Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 162
Εν έππεσεν ο ζάχαρις 'ς το νερόν
(1924)
Ουδεμία ανάγκη σπουδής. Κυρ.: δεν έπεσεν η ζάχαρις 'ςτο νερόν, ώστε να είναι φόβος, μήπως λειώση αμέσως και επομένως να είναι ανάγκη μεγίστης σπουδής. Ανάλογος την σημ. η ανωτ. π. εν λ. άνεμος “Εν επήρεν ο άνεμος ταγκάλια” ΣΚ. Β' 278, αρ. 9...
Απου σπείρη εν να θερίση
(1924)
Εταιρκάσαν τα σκουφκιά μας
(1924)
Συμφωνούν οι χαρακτήρες μας και τα φρονήματα μας.
Ο πελλός εν και θέλει κουδούνιν
(1924)
Ευκόλως διακρίνεται
Ο πελλός εν και θέλει κουούνιν
(1924)
Ευκόλως διακρίνεται
Κινούρκον είσαι κόσκινον και που να σε κρεμμάσω
(1924)
Ερμηνεία: Μετ' αστειότητος περί ανθρώπων αυταρέσκως φυλαττόντων καινουργή των ενδύματα ή άλλα πράγματα
Όσοθ θέλεις, παίδκιο, δούλευκε και όσα θέλει ο Θεός, πέμπει σου
(1924)
Εργάζου και να μένης ευχαριστημένος από όσα σου δίνει ο Θεός
Απού τον Άδη φώς;
(1924)
Περί εκείνων, που αναμένουν τι παρά τινος, παρ' ού είναι αδύνατον να το επιτύχουν. ΣΚ.Β΄, 284, αρ. 224
Σκύλλον λούνεις, σκύλλον πλύννεις, πάλε σκυλλιές μυρίζει
(1924)
Ερμηνεία: Επί των αδιορθώτων
Σήμερα δικόσ σοτυ και το πωρνόδ δικόμ μου
(1924)
Δυστήχημα, το οποίον συνέβη εις σε, πιθανόν μετ' ολίγον να συμβή και εις εμε
Ο Μαύρος κάμνει λόγια
(1924)
Μαύρος = εννοεί οίνος
Κείνος, που θέλει να σε φιλήση, τηβ βούκκασ σου θωρεί την
(1924)
Επί των αποφευγόντων να ζητήσουν τι παρά τίνος του οποίου τοις είναι γνωστή η δυστυχία και οιτρά κατάστασις
Το σκυλλίσ σου, το καττίσ σου, όπως το μάθης έχεις το
(1924)
Εκ της διαπαιδαγωγήσεως και ανατροφής εξαρτάται το ήθος του παιδευομένου
Είντα σου λείπει κκέλη; Μαρκαριταρένη σκούφκια
(1924)
Παρεμφερής: Όλα τάχει η Κουρελού
Η καμήλα και αψ ψωρκάση, πάλε σηκώννει γομάριν για πολλούς γαάρους
(1924)
Ο βαθύπλουτος και αν ζημιωθή αρκετά, πάλιν η περιουσία του θα είναι ισοδύναμος με την περιουσία πολλών ομού πτωχών
Ποκεί, πον να βκη ο λόος, εν να βκη και η ψυχή
(1924)
Ποκεί, πον να βκη ο λόος = ποκεί που βκαίννει' Σακελλ.
Καλός, καλός ο χοίρος μας και ευρέθη χαλαζιάρις
(1924)
Περί των διαψευδόντων την σχηματισθείσαν καλή γνώμην ή προώρως διαδόθεισαν φήμην των
Ξανίσκω τα χώματα να μπουν μέσ΄ ΄ςτάμάθκια μου
(1924)
Ξανίσκω Σακελλ.
Όπου και άμ πάη η κλαναρκά, τον κώλον της παίρνει τον
(1924)
Λέγεται ιδία περί αλαζόνων και κομπορρημόνων
Άλλον τολ λάμνουν εκατόν και άλλον τολ λάμνει' ο νους του
(1924)
Ερμηνεία: Επί των βασανιζομένων διαρκώς υπό ποικίλων ανησυχιών, σκέψεων και φροντίδων, όπως ο υπηρετών συγχρόνως εκατόν πιέζεται υπό πολλών και ποικίλων αμά απαιτήσεων
Πελλός εποκοιμήθην και πελλόν όρομαν είδεν
(1924)
Λέγεται αστείως προς τους αφηγουμένους όνειρα παράξενα και μη δυνάμενα να επαληθεύσουν
Με τα ξένα κόλλυφα μνημονεύκει τους γονεούς του
(1924)
Ερμηνεία: Επί των γενναιοδώρων ή διευθετούντων τα εαυτών αλλοτρίοις αναλώμασι
Του κλέφτη κλέφτεις του;
(1924)
Τον εξ' επαγγέλματος και πεπειραμένον απατεώνα ζητείς να απατήσης ή προς τον παμπόνηρον ζητείς να πονηρευθής;
Η πείνα την ευκενικήν ποβκενικήν την κάμνει
(1924)
Η στέρησις και η ένδεια ωθεί εις την ατιμίαν και εξαχρείωσιν
Καλός, καλός ο χοίρος μας και εξέβη χαλαζιάρις
(1924)
Περί των διαψευδόντων την σχηματισθείσαν καλή γνώμην ή προώρως διαδόθεισαν φήμην των
Πκιάσ' τον τίτσιρον και έβκαρ΄τα ρούχα του
(1924)
Ερμηνεία: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος
Πέψε τομ πελλόν και λάμνε
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Άνταν να θέλη ο Θεός, δίχως τα νέφη
(1924)
Σακελλ: τα σύννεφα. Βρέχει. ΣΚ, Β' 284 αρ. 209
Ο λαός και το περτίκιν και ο καλό ο νοικοκύρις το Γεννάρι φαίνονται
(1924)
Ο εύπορος χωρικός, μη αναγκαζόμενος να πωλήση το καλοκαίρι τα προϊόντα του ένεκα χρεών ή δι' άλλας ανάγκας, περνά με αυτά εν ανέσει το χειμώνα
Κατά μάναν, κατά κύριν κατά θκειόν καρα(β)οκύριν
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ο κλέφτης τον ήμισον καιρόν πεινά τον
(1924)
Αδύνατον με τας κλοπάς του να είναι τις πάντοτε ευτυχής
Ο κλέφτης της κλεψιάς φωρκέται
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Τα έξοδα του γάμου μας, η νύφφη εν ταξίζει
(1924)
Ερμηνεία: Επί των επιχειρήσεων, ως τα κέρδη κατώτερα των δαπανών
Το μιτσύν, μιτσύν λιμπούριν και το μεάλον ξιλειφτούριν
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ο νους αφέντην εν έχει
(1924)
Ο ορθός, ο υγιώς σκεπτόμενος νους οφείλει να έχη πεποίθησιν εις εαυτόν και να μη υφίσταται αλλοτρίας επιδράσεις και εισηγήσεις
Νου χρόνου μελέτημαν, μιας ώρας δουλειά
(1924)
Ή ωρούς κατ' αναλογ. των νυχτούς, ημερούς
Ασ σε κρατή ο κώλος σου!
(1924)
Ερμηνεία: Επί προκλήσεως
Το σημερινόν αβκόν αξίζει την αυρινήν όρνιθαν
(1924)
Η μικρά βοήθεια, ην σου ζητώ τώρα, ως έχων απόλυτον αναφκην αυτής είναι ίση προς την μεγάλην, ην μου υπισχίνεισαι αύριον, οπότε πλέον πιθανόν να μη έχω αναγκην αυτής
Ταυρά ο σκύλλος αναπάν, ταυράει και λιμάγγραν
(1924)
Οι οκνηροί λιμώττουσι
Είπαν της πουτάνας, πως εμ πουτάνα, και εστάθην έξω και έκαμεν το τελάλιν
(1924)
Και αντιθέτως [της προηγούμενης]
Ο πελλός αμ μςν έχη νουν, έχει πόδκια
(1924)
Παρεμφερής την εν Ζγορίω “όποιους δεν εχ' τον νού τ' στο κεφάλ', τουν εχ' στα πόδια τ'...” Επίτων εκ λήθης ή μάλλον εκ νωθρότητος παραλειπόντων να φέρουν δύο ή τρία πράγματα συγχρόνως και ούτως αναγκαζομένων να υποβληθούν ...
Όπκοιος μπουκκωθή πωρνόν και παντρευτή μικρός, εν καρτεμιός
(1924)
Εγκαιρως πρέπει να ποιώμεν τι
Τομ μαθημένον αναουλιάρην μεν τον κρατής
(1924)
Εκείνον εις ον ερριζώθη κακή τις έξις, μη προσπαθεί να τον διορθώσης και να τον αποτρέψης εξ' αυτής θα ματαιοπονήσης
Σήμμερον εj γυρίμ μου, άρκον εj γυρίσ σου εσεναν
(1924)
Λέγεται ιδία προς τους μη συντελούντας και συνεπικουρούντας προς τιμωρίαν του αδικήσαντος και ζημιώσαντος τινα
Το μάθημαν και το ξημάθημαν κοντά κοντά ένι
(1924)
Ο κακοσυνηθίσας εις τι ημπορεί ευκόλως προ της αναποφεύκτου αναγκης και να ξεσυνηθίση
Την κουφήν αμ μεν τημ πειράξης, εδ δακκάννει
(1924)
Αν δεν προκαλέσης τινα, δεν σε βλάπτει
Όσην ώραμ μου παράγγελεν η κυρά η πεθθερά μου, εμέτρουν τες μούγες της νουράς του αππάρου μου
(1924)
Ερμηνεία: Επί των απροσεκτουντων εν ου δέοντι
Εν και εν η αξίσι του οφτου, αμμάν η παραπόνησί του
(1924)
Ερμηνεία: Επί των μη τυγχανόντων τινός, όπερ έπρεπεν ή ανέμενον να τοις δοθή, και παραπονουμένων διά την παράλειψιν δήθεν και όχι διά το παραλειφθέν. Συνοδεύεται από κείμενο...
Η πείνα εμ ποκάτω που το δεμάτιν
(1924)
Όταν πλησιάζη ο καιρός του θερισμού, τότε και οι γεωργοί εξαντλούν τον περυσινόν των σίτων
Ο πόνος εν κύρις του πόρτου
(1924)
Όποιος έχει εν τη ψυχή του ζωηρόν τι παράπονον, δεν δύναται παρά να το εκδηλώση ζωηρώς και κατά τρόπον εκφραστικόν. ΣΚ. Β' 287 αρ. 315
Αχτυπούν του παπά με τα πρόσφορα, Θεέ μου, και ξόρισ' την ορκήσ σου!
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Πήεν να χαρτωθή και αρμάστην
(1924)
Ερμηνεία: Επί των λίαν βραδυνόντων να επιτρέψουυν εξ εργασίας, δι ην εστάλησαν κάπου
Που λιμασμένον γάαρον καρτέρυννε ποτάϊν
(1924)
Από φιλαργύρους και απλήστους μη περιμένης κάνέν βοήθημα
Κόρακος κοράκου εν ιβκάλλει αμμάθκια
(1924)
Μεταξύ κλεπτών, καταχραστών, ατίμων υπάρχει αλληλεγγύη και αλληλοϋποστήριξις
Από Μαρκιού καλοκαιρκού και απ' 'Αουστοχ χειμώναν
(1924)
Σημείωση: Εν τη ανωτέρα παροιμία το καλοκαιρκού κατ' αφομοίωσιν και αναλογίαν προς το: Μαρκιού, αντί καλοκαίριν, εννοεί έχομεν
Ο λαός κάμνει λαούδκια και το περτίκιν περτικούδκια
(1924)
Κατά τους γονείς και τα τέκνα
Τα πολλά 'ςτα πολλά τρέχουν
(1924)
Εις τους πλουσίους συρρέουν αεί πλείονα χρήματα
Ας με κράζουσι σπαχίνα και ας λαμπάζω που τημ πείναν
(1924)
Σπαχίνα ή καϊνα, παρά δε Σακελλ. Σουπαχίνα
Που το στόμαν κοράκου είντα ν' ακούσης άλλο παρά κρα κρά;
(1924)
Που το στόμαν κοράκου είντα ν' ακούσης άλλο παρά (ή Σακελ) κρα - κρά;
Όπκοις θωρεί έναν και κρινίσκει δκυό, άσχημην κρίσιν κάμνει
(1924)
Θωρεί - εδώ ακούει
Λάϊν Κυρκώτικον, μέλιν Αθηννίτικον, σιτάριν Ακαθθκιώτικον
(1924)
Περίφημον το έλαιον της Κυρκάς ή άλλως Κυθρίας ή Κυθραίας, ΒΑ της Λευκοσίας, το μέλι της Αθηέννου, κώμης ΝΑ της Λευκοσίας, και το σιτάρι της κώμης Ακαθθούς εις τα ΒΑ της νήσου
Εμεάλυνεν το γαύριν και εκόντυνεν το στρατούριν
(1924)
Ερμηνεία: Επί των οψιπλούτων, οι οποίοι δεν καταδέχονται να φοιτούν ήδη εις κέντρα, που θεωρούν κατώτερα εαυτών, και εν γένει να διάγουν, ως πρότερον. ΣΚ. Β΄, 280 αρ. 89
Ο πελλός ο νοικοκύρις ξέρει περίτου που εκατόν νούσιμους
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Απού λείπει, λείπει και η μοίρα του
(1924)
Λέγεται εις τους ερχομένους εις γεύμα ή εστίασιν κατόπιν εορτής και ζητούντας μερίδιόν των, το οποίον όμως δεν εφυλάχθη
Η αμματοπόνεσι εμ περίτου που τη στραβάρα
(1924)
Λέγεται προς τους ζητούντας και μη ευρίσκοντας τι, καίπερ προ των οφθαλμών κείμενον
Νηστεύω σε, Χριστέ μου, μαν πον έχω, Θεέ μου
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Θυμός του χωρκάτη, ζημιά του πουγγιού του
(1924)
Ο ένεκα του θυμού του υβρίζων ή δέρων άλλον, θα τιμωρηθή και θα καταδικασθή εις πρόστιμον. Ωσαύτως λέγεται η παροιμία και επί των ανοήτως πλειοδοτούντων εν πλειστηριασμώ πέραν της αξίας του πράγματος, μόνον και μόνον διά ...
Σαν τογ Γούμενον του Δαμαλά
(1924)
Επί των μη εργαζομένων, αλλά διδόντων αυταρχικώς διαταγάς εις άλλους εργαζομένους και μοχθούντας
Όπκοιος λάμνει γλήορα, αρκεί να πάη
(1924)
Αρκεί = αργεί
Έμ πίττα και λαρτίν
(1924)
Παρεμφερής: Είναι κώλος και βρακίν, φίλοι αχώριστοι
Το ξένον ξείδιν εμ περίτου γλυκύν που το δικόσ σου μέλιν
(1924)
Τα ξένα ως αδάπανα μας φαίνονται νοστιμώτερα
Που την οκνιάν του λαλεί του σκύλλου ταή
(1924)
Ερμηνεία: Επί των οκνηρών και άγαν φυγοπόνων, των προτιμώντων να υποβάλλουν εαυτούς εις εξευτελιστικάς παρακλήσεις και ταπεινώσεις, αρκεί να μη εργάζωνται
Γυρεύκει να κάμη πίττες μέ τά μυλλοσφογγίσματα
(1924)
Αναλογος πρός την: Με πορδές αβγά δεν βάφονται
Αμ μεν αρκήση η πέτρα 'ςτο γιαλόν, εν κάμνει ρίζες
(1924)
Δηλαδή αν δεν αργήση κτλ.
Εσυναχτήκασι σαν τους ατους 'ςτο φτώμαν
(1924)
Ερμηνεία: Επί κληρονόμων επειγομένων να διανεμηθούν την περιουσίαν αποβιώσαντος συγγενούς
Ο προκομμένος είντα θέλει το μάλιν και ο απρόκοπος είντα θέλει το;
(1924)
Ο ικανός δεν έχει αναγκην περιουσίας: έχει την ικανότητά του. Ο ανίκανος περιττον να έχη περιουσίαν, διότι ως τοιούτος, και αν έχη, θα την χάση
Τομ Μάρτι ξύλα φύλαε, μεν κάψης τα παλλούκια
(1924)
Ερμηνεία: Προνοεί διά κάθε ενδεχόμενον και φρόντιζε και διά τότε, ότε νομίζεις, πως θα λείψη η ανάγκη
Ο μάντις, ρήας και α γενή, πάλε μαγκές μυρίζει
(1924)
Ερμηνεία: Ο εξ αγενούς και ταπεινής καταγωγής, και προαγόμενος, πάλιν αγενής φαίνεται
Απόσ σε ξέρει, ακριβά σε βοράζει
(1924)
Ερμηνεία: Επί των ζημιουμένων διά την άγνοιαν του χαρακτήρος εκείνων, προς ους συναλλάσσονται ή εν γένει έρχονται εις σχέσιν τινά
Λόγια και νερόν ας τα πάρη ο ποταμός
(1924)
Μη λάμβανέ τα υπ' όψιν ιδία περί κακολογιών
Επήεμ πελλός και ήρτεν αρκόπελλος
(1924)
Ή μάλλον ερωτηματική
Εν κείνος, που βάλλει τους δκυό κουμπάρους και μαλλώνουν
(1924)
Ερμηνεία: Επί ραδιουργών
Μεν κλαις, κουκκούφα, τάπαθες μόνον τα εν να πάθης
(1924)
Ερμηνεία: Σου επιφυλάσσονται μεγαλύτερα κακά και ατυχήματα
Έκαψα τα ρούχα μου να μεφ φοούμαι τους ποντικούς
(1924)
Ερμηνεία: Μετ' αστειότητος περί εκείνων, οίτινες ανοήτως προξενούν εις εαυτούς μέγα κακόν, δια να αποφύγουν άλλο τι μικρόν και ασήμαντον
Ψόφος του γαάρου μου, παρηορκά του σκύλλου μου
(1924)
Ιδία επί των αναμενόντων μετά πόθοθ τον θάνατον πλουσίου συγγενούς, δια να τον κληρονομήσουν
Με καλλύτερόσ σου φαε, πκιε και νηστικός σηκώθου
(1924)
Κοίταξε μάλλον κάτι να μάθης, να ωφεληθής και μη έχε τον νουν σου στο φαγοπότι και τόσον πολύ
Το δέντρον, που κλινίσκει, εφ φοάται να κοπή
(1924)
Ταυτόσημος προς την ανωτέρω εν λήμα δεντρόν
Με τα λόγια τα δικά σου, αναπαύκεις τηγ καρκιά σου
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Απ' αππηά παλλούκια πολλά, μπαίννει και κάναν στον κώλον του
(1924)
Παρεμφερής την ανωτέρα εν λήμμα λάκκος παροιμία
Απόν μακρύς, τρώει σύκα
(1924)
Ο πλούσιος ευκόλως ημπορεί να προμηθευθή παν ό,τι επιθυμεί. Ο έχων προσόντα, ο προσοντούχος, ως λέγουν εν Κύπρω ημπορεί να καταλάβη θέσιν τινα