Search
Now showing items 1-10 of 21
Περνάει ζωή και κόττα
(1950)
Από την έκφρασιν περνάει τη ζωή του τρώγοντας όλο κόττα, της οποίας το κρέας θεωρείται ως η εκλεκτοτέρα τροφή, προήλθεν η ειρημένη βραχυλογική φράσις και η βραχυλογικωτέρα ζωή και κόττα λεγομένη δι' άνθρωπον ζώντα πλουσίως ...
Κρεμάει το ζωνάρι του, του πάτησαν το ζωνάρι
(1950)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του
(1950)
Η φράσις λέγεται δια πράγματα και πρόσωπα, τα οποία είναι χωρισμένα και μακράν αλλήλων, ενώ φυσικόν είναι να ευρίσκωνται μαζί. Εις την γένεσίν της μας οδηγεί η φράσις της Καρπάθου όπου ο παπάς, παν και τα ράσα, η οποία ...
Εδώ σε θέλω
(1950)
Από την παροιμιώση έκφρασιν “εδώ σε θέλω, κάβουρα, να πηδάς τα κάρβουνα, αμ' αν είν' για τον πηδάω κ' εγώ”, απεκόπη το εδώ σε θέλω λεγόμενον επί δυσκόλων έργων, ότε κυρίως φαίνεται η επιτειδειότης και ικανότης του ανθρώπου
Του τοις βρέχω
(1950)
Η φράσις λέγεται κατά παράλειψιν του αντικειμένου τοίς ξυλιές και σημαίνει τον δέρνω καταφέρνω αλλεπάλληλα τα χτυπήματα, τα οποία ούτε παρομοιάζουν προς ραγδαίαν βροχήν
Βαστώ τα γκέμια καλά
(1950)
Κατά μεταφοράν από τον δαμαζόμενον δια του χαλινού ίππον ελέχθη και επί γυναικός της βαστάει τα γκέμια καλά ο σύζυτγος, όταν δεν της επιτρέπει να παρεκκλίνη κατ' ελάχιστον από την συζυγικήν αφοσίωσιν και τα καθήκοντα της ...
Τα κάνω θάλασσα, τα θαλασσώνω
(1950)
Εις πολλα ιδιώματα της Ελληνικής η λέξις θάλασσα λαμβάνεται ως μέτρον δηλβτικόν του πολλού, του αφθόνου.Ούτω εις την Αιτωλίαν, Εύβοιαν, Λέσβον και Πελοπόννησον λέγεται ο δείνα ξέρει τραγούδια θάλασσα αντί σαν τη θάλασσα, ...
Η αγορά, ο κόσμος βρομάει από κτλ
(1950)
Εις δήλωσιν πλησμονής πράγματος συνήθως αγοραίου λέγομεν η αγορά ή ο κόσμος βρομάει από το δείνα πράγμα, δηλ. είναι τόσον άφθονον, ώστε μένον απώλητον βρωμάει. Είναι δήλον ότι κατ' αρχάς ελέχθη επί πραγμάτων υποκειμένων ...
Είναι βίδα
(1950)
Κατά μεταφοράν από τον κοχλιωτόν ήλον, ο οποίος με την ισίαν ευκολίαν στρέφεται και προς τα κάτω και προς τα άνω, λέγεται η φράσις επί ανθρώπου ασταθούς εις τας σκέψεις και αποφάσεις του, παλιμβούλου και σχεδόν ανισορρόπου, ...
Μένω με τη γλύκα
(1950)
Η φράσις λεγομένη και πληρέστερα μένω με τη γλύκα 'ς το στόμα σημαίνει δοκιμάζω απογοήτευσιν δια την διάψευσιν ελπίδος. Η μεταφορά από άνθρωπον, όστις δοκιμάζει έδεσμα γλυκύ βέβαιος, ότι κατόπιν θα φάγη από αυτό, αίσθημα ...