκι ﻿

Σφάζει με το βαμπάκι ﻿

Έβγαλι του σφαϊότ'. ﻿

Τον έπιασε σφαγιό και ριπιτίδι (κόψιμο). ﻿

Ηύραμε τη σφαγή του ﻿

Του βρήκε τη σφαγή ﻿

Τούβρε τη σφαγή του (ή το σφυγμό του) ﻿

Τον πέτυχε στη σφαγή! ﻿

Φτιάσ' πρώτα το σπίτι σου κ' έπειτα το δικό μου ﻿

Ευρήτε τον τη σφαγαρά του ﻿

Σπίτι μου σπιτάκι μου και πορδοκαλυβάκι μου. ﻿

Σπίτι μου σπιτάκι μου, σπιτοκαλυβάκι μου. ﻿

Ευρήκα τη σφαγή τουτουνού τ' ανθρώπου ﻿

Απάν στη σπάξιν ﻿