Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 504
D' βήκ' ου άσσους
(1915)
Επί υπεροχής στηριζομένης εις εύνοιαν της τύχης
Ου πνιγμένους d' βρουχή δεν d' chκιάζιτι
(1915)
Οι ευρισκόμενοι εις μεγαλυτέρας συμφοράς δεν φοβούνται τας μικρότερας
Τουν άρρουστου ρουτουν κι d' γιρού d' δίν'ν
(1915)
Απάντησις εις ερώτησιν εάν θέλη να του δώσουν κάτι
Ούδι d ζμιά σ', ούδι d ζμιά μ'
(1916)
Επί των σφόδρα φιλοδικαίων. Ανάλογος του προς την εν Πολίτου Παροιμίαι Δ' 451 λήμμα δικός μου 44
Δεν d' πέφτ' η μύτ'
(1915)
Ερμηνεία: Επί αλαζόνων
D' γίνκι κ'νούπ'
(1915)
Ερμηνεία: Επί διαρκών ενοχλήσεων
Ν' έδισι d' γουμάρατ'
(1915)
Δεν d' απόμ΄νι
(1915)
Εις όλα τα πρόσωπα
Σαν d' λαγού τα πιδιά
(1915)
Ερμηνεία: Επί διασποράς
Όλ' νούς να τ' ς ακούς κι απού d' γνώμ' σ' να μη βγαίν' ς
(1915)
Η απού d' βλήσ' να μη βγαίν'ς...
Δεν d' γάτα κι τρώει ψουμί
(1915)
Σαν d' γάτα b' γίγκι χατζής
(1915)
Επί αμαρτωλού υποκρινομένου μετάνοιαν
Στ΄ς σαράνdα – μιά πρέπ΄ ν΄ ακούη κανένας κι d΄ γ΄ναίκα τ΄
(1915)
Φουρές. Παιγνιδιωδώς. Όταν αποδειχθή εκ των υστέρων ότι συμβουλή δοθείσα υπό της συζύγου ήτο ορθή
Ούτι νιρό να πιή δεν d' δίν'
(1915)
Ούτε ελάχιστον καιρόν αναπαύσεως. Ιδίως λέγεται επί υπεροχής εν παιγνιδίω
Μια φλάφτη άλλ' πιταχτή τουγ κόμματου απου d' γειτοννα του λάκνου του κρασί κι ακόμα σκούεις;
(1915)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έχου ράμματα για d' γούνα σ'
(1915)
Αναγν. γούνα
Μ' να θα d' βαρέσ' η γνώσ'
(1915)
Οσάκις λέγεται περί τίνος ότι θα προβή εις αλόγιστον τινά πράξιν.
Να σ' φάη του φιδ' d' γλώσσα
(1915)
Να δαγκάης d' γλώσσα σ'
(1915)
Ου τσ΄ καλάς πώφκικι του τσ΄ κάλ΄ ξέρ΄ κι d΄ βάν΄ κι του χιρούλ΄
(1915)
Ο δημιουργός πράγματος τινος είναι εις θέσιν να συμπληρώση και τας ατελείας του. Μετ' αυταρεσκείας προς τους επιτεθεμένους εναντίον λεπτομερειών
Ου άνθρουπους μι' d β'λή τ'- κιού Θιός μι τ' θκή τ'
(1915)
Λέγεται ως απάντησις προς τους ειρωνευόμενους σχέδια και υπολιγισμούς δια της επισείσεως του φάσματος της Θείας επεμβάσεως
Απόμ'νι μι d' bουιά
(1915)
Επί προσδοκίας ματαιωθείσης την τελευταίαν στιγμήν
Δεν d' στρίζ' του φτί
(1915)
Απού τέτοια
D' ηύρα το bελά μ'
(1917)
Απου τι έσκασι του chτάρ'; Απου d' βρίζα
(1915)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Άλλα λεν d γέρουντα κι άλλα κλάν' ου κώλους τ'
(1915)
Επί εκουσίας συνήθως, αλλά και ακουσίας, παρανοήσεως των λεγομένων
Είπαν, d' ζουρλού κλείσ' 'μ bόρτα κι αυτός 'ν ιζαλώθ'κι κ' έφ'χι
(1915)
Ερμηνεία: Επί υπερβολών
Μαζουθήτι φρόν'μ' να φάτι d' ζουρλού του βιό
(1915)
Αναγν. λήμμα ζουρλός 1
Σαν d' γιαϊνα μι του μ bαλιουρόσπουρου
(1915)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Δεν d' βρίchκ' ς άκρη
(1915)
Επί ανθρώπου κρυψίνοος και πολυμήχανου
Αν (ησ' να) chιάζουνdαν ου λύκους d' βρουχή έφκιανι κάππα
(1915)
Ερμηνεία: Επί περιφρονήσεως απειλών
Μη σι μέλ' για τα μbλάργια d' δισπότ'
(1915)
Μη ενδιαφέρησας
Ήθιλι, να d΄ βάλ΄ φρύδια κι τόβγαλι κι τα μάτια
(1915)
Επέφερε βλάβην αντί ωφελείας
Αρχοντιές μυρίζει
(1910)
Αρκοντοξυειέται
(1910)
Φθειριά
Αρχή ωδίνων
(1914)
Είχα του πιδί μ' κ' είχα d' ζουή μ' έψηνα τα πένd' αυγά κ' έτρουγα τα τέσσιρα κι απου τ' άλλου του μ 'bσο
(1915)
Ερμηνεία: Επί εγωϊστών μη δισταζόντων και τα ίδια τέκνα να εκμεταλλευθώσιν χάριν της ατομικής των ευζωϊας
Άσπαρτα και αθέριστα, πόσα μόδια γίνονται;
(1910)
Επί πραγμάτων αδυνάτων
Έχ' η τρίχα ήσκιου κι του μυρμήγης χουλή κη μύγα σπλήνα
(1918)
Ερμηνεία: Και ο καθενέστερος πιεζομένης δύναται να χάση την υπομονήν του ή και τα ελάχιστα ενίοτε πολλά δύναται
Αρτςβούρτς τα λάχανα κι μπάλα τα ζουγκάρια
(1914)
Σημ. ζουγκάρι = είδος λαχάνου
Μαύρο είναι το χαβιάρι, μα πουλιέται στην αγγιά, άσπρο είναι και το χιόνι, μα πετιέται στην κροπιά
(1918)
Ερμηνεία: Μη κρινε εκ της εξωτερικής όψεως και μόνης...
Η ογγιά = υποδιαίρεσης (το 1/16) της λίτρας = 9 δράμια...
Η ογγιά = υποδιαίρεσης (το 1/16) της λίτρας = 9 δράμια...
Τόταξι λαγούς μι πετραχήλια
(1915)
Τάξεως και μη δόσεως και ποτέ κακό δεν παθαίνεις
(1910)
Τάζω= υπόσχομαι
Τάξιμον, τάξις= υπόσχεσις
Περί εκείνου όστις φρόνιμης ποτών τάζει, δηλ. υπόσχεται, αλλά δεν δίδει και είναι πάντοτε κερδισμένος.
Τόταξι λαγούς μι πετραχήλια
(1915)
Σαν εν ταιριάζαμε εν συμπεθεριάζαμε
(1919)
Επί αναλογίας.
Δέ δίν' ούτε φωτιά
(1913)
Η ούτε τή θέρμη του. = είναι πολύ φιλάργυρος
Αέρα κουπανίζ'
(1915)
Έχ' αστράκια
(1915)
Είναι ξεχωριστό, υπέροχος
Από μακρυά αρχοντιά μυρίζει
(1910)
Το ινάτι βγάνει μάτι
(1919)
Να φοβάσαι από τον ασύντεχον
(1919)
Ασύντεχος = αμίλητος, τοιούτη θεωρούνται οι άγιοι
Έπαιξι τουν άσσου τ'
(1915)
Επί υπεροχής στηριζομένης εις εύνοιαν της τύχης
Απ' άσπρου τον έκαμε
(1919)
Τον εξηυτέλισε, Κονδυλάκης
Γιάννης επήες Γιάννης ήρτες
(1917)
Τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν αρχιερεύς
(1914)
Εβρ. Ζ. 26
Λείπει που τα ρούχα του
(1917)
Σ' έβγαλα ασπροπρόσωπο
(1918)
Είναι ατρύγητο αμπέλ'
(1916)
Επί παρθένων αγνών
Άσπρισε παράωρα
(1910)
Ερμηνεία: Ελευκάνθη
Το 'κουψι λάσπ'
(1916)
Ώχετο απιών
Τούν έκαν' απ' άσπρου
(1915)
Ρουσφάϊ έγινε
(1912)
Καταλερώσες
Τ' άσπρα κατεβάζουν τ' άστρα
(1917)
Μη ξυπνάς τον αζώηρο
(1912)
Ερμηνεία: Μη αναφέρης πράγματα ασύμφορα
Κάθε αρχή έχει τσαι τέλος
(1918)
Έπιασέν τον η μυία
(1910)
Εγένετο οιστρόπληξ
Κουλουτσύθγια τούμπανα
(1919)
Ερμηνεία: Επί λόγων ανοήτων και ανυποστάτων
Πίσω έχ' η αχλάδα το κοτσάνι
(1912)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Καούμεττεν άρσι – μούρσι
(1910)
Ερμηνεία: Εν ακαταστασά, τα πάνω κάτω
Έκαμε μιάν τρύπα 'ς το νερό
(1916)
Αλαφροκαμπανίζει
(1919)
Είναι ελαφρός, ελαφρόμυαλος
Ζυγίζη από τσ' αλαφρές
(1919)
Ερμηνεία: Δηλαδή: Είναι ελαφρός, ελαφρόμυαλος
Αυτά τα 'λεν στο μύλο
(1913)
Λόγος άνευ αξίας