Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-64 από 64
Άφτρες κάφτρες
(1894)
Ερμηνεία: Επί νόσιν αφθών
Αφαρινός κόσμος
(1894)
Ερμηνεία: Επί ματαίων
Αφαντάθρωπος κουμπάρος, άφαντ' είν' η κουμπαριά του
(1894)
Ερμηνεία: Επί ασήμην
Θέλ' ο Θεός κι αθθιούν τα δέντρα
(1893)
Επί των εκ θείας προνοίας προσγιγνομένων
Ατού που μαθες κι πας τι κεφάλι σου θα φας
(1894)
Ερμηνεία: Επί των επιχειρούντων κακάς πράξεις
Θέλει να τοχ΄ η κεφαλή να κατεάζη ψείρες
(1893)
Επί των ικανών
Αυτός και μόνος και μοναχός του
(1894)
Ερμηνεία: Επί των λίαν ιδιότροπων
Κάλλια πουλί 'ς το χλα(δ)ί παρά πουλί 'ς το κλου(β)ί
(1891)
Ερμηνεία: Προτιμωτέρα η ελευθερία
Αρκόντισσα κ' η παστρική, ξεσυναρίζου(ν)νται μαζή
(1896)
Διότι η καθαριότης αξιούται περί τω πλουτώ
Έμβα κ' έμβα σούρτα φέρ τα
(1894)
Ερμηνεία: Επί των διαδιδόντων
Που δε θάψη πάντ' αλιμένει
(1893)
Αλιμένει = περιμένει
Δεν είναι αρκή ς' τέλος
(1893)
Επί των συνήθως συμβαινόντων
Τρώεις άρρωστε τσουρπά
(1893)
Ερμηνεία: Γυμνώ φυλακήν, επιτάττεις
Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος
(1893)
Λέγεται όταν ενός αδικήσαντος, αδιακρίτως επιρρίπτεται η ευθύνη εις πάντας τους συγγενείς
Κολοκύθθια τούμπανα
(1894)
Ερμηνεία: Επί ψευδών
Κώλος κλασμένος γιατρός αυτωμένος
(1893)
Ερμηνεία: Επί τα σημεία φυσικής υγείας
Ήμβεν η μύα; το καλαμοβράκι του
(1894)
Ερμηνεία: Επί νεήλυδων ερωτιώντων
Τρώγεις άρρωστε τορπά
(1891)
Ερμηνεία: Επί ευχαριστουμένων εις τα ερωτώμενα
Από προϊστός κράχτης
(1893)
Ερμηνεία: Κράχτης = ο προσκαλών εις την εκκλησίαν
Η αρκοντιά δε κρώβγεται
(1893)
Έχει κι ο Οβρίος σπαθί κι εις το κρούσσος θέ να βγή
(1893)
Κρούσσος = Αρπαγή, πειρατεία. Επί των θρασυδείλων όταν καυχώνται
Αλλοίμονον στου ανdρειωμένον σα το πιάσουν δυό σπασμένοι
(1893)
Ούδ' Ηρακλής προς δυό
Κάθε σκύλος στη γειτονιάν του γαυρίζει
(1893)
Τόπος δίδει το θάρρος του αδυνάτους
Αλλοίμονον οπού πεινά κι ερπίζ' 'απου τη γειτονιάν
(1893)
Επί των ελπιζόντων επί ματαίω
Αν έχ' ο σκύλλος 'σπίτι, έχει κι' ατσίγκανος προφήτη
(1896)
Επί απίστων
Έχει κι' ο κόρακας γενιά κι' η αχελώνη (γ)ένεια
(1893)
Επί ασήμων
Που σηκωθή με το θυμό με τη ζημιά καθίζει
(1893)
Περί των οξύθυμων
Ακόμη [δ]έν εθώκαμε[ν] κ' οι πετεινοί κουκίσαν
(1891)
Ερμηνεία: Επί απροόπτων
Ήτο(ν) κι άσουρα τ' αρνιά είχαν και πλατυάν ορέαν
(1893)
Επί των καμπορρημονόντων
Άδεια κοιλιά, τρα(γ)ού(δ)ια δεν ηξεύρει
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αδιαθετούντων
Άλλος δρώνει κι' αποδρώνει κι' άλλος χαροκοποτρώει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ασωτευόντων εκ κληρονομίας. Χαροκοποτρώει = ασωτεύει
Η αρρωστιά κι η αρχοντιά γνωρίζεται που τα μακρυά
(1893)
Καρπάθου
Δε(ν) την επήρε τ' άστρο(ν μου τη(ν) περαματαριαν σου
(1896)
Επί των μη ευνοούντων
Χαίρω, μάνα, τον υιό σου κι΄α(δ)ερφή τον α(δ)ερφό σου
(1893)
Επί των αγαλλυομένων εκ υποδοχής οικείων
Α εν αστράψη ε βροντή κι α ε βροντήσ' ε βρέχει
(1893)
Τίποτε δεν γίνεται χωρίς αιτία
Α(ν) δεν αστάψη δε(ν) βροντά κι α(ν) δε(ν) βροντά δεν βρέχη
(1896)
Ότι ουδέν επέρχεται άνευ αιτίας
Δε τη έπηρε τ΄ άστρο μου την περεματαριάν σου
(1893)
Επι των μη ευνοσύντων τινά
Το τσινιάρικον μουλάρι σε παραχωριό πουλιέται
(1893)
Ότι τα ευτελή πράγματα πωλούνται όταν είναι άγγυντα
Έχ' ο θεός για της αρφανής το(ν) παυτόν
(1893)
Ο θεός προστατεύει τους απροστάτευτους
Είναι κι άσουρος αρνός έχει και πλατέαν ορέαν
(1893)
Επί των καμπορρημονόντων
Ας λείψουν τα αρτυσί(δ)ια μου, να ι(δ)ώ τις μα(γ)ειριές σου
(1893)
Αρτιμή = το μη νηστήσιμον
Ορφανόν ανατρέφεις το πειρασμό σου γυρεύγεις
(1893)
Επί των πασχόντων υπό των κηδευομένων των
Τού άρκοντα του τόπου σου τον Ά(γ)ιο του χωριού σου
(1893)
Ότι δέον να τιμώνται εκ ντόπιους
Σα δεν είσ' από (γ)ενεά πως να συ πρέπ' η αρκονιτά
(1893)
Επί νεοπλούτων αγενών
Αλλοί το(ν) δέρνου δέκ' οχτώ και δε το δέρν' ο νους του
(1893)
Κατά Μιχαλή Γέρου
Είνε κι άσουρον τ' αρνί, έχει και πλατιάν ορέαν
(1896)
Επί των κομπορημονούντων
Άσπρος σκύλλος μαύρος σκύλλος και όλ' οι σκύλλοι μια γενειά
(1896)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων ομοίαν φύσιν