Αναζήτηση
Αποτελέσματα 401-500 από 135781
Ακριβός θαρρεί κερδαίνει και φορά και δεν το νοιώθει
(1894)
Δια την κακώς εννοουμένων οικονομίαν
Μαυλάει τον καυγά
(1929)
Είναι φίλερις, δίδει αφορμάς εις έριδας και φιλονικίας
Αφσ' τον μύλο κι ας βροντά και το νερό ας τρέχη
Ερμηνεία: Επί των περιφρονούντων τας των άλλων φλυαρίας
Είχαμι στινά τ' γραία, φάσκιουσιον, κιού φρούντας
Φάσκιουσιν = εγέννησεν, Ερούντας = γέρος. Λέγεται επ' εκέινων οι προστίθενται άλλα δεινά ένα είχον αρκετά ώστε να καθιστώσι την θέσιν αυτών δυσχερή
Παπά παιδί διαόλ' αγγόνι
(1929)
Ερμηνεία: Η λαϊκή γνώμη πολύ αυστηρά επικρίνει τα ελαττώματα των τέκνων των ιερέων παρομοιάζουσα αυτά ως απογόνους του διαβόλου
Π' αμπρουστά κυρά Μαρούδα κι απ' ουπίσ' κουσκινόκουλ'
Το εμπρόσθιον μέρος είναι πολυτελές καί παρουσιάζουσί σε ώς γυναίκα αξιοπρεπή, το δέ οπίσθιον ευτελές καί δεικνύει εις τόν κόσμον τήν ελεεινότητά σου. Κουσκινόκουλ' (η) = με τρυπημένα τά ενδύματα όπως τό κόσκινον. Λέγεται ...
Μιά στό καρφί καί μιά στό πέταλο
(1920)
Ερμηνεία: μιά απ' εδώ καί μιά απ' εκεί τά λέγει
Του μήλου απουκάτου απ' τη μηλιά θα πέση
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ομοίων τοις γονεύσι τέκνων
Τράβα πόνον για ομορφιά
(1943)
Δεν πειράζει αν υποφέρης, φτάνει να φαίνεσαι ωραίος
Σου Βαρασού το' ράμμα μή κρέμεσαι – Στου Βαρασού το σχοινί μην κρέμεσαι
(1951)
Μη στηρίζεσαι σε φαρασιώτικες υποσχέσεις. Οι Φαρασιώτες δεν είναι για να σε υποστηρίξουν
Άλλοι τρων στί κήπους κι άλλοι τρών τσί χτύπους
(1926)
Το κυνός κακόν ύς απέτισε
Χαρά στα νιάτα!
Φράση επαινετικιά που λέγεται για νέους ωραίους και ανδρείους, ή νέες όμορφες και δουλευτούδες
Εσέν κορτσόπον λέγ' – ατο, κ' εσύ νυφόπον άκ'σον
(1939)
Σ' εσένα κοριτσάκι το λέγω, κ' εσύ νυφούλα άκουσε. Σε περίπτωση που θέλει να κάνει κανείς υποδείξεις ή παρατηρήσεις έμμεσες, σε τρόπο ώστε να μη κακοφανούν σ' εκείνον που τον αφορούν
Της κοντής της πούτσας, τα μαλλιά της φταίνε
(1963)
Παροιμία λεγομένη επί σεξουαλικής αδυναμίας και προσπαθείας προς δικαιολόγησίν της
Εμπήκαν τζαι τα σκατά στο πιάτον
(1940)
Δια τους ανυπολήπτους, που προβάλλουσι με αξιώσεις είτε κατορθούσι να θεωρώνται καλά στοιχεία
Του μάτ' τ' ανθρώπ' δε χουρταίνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απλήστων
Αν δεν βρέξη, θα στάξη
(1962)
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι
(1937)
Ερμηνεία: Το λέγουν όταν αμφιβάλουν πως μπορεί να κατορθωθή κάτι
Ο Θεός να σε φυλάη απο 'εροdοέρωτα
(1963)
Λέγεται, όταν κάποιος ηλικιωμένος ερωτευθή. Δηλ. Ο έρωτας των ηλικιωμένων είναι παράφορος
Πότε η νύφ' μας γουργή; Του σαββάτου του βραδ'
Η νύμφη δεν πρέπει να αναμένη το Σάββατον δια να ετοιμασθή, δηλαδή το α' Σάββατον του γάμου
Τον έβαλε τα γυαλιά
(1956)
Τον γέλασε, τον ξεπέρασε
Η σκύλα, μάννα να μη γενή
(1876)
Αν σκύλα μάννα τότε θα γένη φιλόστοργος
Ο καιρός είναι τροχός κι ανεβοκατεβαίνει
(1940)
Ερμηνεία: Θάρθη κι η σειρά του καθενός και για το καλό και για το κακό
Μάρσα κι' εσύ, εθαρρείς κάτειναν έχς
(1911)
Μάρσα=μαύρεσσα, δυστυχισμένη
Του 'γγιξεν εκεί που τον πονεί
(1876)
Επέτυχεν, ηυστόχησεν
Ηύρεν τ' αγγείον να βάλης μέσα ξύδι
(1895)
Ερμηνεία: Προς πειράζοντα και ερεθίζοντα τινά ευρέθιστον
Ως που πάμεν τζαι γερνούμεν άλλα πράμα τα θωρούμεν
(1931)
Όσο πάμε και γερνάμε, άλλα πράματα κυτάμε
Τσί θα έντριξα κιόλα άμαν κανείς μουστέρις πα κ' εξέβεν
(1911)
Μουστέρης = πελάτης
Θώρει γούγιαν κι έπαιρνε παννί, θώρει μάνναν κι έπαιρνε παιδί
(1876)
Θώρει μάνναν = θώρει κύρη
Ο κεχαγιάς αγαπά με. Και ντο λέγ'τσε; Λέλι μ μερ έσνε;
(1874)
Ο δήμαρχος αγαπά με. Και τι σοι λέγει; Αιδοιόν μου που ήσθα;
Ψωμί από τους Κωτσιάτες, νερό από του Κρούουθι και μουνί από το Καρυώτι
(1963)
Παροιμία λεγομένη κάτω από την Σκάλα της Παραμυθιάς και αντιστοιχούσα με την λεγομένην δια το Πετούσι
Πίνω ένα, κι έχω κι έννοια
(1938)
Καλόν είναι εις τα συμπόσια να πίνη κανείς αλλά να προσέχη να μη μεθύση
Το καλόν τ' άλογον το κριθάρ[ε] αθε αρτουεύ
(1881)
Ερμηνεία: Επί φιλοπόνων εργατών ων ο μισθός αυξάνει
Ο αετός μύγες δεν πιάνει και με μύγες δεν χορταίνει
Ερμηνεία: Επί των τα μικρά και φαύλα υπερορών των. Αναλογεί τη αρχαία , Εχέσαιμών συχαλίσκει
Βούδα πουλεί και κάτας αγοράζ
(1929)
Βόδια πουλεί και γάτες αγοράζει
Γυρεύει τον ουρανό με τ΄ άστρα
(1959)
Ουρανός. Ζητεί αδύντατα πράγματα
Αν έχω γειά 'ς τη γειτονιά θα τελειώσω τη ρ'οκιά
(1894)
Ερμηνεία: Δια τους βραδέως εργαζομένους
Έχει ο καιρός γυρίσματα κ΄οι μήνες εβδομάδες και το δικό σου το κορμί δεν έχει νοστιμάδες
(1894)
Ερμηνεία: Παροιμία σημαίνουσα ότι ελεύσεται πότε ημέρα καθ' ειν θα με ενθυμηθής
Έχει χείλη ζαχαρένια και καρδιά φαρμακερή
(1908)
Ερμηνεία: Επί υποκριτών
Τους άνδρες με τα μάγια, τα παιδιά με τα βολένια
(1907)
Τους άντρες με τα μάγια επηρεάζουν τα παιδιά με τα βολένια θιρασεύουν
Άδειο τσουβάλι δεν κάθεται ορθό
(1937)
Καστορία
Δέκα τα λέμε κι' ένα τα βρίσκουμε
(1909)
Υπερτιμιμένης αξίας
Ο καιρός είναι τροχός κι ανεβοκατεβαίνει
(1940)
Ερμηνεία: Ποτέ δε μένει κανείς στην ίδια θέση
Α δε μου πης παπά χεσμένε δε σου λέγω παπά τσερλισμένε
(1889)
Ερμηνεία: Επί των τα ίσα αποδιδόντων
Το ξένον πάντα γλυκύν εν'
(1881)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Ό,τι κόψη το δόντι μου κι' ό,τι βάλ' η ράχη μου
(1876)
Ό,τι κόψη το δόντι του κι' ό,τι βάλ' η ράχη του
Βρήκα τόπον άπατον και κόσμο σον βόϊδια
Ερμηνεία : Απάντησις αποσταλέντος να εξετάση περί τίνος χωρίου και των εν αυτώ ανθρώπων
Στις δέκα ώρες της νυχτός ποιός έχ' αυγά για κλώσσα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ακαίρως ενεργούντων
Σ΄ σ αποσεσμένα τα λάχανα εγύριξεν
(1886)
Ερμηνεία : Επί αρχαίας φάτνης. Επί των απολαύσεως τινος εκπεσόντνω των πάλιν δε ιες αυτών επανελθόντων. Σουιδ. Ζηνοβ. 111, 50, Ολίγω διαφόρως παρ. Αρσεν. Σελ. 219. Αλλ ημίν παρά τούτους παρ. Δοκεί δηλούν των ακουσία έκπτωσιν, ...
Με κοπέλι και στο μύλο αν πέση ο γάϊδαρος σου γέλα κι ανε μπέση ο δικός του κλαίει
(1963)
Κοπέλλι = παιδί
Όλοι ξέρουν ράφτουν γούνες μόνο τα μαλλιά μπουδίζουν
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απαιτούντων ιδιαιτέραν δεξιότητα προς εξεργασίαν
Το γενόχτενον αιτ εράευεν, άμα είσεν κιφάς κ' είσεν κι ξέρω
(1881)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Το ξένο βόι, όλο όξου τηράει
(1952)
Το πήρες για να σε βοηθήση, μα αυτό δε βλέπει την ώρα να ξαναγυρίση στ' αφεντικού του
Είδα 'ω 'έρ bαπά κι' ήθαβγε μωρά bαιδιά
(1963)
Δηλαδή, ένας γέρος είναι δυνατό να επιζήση ενός νέου ανθρώπου
Όσοι μπαίνουν τζ' όσοι βκαίνουν, τημ Παρασσεβκήσ στηχ χώραν
(1940)
Η παροιμία είναι 2 στίχοι από σατυρικό άσμα
Μην το κάμης και το δω να μην εβγώ και το πω
Επί των οφειλόντων να φυλάττωνται πάντα εν τω οίκω όταν ποιώσιν ή λέγωσι τι
Πήρι τα μπαρμπαλά τ'
(1889)
Ερμηνεία: Έφυγε κατησχυμμένος