Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-52 από 52
Γέλα με να σε γελώ, να περνούμε τον καιρό
(1879)
Ερμηνεία: Επί των συναπατωμένων
Το ολίγο μαραζώνει, το πολύ φουσκώνει, το δίκιο θεραπεύει
(1879)
Ερμηνεία: Παν μέτρον άριστον
Άδαρτος κλαίει
(1879)
Ερμηνεία: Επί των αδίκως παραπονουμένων
Κατόπιν εορτής
(1880)
Αέρα κοπανίζει
(1885)
Αέρα κοπανίζεις = αέρα δέρειν
Αιτία και θάνατος
(1879)
Άσπρα γρόσια για μαύρες μέρες
(1879)
Ερμηνεία : Επί των δαπανούντων αφειδώς προς απαλλαγής κινδύνου
Μεροδούλι, μεροφάϊ
(1875)
Κακήν κακώς εχάθη
(1880)
Ερμηνεία: Κακό κακώς απώλετο, φράσις ισοδύναμος εις αρχαία
Το βιό στό βιό πάν'
(1882)
Καίει και δεν καπνίζει
(1880)
Ερμηνεία: Επί των πραττόντων ή ενεργούντων λεληθότης, ανεπαισθήτως
Βάλ' του ρίγανη να μη μυρίση
(1882)
Από το κεφάλι βρωμάει
(1879)
Ερμηνεία: Επί προϊσταμένων διαγόντων
Σκοινί και παλούκι
(1885)
Ερμηνεία: Εξώλης
Σε γελάει το μάτι
(1884)
Ερμηνεία: Επί οπτικής απάτης
Θα ρήξω στ' αστρί
(1875)
Θα μαντέψω ως ο μάγος της Περσίας
Θα ρήξω στ' άστρι
(1879)
Παιδί πατρός
(1885)
Ερμηνεία: Του πατρός το παιδίον, φράσις παρομοιώδης δηλαδή εν τελώς όμοιον τω πατρί
Άσπαρτο κι αγέννητο, τ' όνομά του Γιάννης
(1879)
Εκ αννεάρητων
Γιάννινα χωριό, Λάρ(ι)σσα κουτσοχώρι, Κόν – τσα κασαπάς
(1876)
Ερμηνεία: Λέγουσιν οι Κονιτσιώται κομπάζοντες ότι εισί κάτοικοι πόλεως
Πάσχα δω, Πάσχα κει, Πάσχα και στα Λέλοβα
(1876)
Ερμηνεία: Έλεγέ τις ανόητος, νομίζων ότι το Πάσχα εορτάζεται, έπειτα απορών λέγει, και εις τας Λέλοβα
Αντί να μας βάλουν κέρατα, μας έκοψαν και τ' αυτιά
(1879)
Ερμηνεία: Επί των περιττά αιτούντων
Η αρρώστια μπαίν' με το σακκί και βγαίν' με το βελόν'
(1882)
Ερμηνεία: Ορθοτάτη παρατήρησις γενομένη προς ασυνέτους και απειθείς νέους (βλ. και βγαίνω αρ. 21)
Τρώγονται σαν τα κακά προγόνια
(1882)
Ερμηνεία: Εννοείται οίκοθεν ως ετεροπάτρια η ετερομήτρια εισίν ασυμβίβαστα...
Καλά νιάτα και κακά γηράματα
(1882)
Ερμηνεία: Επ' εκείνων, οίτινες νέοι όντες δεν φροτίζουνε δια το γήρας, αλλά την νεανικήν μόνον ευφυΐαν
Τα νερά κοιμούνται, οι οχτροί δεν κοιμούνται
(1882)
Ερμηνεία: Εννοείται ο εχθρός σκέπτεται, αγρυπνεί, πως να βλάψη
Πόθεν, που, πως και πόσα;
(1876)
Αχ τη Λειβαδιά, στη Θήσα, Θόδωρος, πεντακόσια
Το σημερινό μην αφήνεις για αύριο
(1882)
Ερμηνεία: Ου γάρ οίδα τι λέγεται η έπτουσα.
Μαλώνομε γειτόνισσα; Και εγώ στα νύχια στέκω
(1879)
Ερμηνεία: Επί φιλερίδων και φιλονείκων
Πάτα μ' τη φτέρνα να μαλώσωμε
(1881)
Ερμηνεία: Επί οξυθύμων και φιλονείκων
Των γερόντων τα παιγνίδια όλο σκόρδα και κρομμύδια
(1882)
Ερμηνεία: Πάντα των γερόντων δεν έχουν ουδεμία χάριν και ηδονή
Άφησ' ο Γιάννης την κλεψιά κ' επιάσε το ζευγάρι
(1879)
Ερμηνεία: Επί των μεταβαλόντων επάγγελμα
Σ' έχω γω στο λαιμό μ'
(1884)
Τρείς μήνες έχ' η άνοιξη και τρείς το καλοκαίρι, τρείς έχει κι' ο χινόπωρο, τρείς κι' ο βαρύς χειμώνας
(1882)
Ερμηνεία: Επί διαιρέσεως του έτους
Αστράτ'από το Ζάλογγο βάλε μέσα τ' άλογο, αστράφτ'από τη Δραγουμή θέλης μπάστ'το θέλεις μη
(1879)
Εννοεί το Ζάλογγο και τη Δραγούμη της Παραμυθιάς. Οι στίχοι λέγονται εκ πρόγνωσιν του καιρού
Σαράντα τ' άλογο κ' εξήντα το σαμάρι
(1882)
Ερμηνεία: Επί δυσαναλόγων