Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 108
Ποίος νυφίτσα 'νέλαξεν, 'πέμνεν αναλαγμέντσα;
(1911)
Ποίος άρχοντας έζησεν, κ' εκέρδισεν τον κόσμον;
Ποι κι νουνίζ΄νταν κάθεται θαμάσκετ' ούνταν σκούται
(1911)
Ερμηνεία: Όποιος δεν σκέφτεται όταν κάθεται, απορεί όταν σηκώνεται
Όθεν κι σπέρ΄ θερίζ΄
(1911)
Ποι σπέρ΄ θα θερίζ΄
(1911)
Οίδεν ο Θεός
(1911)
Πολλά ποι παθάν, πολλά μαθάν
(1911)
Ποί κ΄ έχ αναλάξ΄
(1911)
Πριν πεινας να μαγερεύς
(1911)
Πεντικός κι αλευρούται
(1911)
Ποππά παιδίν, διαβόλ΄εγγούν
(1911)
Παρακαλώ Θεού παρακαλίας
(1911)
Παλιά αχύρια υβωρίζ'
(1911)
Ο λύκον πρόγατον κι γίνεται
(1911)
Ο γάμος αθε' κι εδέβεν
(1911)
Χεμ' κλέφτες, χεμ απανώτερος
(1911)
Δί' τα σκυλλία άλας
(1929)
Δίνει αλάτι 'ς τα σκυλλιά
Ο λόγος χρόνια κι κόφτ'
(1911)
Δίγω σκοινίν
(1929)
Δίνω σκοιν
Δουλείαν εύρες; άφ'ς και φύγον. Φαείν εύρες; κάθ'κα και φά
(1929)
Βρήκες δουλειά; άφησέ την και φύγε. Βρήκες φαγεί; κάθησε κάι φάγε
Δέσκαλε πη δασκεύ'ς και νόμον κι κρατείς
(1929)
Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν κρατάς
Σην θάλασσαν κεκά πα αν κάθεσαι, όσον το παρακείται σε
(1911)
Και στη θάλασσα κοντά αν κάθεσαι τόσο νερό να ξοδεύης, όσο σου χρειάζεται
Άμον καμελί' ουράδ'
(1931)
Σαν γκαμήλας ουρά
Σο γιαγλιάν πα έρθα κ' είδα σε και το μυτί σ' ξην ύλιζεν
(1911)
Γιαϊ – λιά = εξοχή
Δυό καρπούζια 'ς έναν κολτούκ '' κ '' εχωρούνε
(1929)
Δυό καρπούζια δε χωράν σε μια μασκάλη
Δυό ξέν' κα άλογα 'ς έναν ξένον αχορόν 'χ' ίεύ'νε
(1929)
Δυό ξένα άλογα σ' ένα αχυρώνα δε μονοιάζουν
Δώσ' καματερόν κ' έπαρ' διαταγωγόν
(1929)
Δώσε αργάτη και πάρε διαταγωγό
Δανεικά κι αγύριστα
(1929)
Επί δανείου μη επιστρεφομένου
Γλώσσαν μόνον έχ'
(1929)
Έχει
Ασήν Ζύγαναν και ζήσον
(1911)
Ζύγανα = όρος ψηλό χιονισμένο στον Πόντο, δύσκολο να τ' ανέβη κανείς
Γομών' καί συρ' 'ς σήν αέραν
(1929)
Γεμίζει και ρίχνει 'ς τον αέρα
Γουλί γλειμμένο
(1929)
Επί του οικονομικώς εξηντλημένου.
Σάβολος 'κι γλυτών' ας σα χέρα 'τ'
(1929)
Διάβολος δε γλυτώνει από τα χέρια του
Γουλέας 'κ' είμαι, παραπονέας είμαι
(1929)
Ερμηνεία: Γουλόζος δεν είμαι, παραπονιάρης είμαι
Δί' δί' το γάλαν και υστερία χτυπά και ξαν' ατό
(1929)
Δίνει δίνει το γάλα και κατόπι χτυπά και το χύνει.Κερ. Επί του ευεργετήσαντος μέν, αλλά προξενήσαντος διά βλάβης λήθην της ευεργεσίας. Παραλλαγαί: Δι' το γάλαν κ' επεκεί χτυπά κλπ. Κερ. Δί το γάλαν κ' επεκεί κρούει κλπ. Χαλδ
Δωδεκάχρονον κορίτσ' γιά 'ς σον άντραν γιά 'ς σον Αδ'
(1929)
Δώδεκα χρονών κορίτσι γιά 'ς τον άνδρα γιά 'ς τον Άδη
Δώσ' εμέν, δώσ' και το παιδί μ' κι άντρας-ι μ' πα 'ς σήν πόρταν οπισκιάν' στέκ'
(1929)
Δώσε εμένα, δώσε του παιδιού μου και ο άντρας μου στέκεται πίσω από την πόρτα
Κι αν επεπίρνιξ' ορφανόν, τον ύπνον ατ' εχάσεν
(1929)
Κι αν ξύπνησε πολύ πρωί ο ορφανός τον ύπνο του έχασε
Όθεν επήγαν τα πολλά, ας παν και τα ολίγα
(1931)
Όπου πήγαν κλπ
Ο δάβολον πολλά ποδάρα έχ'
(1929)
Ερμηνεία: Ο διάβολος πολλά πόδια έχει
Ο ζαντόν πα τ' αχούλ'ν ατ' επεγιανεύτεν
(1931)
Και του παλαβού του άρεσε το μυαλό του
Ατζαμής κι ο παλαλόν έναν είν'
(1929)
Ο αρχάριος κι ο παλαβός είναι ένα πράμα
Τ' ασεβού τον βίον ο δάβολον τρώει άτο
(1931)
Του ασεβή την περιουσία ο διάβολος την τρώγει
Ο ήλεν είνας έν', άμα όλεν τον κόσμον κανείται
(1931)
Ένας είναι ο ήλιος, αλλά για όλο τον κόσμο αρκεί. Σαντ. Χαλδ. Επί υιού μονογενούς, κατλα πάντα καλού.