Αναζήτηση
Αποτελέσματα 121-130 από 258
Τουν έχου να τουν βάλου στου πουδάρι μ'
(1925)
Παροιμιώδης φράσις: Τον προορίζω διά διάδοχόν μου
Απ' τη ρίζα πιάσ' κι όχ' απ' του κλουνάρ'
(1925)
Παροιμία λεγομένη ως σύστασις προς τινα όστις ζητεί βοήθειαν όχι την εκ των πηγών των ασφαλεστέραν
Ταΐζ' τς κλέφτης αυτήν η γ'ναίκα
(1925)
Παροιμιώδης φράσις = είναι διεφθαρμένη
Ου Θιός βλογάει τμ πάστρα κι στν Αμπρακιά τα πράσσα
(1925)
Παροιμιώδες λεγόμενην υπό των πέριξ χωρικών για την Αμπρακιά, η οποία κάνει πολλά πράσσα
Περσ'να, ξ'να κουμμάτια λες κι συ τώρα!
(1925)
Παροιμιώδης φράση λεγομένη προς διηγούμενον κάτι τι ως νέον, το οποίον όμως είχε ήδη παλαιώσει
Παλιός στριϋρους σε παλιό αλών'
(1925)
Παροιμία λέγεται όταν της λάβη σύζυγον κατά την ηλικίαν εντελώς αναρμοστον
Παπαντουλα βριμέν' κουφινούλα γιμισμέν'
(1925)
Παροιμία μαντική
Τόχουμι πασά κουνακ'
(1925)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ξέρς πάλι απού κείνς είν' αυτός!
(1925)
Ειρων. Περί τινος όστις δέν έχει τήν πρέπουσαν αβροσύνην ή γενναιοδωρίαν ή αρετήν τέλος πάντων. π.δ.χ. Θά δώκ' κι αυτός 5-6 χλιάδες γιά προικιό της ανιψιάς τ'. - Ξέρς πάλι απού κείνς είν' αυτός! 'Αλλο: Αυτινουϊά του χουραφάκ' ...
Είν' άσπρα γέλια και μαύρα γέλια, π' λένι
(1925)
Η παροιμία λέγεται από λυπημένον άνθρωπο, ο οποίος μ' όλο το βαθύ πένθος που τον σκεπάζει, άμα ακούση κάποιο αστείο από κανέναν της παρέας, αναγκάζεται να γελάση. Για να δικαιολογήση το γέλιο τον αυτό, λέγει την παραπάνω ...