Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-66 από 66
Αμαρτία ξεμολογημένη, αμαρτία δέ λογάται
(1892)
Ερμηνεία: Φέρετ. Όταν αναγνωρίζη τις το σφάλμα του
Δέ δούδει ένα πράσινο φύλλο
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν φιλαργυρίας
Τσοι κόφτει δίχως κουμέρκι
(1892)
Σημείωση: Γιουμρουκ = τελωνείον, ουτί του τελωνειακού δασμού
Δεν έσμιξαν τα άστρα των
(1892)
Ερμηνεία: φέρεται επί των διχονούντων αδιαλειπτης
Έχει αρχονταρρώστια
(1892)
Απευθύνεται προς τους μεγαλοποιούντες και την ελαχίστη αδιαθεσίαν
Έπιασε από τον καφά την κατσούλα
(1892)
Ερμηνεία: Εμέθυσε
Εβγήκε ασπροπρόσωπος
(1892)
Ερμηνεία : Ανεδείχθη νικητής κ' αθώος
Κόβει λούρδες
(1892)
Πάει ντρέττα σαν τ΄αγκίστρι
(1892)
Σημείωση: Dειttα (ιταλ.)=ευθέως-αλληγορικώς
Κόβει τσούκους
(1892)
Ερμηνεία: Ψεύδεται μέχρι του απιθάνου
Είναι στάκτη στα μάτια
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των πεπρωμένων να δελεάσωσι τινα αντί ευτελούς αντικειμένου
Σύρτα φέρ' τα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί αεναου κίνησεως
Η νύχτα δράκο γεννά
(1891)
Εβγήκε ασπρομούτσουνος
(1892)
Ερμηνεία : Ανεδείχθη νικητής κ' αθώος
Εβγήκε ασπροκούτελος
(1892)
Ερμηνεία : Ανεδείχθη νικητής κ' αθώος
Μεγάλη την έκοψες!
(1892)
Ερμηνεία: Εις στηγματισμόν υπερβολικού κέρδους
Καρδία καθαρά, κ' όπου θέλης πάθηε
(1892)
Ερμηνεία: Δυό τινές έκλεπτον τα κανδήλια της εκκλησίας ο εις ανήλθεν επί της αγίας Τραπέζης διά να τα ξεκρεμνά και ο έτερος τα παρελάμβανε. Εν τω μεταξύ συναισθανθείς ο πρώτος το άτοπον του να πατή εις τοιούτο μέρος, ηθέλησε ...
Μιλεί αλά μπουρνέζικα
(1892)
Οι εν Χανίους εγκατεστημένοι διακόσιοι περί των αιθίοπες, έλκοντες κατά το κλείστον και καταγωγής εκ της σουδανικής αυτής Μπουρντώ, λαλούσι την πάτριαν γλώσσα, ακατάληπτον τοις άλλοις, τα λεγόμενα δυσφιακτίτως και ...
Ήτο ανοιχτός ο ουρανός
(1892)
Σημείωση: Πιστεύεται ότι την εσπέραν της Αναλήψεως του Σωτήρος, ανοίγει ο ουρανός και ό,τι ζητήση τότε έκαστος απολαμβάνει
Πάει ντρέττα σαν του καβρού τη χαχάλη
(1892)
Ερμηνεία: Αλληγορικώς επί των παρεκτρεπομένων
Πάει πολύ να χώμε δα και του γαιδάρου μας τα νηάμερα
(1892)
Σημαίνει: Τα νηάμερα μνημόσυνα τελούμενα την εννάτην ημέραν από του θανάτου τινός
Είδα εγώ πολούς σπανούς, μα 'χανε που και τρίχα
(1892)
Ερμηνεία: Επί των μη εχόντων ούτε ιερόν ούτε όσιον
Παίζε τση κεφαλής σου
(1892)
Λέγεται προς τον χαρτοπαίκτη, κυρίως σημαίνει κτύπα εις την κεφαλλήν σου, αλληγορικώς παίζε κατά βούλησιν
Σέρνει τα κομμάθια του
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Μιά καί μουζωμένη
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Μεθεί μιά βολά το χρόνο
(1892)
Ερμηνεία: Αντί μεθεί διαρκώς μη αφίνων ευκαιρίαν να ξεμεθύση και μεθύση εκ νέου
Του διάβασε και τα κακά της μοίρας του
(1892)
Ερμηνεία: Προσβλητικώς
Ανάποδα, τ' ασκιά στο λάδι
(1892)
Ερμηνεία: Φερ. Όταν λέγη τις όλως το αντίθετον του πραγματικού, ωσεί θα έλεγε να βάλη τους ασκούς εις το έλαιον, αντί το έλαιον εις τους ασκούς
Εγύρισε το φύλλο
(1892)
Ερμηνεία : Επί των ευμεταβόλων χαρακτήρων, έτι μεταφοράς από των δικαστών, οι οποίοι τις μίαν σελίδα του νόμου ευρίσκουσιν άρθρον εφαρμοζόμενον εις περίπτωσιν τινα, αλλά μεταμεληθέντες στρέφουσι την άλλη σελίδα, ένθα ...
Πάει σαν το γάιδαρο με τη σέλλα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις εμπαιγμόν των φερόντων ένδυμα πολυτελές, δυσανάλογον προς την κοινωνικήν αυτήν τάξιν, και εν γένει επί πάσης παρομοίας δυσαναλογίας
Δίπλα, Σμαηλάκο μου κ' οι παπίτσαις περνούνε
(1892)
Ερμηνεία: Ένα κυνηγόν, ονόματι Ισμαήλ, μεταβάντα είς κυνηγεσία νησσών, εξαπλωθέντα δ' αμερίμνως ενώ περί ίπτατο σμήνος τοιούτων, επετίμα ο συνοδοιπόρος του διά της φράσ. ταύτης. Φέρεται εκ Μεταφορ. Επί των αταράχων και ...
Έχει τραχανά απλωμένο
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αμεριμνησίας
Ανθεί και λουλουδίζει
(1892)
Ερμηνεία : Αημάζει
Εβγήκ' ανοιχτός
(1892)
Επτώχευσεν ειλημμένη εκ των εμπορικών ισολογισμών, οι οποίοι λέγονται ανοικτοί όταν παρουσιάζωσιν αδικαιολόγητον έλλειμα
Ανθεί
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μέθης
Ώστε να πης αλάτσι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Το κοψε λάσπη
(1892)
Ερμηνεία: Επί των φευγόντων δρομαίως
Ώστε να πης κρομμύδι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Είναι τ' απατού του
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωουν μανίας
Αντρόϋνο ξεχωρίζει
(1892)
Ερμηνεία: Είναι ραδιούργος
Ώστε να πης λεμόνι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Έχει φουσκωμένα μυαλά
(1892)
Ερμηνεία: Επί αλαζώνων
Έσπασ' αντιχολός μου
(1892)
Ερμηνεία: Επί φόβου
Εταράχθηκ' αντιχολός μου
(1892)
Ερμηνεία: Επί φόβου
Αξίζει του βάρους του
(1892)
Τον έφερε στο λογαριασμό
(1892)
Ερμηνεία: Όταν κατορθωθή τις να φέρει τινά εις ομαλήν οδόν
Έγινε το ανάστα ο Θεός
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αναστατώσεως εκ μεταφοράς από της χαράς, ήτοι εκδηλούνται την ημέραν της Αναστάσεως, όταν ο ιερέας αναφωνή το “Αναστ αο Θεός κρίνον την γήν κλπ”
Βαστά από τα σύκα ως τα σταφύλιαν
(1892)
Ερμηνεία: Θα διαρκέση τόσον χρόνον όσος μεσολαβεί από της εποχής των συκών μέχρι της των σταφυλών και επειδή ταύτα είναι σύγχρονα προϊόντα, ήτοι δεν δεν μεσολαβεί χρόνος, έπεται, οτι το περί ου πρόκειται αντικείμενον δεν ...
Αν είναι ρόδο, θ' ανθίση
(1892)
Ερμηνεία: Επί οιαδήποτε φήμης, εκ μετάφ. Από των ρόδων, τα οποία αφεύκτης ανθίζουν όταν φτάση η εποχή των
Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει, Γιάννης μεθεί
(1892)
Ερμηνεία: Φέρει εις περίπτωσιν, καθ'ην αυτός ο εκτελών
Εγώοι μας! Των απάντρευτω ζωή τηνε παιρνούμε! Κρομμύδια και πασταίς εληαίς, ψωμάκι οντε το βρούμε!
(1893)
Εγώοι μου επιφωνήματα λύπης και κλαθμού συνηθέστερον παρά του Κρήτας
Θέλει κανείς ν' αγιάση μα δεν αφίνουν οι διαόλοι
(1892)
Ερμηνεία: Δηλοί τον βαθμόν της επιδράσεως της επί κακώ παρακινήσεως
Δεν το βάφω
(1892)
Ερμηνεία: Επειδή εις ένδειξιν πένθους βάφουν μαύρα τα φέσια εκ μεταφ. φέρ. ή φ. εις, δηλαδή, οτι ουδόλως θα σενοχωρηθώ ουδέ λυπούμαι δια την δείνα περίπτωσιν. Περιφρονιτικώς
Έκατσε σαν την αποζυμώστρα
(1892)
Ερμηνεία : Αποζυμώτρα λέγεται η οικοκυρά όταν αποζυμώση και καθίση ν' αναπαυθή
Στον ουρανό σ' εγύρευα και στη γη σ' ηύρηκα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί ανελπίστου συναντήσεως
Κατά που θωρώ τη φλάσκα μηδ' εφέτος Λαμπρή μηδέ του καιρού Πάσκα
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Αν τον μυριστής θα πέσ' η μύτη σου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν βαθμού της ταυτότητός τους
Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει
(1896)
Ανάλογος τη των παλιαών : “Άκαιρος πρόξενος εις εαυτόν αφορά”. Ζηνόδοτ. Και Διογέν.
Άκαιρος πρόξενος εις εαυτόν αφορά
(1893)
Αναλόγως τη των παλαιών. Ζηνόδοτ. Και Διογέν.
Δεν τα βγάνει στ' ανοιχτά
(1892)
Ερμηνεία: Επί ανίκανων να φέρωσιν εις πέρας υπόθεσιν επιχείρησιν