Όταν άρχισεν ο λαός να λέγη το χέρι, το πόδι, το τυρί άνευ το (ν) και πάλιν η πίστι η κρίση άνευ το (σ), τότε οι τύποι οι το ν και το ς έχοντες, εθεωρούντο κι οι ακριβέστεροι, κομψότεροι, τελειότεροι

Τον διερεθίζουν, τον πεισμώνουν. Από το βασανιστήριον των Βυζαντινών, καθ' ο έθετον κόρδαν περί την κεφαλήν του ανακρινομένου, ταύτην δε έσφιγγον μικρόν κατά μικρόν

Ερμηνεία: Απειλή

Η παροιμιώδης αυτή φράσις αναφέρεται εις τι αγνώστον σκώμμα από τα συνήθης αναφερόμενα εις τους Χιώτας. Όχι από τας σφαγάς της Χίου, ως τινος εξηγούσι

Η φράσις δηλοί την επαγγελματικήν αποτυχίαν της πωλούσης ψιμύθια κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Εξ αυτής μετεφέρθη επί γυναικός ης παρήλθε πλέον η ηλικία και το κάλλος και η χάρις εξέπεσε, και έπειτα καθόλου περί παντός ...

Ερμηνεία: Επί του εν σπουδή απομακρυνομένου

Ουδέποτε θα με επανίδης

Επί του εκδικουμένου ή τιμωρούντος πονηρόν αντίπαλον

Ερμηνεία: Ενταύθα υπόκειται η εικών ανθρώπου, όστις μέλλων να εξέλθη του οίκου, λαμβάνει κατά παλαιόν έθιμον τα υποδήματα, οίτινα παρά την θύραν είχεν εκβάλλει, και απέρχεται. Δεν είναι εν τουτοις απίθανον εις τινα μέρη η ...