Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 11143
Ούλο με b'dολογούσε
(1943)
Μου έρριχνε πουντους, λόγια διφορούμενα
Ούλο b'dολο' ιτ'κα λόγια μούλεγε
(1943)
Διφορούμενα, πειράγματα
Που τε b'λούν το νο, να πα τεν αγοράσεις!
(1943)
Τόσο κουτός που είσαι!
Τον ζυμωτόν εις την αρχήν να τον φυλάγης, και όχι εις το τέλος
(1949)
Παρεμφερής παροιμία της γαλλ. Ce n' est que le premier par qui coute...
Μήτ' η αρκονκιά κληρονομιά μήτε τ' οφίκκιον πάντα
(1943)
Ούτε ο πλούτος βέβαιος ούτο το αξίωμα μόνιμον
Τ'ν έφαε τ' bήττα
(1943)
Απέτυχε
Να λέπτά, δός μου κρζάς
(1943)
Άρκος και πελλός όπως του δόξη
(1943)
Ο πλούσιος και ο τρελλός έχουν ιδιοτροπίες και παραδοξότητες εξ ίσου
Κάλλια τ' Αγι' Αντωνιού φωτιά, παρά τσ' αγάπης κρίση
(1940)
Η φωτιά τ' Αγι' Αντωνιού αλίμονο να σε κάψη
Μπαίνει, βκαίνει σαν τογ κώλον της όρνιθας
(1940)
Δι' όσους είναι ανήσυχοι ως τα παιδιά, που “εν έχουσι κάτσιμον μηδέ παμόν”
Βάλε κουτσιά, στημ ποκουτσιάν, να ξηλειφτής τοσ σπόρον
(1940)
Κατά την “ποκουτσιάν” νέα καλλιέργεια κουκιών, δεν θα αποδώση τίποτε διά το παράκαιρον, όπως και καθετί που διαπράττεται ακαίρως
Δίκηον έχει το καλάμι δίχως άνεμο να σειέται αμ' εσύ ξεροκουλούμπα ποιός σε σείει και σειέσαι;
(1940)
Ξεροκουλούμπα = το στέλεχος της κράμβης
Αφήκαμεν τα θέρη μας και ξικανναουρίζουμεν
(1943)
Δηλαδή, αφίσαμεν τα ουσιώδη και ασχολούμεθα δια τα επουσιώδη
Αρχοντικά πορεύκονται και σκύλλικα κοιμούνται
(1943)
Δι' εκείνους που επιδεικνύουν πολυτέλειαν ενώ εις την πραγματικότητα κακοπερνούν
Κάμνει ο κλέφτης ταρασ'ήν, να φοηθή που χάση
(1948)
Κάνει ο κλέφτης ταραχή, να φοβηθή όποιος χάση
Τομ μουλόν ποταμό να φοβάσαι
(1949)
Παρεμφερής την Αγγλική: Stillwaters run deep
Εμπήκε το νερόν στ' αυλάτζιν
(1940)
Όπως το νερόν όταν μεταχετευθή αρδεύει τον κήπον μας, ούτω και κάθε εργασία τακτοποιηθείσα επιτελείται καλώς
Δάρε στα ξ' μερώματα ποιός έχει αυγά για κλώσσα!
(1943)
Όταν ζητά κανένας κάτι την τελευταία στιγμή και σ' ακατάλληλη ώρα.
Τράβα πόνον για ομορφιά
(1943)
Δεν πειράζει αν υποφέρης, φτάνει να φαίνεσαι ωραίος
Εμπήκαν τζαι τα σκατά στο πιάτον
(1940)
Δια τους ανυπολήπτους, που προβάλλουσι με αξιώσεις είτε κατορθούσι να θεωρώνται καλά στοιχεία
Ο καιρός είναι τροχός κι ανεβοκατεβαίνει
(1940)
Ερμηνεία: Θάρθη κι η σειρά του καθενός και για το καλό και για το κακό
Ο καιρός είναι τροχός κι ανεβοκατεβαίνει
(1940)
Ερμηνεία: Ποτέ δε μένει κανείς στην ίδια θέση
Όσοι μπαίνουν τζ' όσοι βκαίνουν, τημ Παρασσεβκήσ στηχ χώραν
(1940)
Η παροιμία είναι 2 στίχοι από σατυρικό άσμα
Άμα εν νοδκιές τα μηναλλάγια ο γρόνος εμ πίσω
(1945)
Αν ο καιρός κατά τα μερομήνια είναι με υγρασία η χρονιά προβλέπεται άσχημη
Άμα βρες hη τζιαί φυσά βορκάς πούλε σιτάριν τζιαί γόραζε βούδκια (ή ταρκά)
(1945)
Σπάνια βρέχει όταν φυσά βόρειος άνεμος. Αν συμβή το αντίθετο προβλέπεται πως ο χρόνος θα είναι ευνοϊκός για τη γεωργία και την κτηνοτροφία
Όσοι μπαίνουν τζ' όσοι βκαίνουν, τημ Παρασσεβκήσ στηχ χώραν
(1940)
Ιστορική
Αυτός η άθθρωπους έχει τουν διάβουλουν μέσα του
(1941)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τον πονηρόν και θρασύν, αλλ' επιτυγχάνοντα εις τας επιχειρήσεις του
Δύο γυμνοί σο χαμάμιν ταιριάζουνε
(1940)
Δύο γυμνοί στο λουτρό ταιριάζουνε. Για τους φτωχούς που κάνουνε παντρολογήματα πάλι με φτωχούς, δηλαδή δεν αλλάζουν τα οικονομικά τους
Άμα βρέξη ο Μάρτης τζιαι πουμπουρίζη, λαλεί: “Μιchά, μιάλα κλουθάτε μου” τζιαι πολοήθην το ρόβιν τζι' είπεν του: “Τζιαι γιω που 'μαι που κάσ' στοβ βώλον;” “Εσού μιτσίν, μα καρπερόν”
(1945)
Πολοούμαι= απαντώ, απολογούμαι, Συνοδεύεται από κείμενο...
Ανεμομαζώματα, δαιμονοσκορπίσματα
(1943)
Ιστορία Σκύρου, σελ. 166, Κατζιούλη 214(φ. 9α) και Παπαγεωργίου...
Όπου έχει άσπρο στο πουγγί, πτάνει ψάρια στο βουνί
(1949)
100 άσπρα = 1 παράς...
40 παράδες =1 γρόσι...
100 γρόσια = 1 τούρκικη λίρα...
40 παράδες =1 γρόσι...
100 γρόσια = 1 τούρκικη λίρα...
Αγαπά τα ξ'νά
(1943)
Πάσα αρκή δυσκολία
(1948)
Κάθε αρχή είναι δύσκολη
Από μακριά τσ' αγάπη
(1943)
Παραμφερής, Βάρνερ Συλλογή Ελληνικών παροιμιών, φίλος
Τούρζιξε τ'ν αβανιά
(1943)
Τον κατηγόρησε άδικα, τον συκοφάντησε
Βγήτσε ασπροπρόσωπος!
(1943)
Αγέρα κοπανίζει!
(1943)
Δεν κάνει τίποτα, τεμπελιάζει, ματαιοπονεί
Από δήμαρχος κλητήρας
(1943)
Πέθανε στα γέλια
(1941)
Έσκασ' στα γέλια
(1941)
Χίλιοι στ' άσπρο!
(1943)
Περοφρον. Άνθρωποι που δεν αξίζουν τίποτα
Χρόνε τσαι πάλι αρχή
(1943)
Λέγεται για επιμονή φορτική
Φτου τσ' απ' την αρχή
(1943)
Ο άσπρες, μαύρες γίνεται;
(1943)
Ερμηνεία: δεν αλλάζει κανείς φυσικό
Έχει τ' αστζικά του!
(1943)
Ερμηνεία: τα νεύρα, τη λόξα του
Δεν απόμ'νε ρ'θούνι!
(1943)
Εβούλλωσεν του τα ο δκιάολος
(1940)
Πιστεύεται ότι του φιλαργύρου τα χρήματα είναι κατηραμένα και φέρουσι δυστυχίαν. Ίδε “ ακριβός ” 9, του οποίου προφανώς είναι βραχυλογία...
Τα άσπρα του τζυρού μου ισιώνουν την καμπούραμ μου
(1940)
Ερμηνεία: Την δυσμορφίαν συγκαλύπτει ως και ψυχικά ελαττώματα το παντοδύναμο χρήμα...
Άσπρον πληθ. Άσπρα, ασπρούδικα, νόμισμα επί λατινοκρατίας...
Επί τουρκοκρατίας αξίας 1/3 του παρά, ίσον προς 1/40 του ριαλιού...
Άσπρον πληθ. Άσπρα, ασπρούδικα, νόμισμα επί λατινοκρατίας...
Επί τουρκοκρατίας αξίας 1/3 του παρά, ίσον προς 1/40 του ριαλιού...
Αγαπάει τα ξ'νόμ'λα
(1941)
Επί των φιλερώτων
Ανεκατωμένος ο ερχόμενος
(1949)
Κατά παρωδίαν του εγαγγελ. Ρητού: “Ευλογημένος ο ερχόμενος”
Αντζελοείδε
(1940)
Πιστεύεται ότι οι σπασμοί που καταλαμβάνουσι τους ασθενείς προέρχονται από τον φόβον τους αντικρύζοντας τον άγγελον θανάτου. Λέγεται προς έκφρασιν υπερβολικού φόβου
Έστρεφεν η καντάρα θα τα πάρη αντάρα
(1940)
Συλλ. μαθητής Ευάγγελος Γεωργίου
Πιάστηκαν βλαμάδες στα βαγγέλια
(1940)
Το λέν κοροϊδευτικά σε κείνους πού μαλώνουν
Ο κουφός νικά τον στράνιον
(1949)
Στράνιος ή στραβόξυλος
Κάθε αρνίμ που τα πισινά του πόδκια εν τα κρεμμαστή
(1940)
Κρινόμεθα ανάλογα με τας πράξεις μας
Στ' ς εννιά Μαρτίου μ' δε στσύλος κούdουρος στ' αbέλι δε χουρεί
(1943)
Ερμηνεία: Γιατί τα κλήματα έχουν ανοίξει, κι' όποιος μπει, χαλά τα τρυφερά βλαστάρια
Όποιος στον μήλον μπαίνει αλευρωμένος πάντα βγαίνει
(1940)
Συλλογή μαθητής Ανδρέας Κυπριανού
Αν δεν δουλέψης νέος θα δουλέψης γέρος
(1940)
Συλλ. μαθήτριας Σταυρινή Ξενή
Έπεσαν τ' άστρα κι εφαάν τα τα τζανασάρια
(1941)
Τζανασάρια = λύκοι
Το φίδ σα δε το πατίϊς τν ορά τ, δε σε δαgάνι
(1941)
Ερμηνεία: Επί των απερισκέπτως ενοχλούντων τους κακούς και ζημιουμένων
Τον ατζίγγανο το gάναν βασιλέ, Άμα 'δε τα ξύλα, είπε: - Για 'δε ξύλα για κάρβνα
(1940)
Ατζίγγανο = ή τον καρ'νοκαύτ'
Άντρας άψιμο, παιδία παίδεψες
(1940)
Ο άντρας φωτιά, τα παιδιά παιδεμός//Λέγεται από τις γυναίκες (συζύγους) και τις μαναδες. Οι πρώτες για τους άντρες τους, οι δεύτερες για τα παιδιά τους. Όλες για τις απαιτήσεις που έχουν άντρες και παιδιά και για τη σκλαβιά ...
Παπά παιδί δκιαόλου αγγόνιν
(1940)
Ερμηνεία: Πιστεύεται ότι τα τέκνα των ιερέων είναι συνήθως πολύ έξυπνα
Εβκαλέμ με άσσον τζαί τριαντάνα
(1940)
Εκ του σχετικού παιγνιδιού με χαρτιά